Πληροφορίες τοπωνυμίου

Η ιστορική της πορεία

  Η πόλη συνεχίζει την πορεία της στο χρόνο, με σεβασμό στο παρελθόν. Η ιστορία της Πρέβεζας συνδέεται άρρηκτα με το γεωγραφικό σημείο στο οποιο είναι κτισμένη.
  Βρίσκεται στο ΝΔ άκρο της Ηπείρου, στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου, απέναντι και πολύ κοντά στο ´Ακτιο και σε μικρή απόσταση από την Αρχαία Νικόπολη, της οποίας η πόλη της Πρέβεζας αποτελεί οικιστική συνέχεια.
  Η εμφάνιση του οικισμού τοποθετείται στα μέσα του 11ου αι. Η στρατηγική και εμπορική σημασία της θέσης ήταν πολύ σημαντική και προσέλκυσε πολλούς νέους οικιστές και κατακτητές.
  Για πρώτη φορά αναφέρεται με το σημερινό τη όνομα στα τέλη του 13ου αι. στο "Χρονικόν του Μορέως" και 200 χρόνια αργότερα, το 1495, επιλέγεται από τους Τούρκους ως ναύσταθμος.
  Στα μέσα του 15ου αι. αποτέλεσε το αντικείμενο οξείας διαμάχης ανάμεσα στους Τούρκους και τους Βενετούς αντιζήλους της. Έτσι, περισσότερο από μια φορά η Πρέβεζα πέρασε από τα χέρια του ενός στον άλλον, ώσπου το 1718 κατοχυρώθηκε με τη συνθήκη του Πασσάροβιτς στους Βενετούς (10-21 Ιουλίου 1718) που την κράτησαν μέχρι την πτώση της αυτοκρατορίας τους, το 1797.
  Τότε η Πρέβεζα καταλήφθηκε από τους Γάλλους, οι οποίοι όμως διώχθηκαν τον επόμενο χρόνο από τον Αλή Πασά παραμένοντας ως την απελευθέρωσή της κάτω από την Οθωμανική διοίκηση (21-10-1912).
  Η πιο σημαντική στιγμή για την ανάπτυξη και αναβάθμιση του οικισμού σε πόλη ήταν η Βενετοκρατία και η εποχή του Αλή Πασά. Οι Βενετοί και οι Τούρκοι για να προστατεύσουν την Πρέβεζα έχτισαν Κάστρα τα οποία σώζονται και σήμερα (Αγίου Αντρέα, Αγίου Γεωργίου, Βρυσούλας και Παντοκράτορα).
  Ο Αλή Πασάς έχτισε στην Πρέβεζα τα θερινά του ανάκτορα στη θέση που σήμερα είναι γνωστή ως "Παλιοσάραγα", κοντά στα σημερινά Ιαματικά Λουτρά. Κυρίως όμως κατασκεύασε την τάφρο (Ντάπια), η οποία έζωνε την πόλη στο χερσαίο μέρος της και αποτελούσε εγγύηση για την προστασία των κατοίκων της και των εμπορικών της λειτουργιών. Η Πρέβεζα ήταν ως τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο το διαμετακομιστικό Κέντρο της Ηπείρου, αλλά και λιμάνι ανεφοδιασμού για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην ΒΔ Ελλάδα. (Πόλεμος 1897, Βαλκανικοί πόλεμοι, Πρώτος και Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος).
  Ο χαρακτήρας αυτός της πόλης προσέλκυσε κατοίκους από άλλες περιοχές της Ηπείρου και των Επτανήσων. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν οι Ιταλοί, οι οποίοι διατηρούσαν παροικία στην Πρέβεζα, με Καθολική Εκκλησία που χτίστηκε το 1568 και η οποία σώζεται μέχρι σήμερα. Σημαντική επίσης ήταν και η Εβραϊκή παροικία, η οποία διατηρούσε σχολείο και συναγωγή - όπου και ο ΟΤΕ σήμερα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Πρέβεζας.