Εμφανίζονται 10 τίτλοι με αναζήτηση: Ιστορία στην ευρύτερη περιοχή: "ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ Νησί ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ" .
ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ (Νησί) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
Εδώ πάνω σώθηκαν, οι Κάβειροι, σύμφωνα με το μύθο του κατακλυσμού
της Σαμοθράκης, που είναι παραλλαγή του πανελλήνιου μύθου για τον ελληνικό κατακλυσμό
και τη σωτηρία του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.
Στους μικρούς όρμους και τα λιμάνια της κατέφευγαν από παλιά πλοία
για εμπορικούς λόγους ή για προστασία από τη βιαιότητα των ανέμων.
Από τα κλασικά χρόνια η Σαμοθράκη ήταν σημαντικό θρησκευτικό κέντρο,
σεβαστό και προστατευόμενο μέχρι τη ρωμαϊκή εποχή, αλλά και μέχρι το τέλος του
4ου μ.Χ. όταν ο Χριστιανισμός είχε πια εδραιωθεί.
Τη μεγάλη της φήμη κατά την αρχαιότητα, την οφείλει, στο γεγονός ότι
ήταν ένα πανελλήνιο θρησκευτικό κέντρο, παρόμοιο με το Ιερό της Δήμητρας και της
Περσεφόνης στην Ελευσίνα.
Εδώ υπήρχε το Ιερό
των Μεγάλων Θεών και των Μυστηριακών τελετών.
Η θρησκευτική της σημασίας σαν Πανελλήνιο ιερό ήταν τόσο μεγάλη ώστε
την αποκαλούσαν "Δήλο του Βορείου Αιγαίου".
Η λατρεία των Μεγάλων Θεών έχει προελληνικές αρχές και υπήρχε στη
Σαμοθράκη πριν από τον ερχομό των Ελλήνων αποίκων (700 π.Χ. περίπου). Η λατρεία
των Μεγάλων Θεών, περιελάμβανε ιεροτελεστίες και μυστήρια, στα οποία γίνονταν
δεκτοί πιστοί ανεξάρτητα από κοινωνική τάξη, ηλικία ή εθνική προέλευση.
Οι Έλληνες βασιλείς της Μακεδονίας
της Θράκης και της Αιγύπτου
έθεσαν το Ιερό
υπό την προστασία τους και το πλούτισαν με πολυτελείς μαρμάρινες κατασκευές και
αναθήματα, ερείπια των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα.
Εδώ λατρεύονταν η θεά Απτερος, που οι Έλληνες ταύτισαν με τη θεά Δήμητρα.
Κοντά της λατρευόταν ο θεός της γονιμότητας, Κάδμιλος, που οι Έλληνες ταύτισαν
με τον Ερμή.
Επίσης στον ίδιο λατρευτικό κύκλο άνηκαν και οι δίδυμοι δαίμονες,
οι Κάβειροι. Αργότερα σ’ αυτή την ομάδα των θεών προσετέθησαν, ο θεός του
κάτω κόσμου και η γυναίκα του, Αξιόκερσος και Αξιόκερσα.
Εκτός από τη λατρεία των Μεγάλων θεών στο Ιερό που εκτεινόταν έξω
από τα τείχη της πόλης, από επιγραφές είναι γνωστή η λατρεία της Αθηνάς, της Αφροδίτης,
της Δήμητρας, της Αρτεμη και του Ερμή.
Ο ιερός χώρος της λατρείας των Μεγάλων θεών, βρίσκεται στο βόρειο
μέρος του νησιού, στην Παλαιόπολη.
Ο χώρος αυτός θυμίζει Δελφικό τοπίο, πνιγμένος μέσα στα πλατάνια και
στις πικροδάφνες. Η Σαμοθράκη κατοικήθηκε στη νεολιθική εποχή, όπως μαρτυρούν
αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή του χωριού Καρυώτες.
Η αναφορά της Σαμοθράκης από τον Όμηρο, δείχνει πως το νησί ήταν γνωστό
στη μυκηναϊκή εποχή.
Πολύ πριν από την εγκατάσταση των Ελλήνων στο νησί κατοικούσαν στοιχεία
Καρικά και Θρακικά.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους G. Fredrich και C. Lemann η εγκατάσταση
των πρώτων Ελλήνων στο νησί έγινε μεταξύ 800 π.Χ. - 700 π.Χ.
Η προνομιακή γεωγραφική θέση της Σαμοθράκης, το εμπόριο και οι πλουτοπαραγωγικοί
πόροι, την ανέδειξαν στους αρχαϊκούς χρόνους, σε μια αξιόλογη πόλη-κράτος, με
δικό της νόμισμα και πολεμικό στόλο.
Μεταξύ του 491 και 480 π.Χ. υποτάχθηκε στους Πέρσες. Γίνεται μέλος
της πρώτης Αθηναϊκής συμμαχίας το 477 π.Χ. Μετά τη λήξη του Πελοποννησιακού πολέμου
οι Σπαρτιάτες καταλαμβάνουν τη Σαμοθράκη και σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο στρατηγός
Λύσανδρος έρχεται στο νησί και μυείται στα μυστήρια των Καβείρων.
Στην κλασική εποχή η φήμη των μυστηρίων της Σαμοθράκης, που αναφέρονται
από τον Ηρόδοτο, τον Αριστοφάνη, και πολλούς άλλους αρχαίους συγγραφείς, είναι
μεγάλη και το ιερό των Μεγάλων θεών γίνεται σημαντικό διεθνές θρησκευτικό κέντρο.
Κατά την παράδοση, στη Σαμοθράκη, στο ιερό των Μεγάλων θεών, γνωρίστηκε με την
Ολυμπιάδα, ο βασιλιάς της Μακεδονίας
Φίλιππος.
Οι Μακεδόνες βασιλείς από τον Φίλιππο το Β καθώς και οι διάδοχοι του
Μ. Αλέξάνδρου τρέφουν βαθύτατο σεβασμό προς το ιερό και τα Μυστήρια και το εξωραϊζουν
με λαμπρές οικοδομές και αναθήματα.
Η Σαμοθράκη περιέρχεται στο κράτος της Αιγύπτου, μετά από την κατάκτηση
της Θράκης και του Ελλησπόντου
από τους Πτολεμαίους.
Στη ρωμαϊκή περίοδο η Σαμοθράκη είναι ελεύθερη, το νησί θεωρείται
ιερό και το Τέμενος
των Μεγάλων θεών άσυλο.
Από τις αρχές του 1ου π.Χ. αιώνα, ανώτατοι αξιωματούχοι, στρατιωτικοί
και έμποροι έρχονται στη Σαμοθράκη και μυούνται στα μυστήρια των Καβείρων. Από
τη Σαμοθράκη περνά το φθινόπωρο του 50 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος ταξιδεύοντας για
τους Φιλίππους. Το 123 μ.Χ.
το νησί επισκέφθηκε ο αυτοκράτορας Αδριανός, που έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Σαμοθράκη παρακμάζει ενώ τα μνημεία της καταστρέφονται
προκειμένου να ξαναχρησιμοποιηθούν σαν οικοδομικά υλικά.
Οι πρώτες ανασκαφές ξεκίνησαν στη Σαμοθράκη από το Γερμανό αρχαιολόγο
A. Conze το 1858 και συνεχίστηκαν το 1862 από το Γάλλο πρόξενο C. Champoiseau,
που βρήκε το άγαλμα της Νίκης και το πήρε μαζί του στο Λούβρο.
Κατά τη βυζαντινή εποχή το νησί είχε ακόμα σημαντικό πληθυσμό. Από
τον 8ο αι. όμως και μετά οι Σλάβοι και οι Σαρακηνοί έκαναν συχνές επιδρομές με
αποτέλεσμα ο πληθυσμός να αρχίσει να φθίνει.
Το 1315 ο Martin Zaccaria γίνεται, για λίγα χρόνια, δεσπότης της Σαμοθράκης.
Σε λίγο αρχίζουν οι τουρκικές επιθέσεις.
Στα 1430 αρχίζει η κυριαρχία των Gattilusi στη Σαμοθράκη. Οι ηγεμόνας
Παλαμήδης Γατελούζος την οχύρωσε, όπως μαρτυρούν οι πύργοι της Παλαιάπολης
και της Χώρας.
Μετά την εναλλαγή Γενοβέζων, Τούρκων, Βυζαντινών και Βενετσιάνων ηγεμόνων,
η Σαμοθράκη θα καταλήξει στην οριστική υποταγή των Τούρκων το 1479.
Στις παραμονές Ελληνικής επανάστασης η Σαμοθράκη είχε γύρω στους 4000
κατοίκους. Η συμμετοχή τους στον Εθνικό Αγώνα είχε καταστροφικό τίμημα. Την 1η
Σεπτεμβρίου 1821 γίνεται τουρκική απόβαση που κατέληξε στη λεηλασία και στην καταστροφή
του νησιού.
Εκατοντάδες άτομα εσφαγιάσθησαν και πολλοί κάτοικοι πουλήθηκαν σαν
σκλάβοι και σκλάβες μεταξύ των οποίων και οι 5 Αγιοι Μάρτυρές της.
Ο ελληνικός στόλος απελευθερώνει τη Σαμοθράκη το φθινόπωρο του 1912,
(19 Οκτωβρίου 1912), ενώ η προσάρτησή της επικυρώνεται το Φεβρουάριο του 1914.
Την περίοδο 1918-1922 πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας εγκαταστάθηκαν
στη Σαμοθράκη.
Το 1951 ο πληθυσμός, φτάνει τους 4.258 κατοίκους. Σε λίγο όμως αρχίζει
η αιμορραγία της μετανάστευσης, έτσι το 1961, οι κάτοικοι είναι 3.850, το 1971
μειώνονται σε 3.012 και σήμερα είναι γύρω στους 2.800.
(κείμενο: Γρηγόρης Τσούνης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
του Δήμου Σαμοθράκης
(1998).
Εκαναν απόβαση, λεηλάτησαν και κατάστρεψαν το νησί, σφαγιάζοντας εκατοντάδες κατοίκους (που απαριθμούσαν σε 4.000 περίπου) και άλλους πουλώντας τους σκλάβους.
Το νησί λεγόταν πρίν Δαρδανία και μετονομάστηκε σε Σαμοθράκη.
The Samians fled and some of them made their home in an island near Thrace, and as a result of their settling there the name of the island was changed from Dardania to Samothrace.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
