Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Ιστορία για το τοπωνύμιο: "ΜΕΣΣΗΝΙΑ Νομός ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ".
Κάτω από τη ρωμαϊκή κατοχή παρέμεινε η Μεσσήνη και έζησε αμέριμνη
μέχρι και το έτος 395/396 μ.Χ. όταν δέχτηκε, πιθανώς, την επίθεση και τη λεηλασία
των Γερμανών (Βησιγότθων) του Αλαρίχου. Παρά το γεγονός αυτό, το πιθανό αλλά και
αμάρτυρο, η πόλη εξακολούθησε τον ιστορικό της βίο, όπως αποδεικνύουν τα θεμέλια
των σαράντα οικιών των κατοίκων της, που έζησαν στο σημερινό αρχαιολογικό χώρο
από τον Ε' μέχρι και το Ζ' αιώνα, μέχρι το 700 περίπου μ.Χ. Όταν οι κάτοικοι της
Μεσσήνης έγιναν χριστιανοί λησμόνησαν την ανεξιθρησκία που παρείχε σε όλους τους
κατοίκους το Διάταγμα του Μεδιολάνου, και με τη μανία των νεοφώτιστων συνέτριψαν
όποιο αρχαίο άγαλμα συνάντησαν μπροστά τους.
Τα συντρίμματα αυτά περισυνέλεξε ο Πέτρος Θέμελης, που τα βρήκε σε
περίκλειστο δωμάτιο του «Γυμνασίου», ενώ στο χώρο της αρχαίας αγοράς βρήκε και
αρχιτεκτονικά μέλη πρωτοχριστιανικής Βασιλικής (ναού), που πρέπει να ήταν ο ναός
όπου ιερουργούσε ο επίσκοπος Μεσσήνης, τον Δ' και τον Ε' αιώνα. Μετά τον Ζ' αιώνα
χάνεται, για άγνωστους λόγους, η παρουσία της Μεσσήνης από τη σκηνή της ιστορίας
και μόνο κατά τους τελευταίους βυζαντινούς αιώνες κάνει την παρουσία του στο χώρο
της, ο βυζαντινός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην κορυφή του όρους της Ιθώμης
ή Βουλκάνου. Τέλος η ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας χάνει, στις αρχές του ΙΓ’
αιώνα κι αυτήν ακόμη την ελευθερία της. Το 1205 μ.Χ. ο Φράγκος (Γάλλος) Γουλιέλμος
Σαμπλίτης με το Γοδεφρείδο Βιλλεαρδουϊνο αποβιβάστηκαν στη Μεθώνη
και μέχρι το 1212 κατέλαβαν όλη την Πελοπόννησο
και ίδρυσαν ηγεμονία, το «Πριγκιπάτο της Αχαϊας», με πρωτεύουσα την Ανδραβίδα.
Έτσι από το 1205 μέχρι το 1430 η Μεσσηνία, εκτός της Μεθώνης και της
Κορώνης, βρίσκεται στα χέρια
αυτών των κατακτητών από τους οποίους σπουδαιότερος ήταν ο «πρίγκιπας της Αχαϊας»
και κάτοχος της Καλαμάτας,
του Νησιού, της Ανδρούσας και προσωρινά της Αρκαδιάς (Κυπαρισσία), ο Γουλιέλμος
Β’ Βιλλεαρδουίνος. Είχε γεννηθεί στην Καλαμάτα, και γι’ αυτό οι Έλληνες τον αποκαλούσαν
«Καλαμάτα» Ήταν άνδρας πολύ φιλόδοξος και ριψοκίνδυνος. Συμμετέχοντας όμως το
1259 σε πολεμική αναμέτρηση νικήθηκε από τις βυζαντινές δυνάμεις στη Μάχη της
Πελαγονίας, κοντά στην Καστοριά, αιχμαλωτίστηκε και για την απελευθέρωσή του αναγκάστηκε
να παραχωρήσει το 1262 στον αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’, τον Παλαιολόγο (1258-1282)
τα κάστρα του Μυστρά, του
Μπωφόρ και της Μεγάλης Μάνης. Έτσι από τις περιοχές των κάστρων αυτών δημιουργήθηκε
το Δεσποτάτο του Μυστρά, στο οποίο περιήλθαν περί το έτος 1430 και τα εδάφη της
Μεσσηνίας. Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης,
το 1453, ακολούθησε υποταγή του μεγαλύτερου μέρους της Μεσσηνίας το 1460 στον
Μωάμεθ Β' τον Πορθητή, και η υποταγή της ολοκληρώθηκε το 1500, όταν ο επόμενος
σουλτάνος, ο Βαγιαζήτ, κυρίεψε την Μεθώνη, την Κορώνη και το Ναβαρίνο,
που βρίσκονταν στα χέρια των Βενετών. Από το 1500 μέχρι το 1685 η Μεσσηνία παρέμεινε
κάτω από την κατοχή των Τούρκων πασάδων της Κορώνης και της Μεθώνης μέχρι που
το έτος 1685-1687 καταλήφτηκε από τους Βενετούς του Φραγκίσκου Μοροζίνι. Η Ενετοκρατία
στην Πελοπόννησο διάρκεσε μέχρι το έτος 1715, οπότε ύστερα από ακάθεκτη προέλαση
των τουρκικών δυνάμεων του στρατάρχη Νταμάτ Αλή-Πασά/ περιήλθε πάλι στην κατοχή
των Τούρκων.
Για την αρχαία ιστορία της Μεσσηνίας, βλέπε αρχαία χώρα: Μεσσηνία
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
Η κατοχή των μεσσηνιακών εδαφών διάρκεσε μέχρι τις 23 Μαρτίου 1821
που χάρη στις ενέργειες της Φιλικής Εταιρείας, των ηρωικών καπεταναίων της Δυτικής
Μάνης και των οπλαρχηγών της Μεσσηνίας καθώς και των εξίσου ηρωικών ανδρών τους,
άρχισε από την Καλαμάτα, την πρώτη ελευθερωμένη ελληνική πόλη, η απελευθέρωση
της Μεσσηνίας, που ολοκληρώθηκε το 1827 με την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και
τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου στις 20 Οκτωβρίου 1827, αλλά ουσιαστικά το επόμενο έτος
όταν το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Μαιζόν ανάγκασε στις 28 Σεπτεμβρίου
1828 τον Ιμπραήμ να εγκαταλείψει, στη Μεθώνη,
το έδαφος της Πελοποννήσου.
Τέλος, μετά το έτος 1832 και την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ελλάδος
από το Σουλτάνο άρχισε πλέον, οριστικά ο ελεύθερος βίος του Ελληνικού Λαού.
Για την αρχαία ιστορία της Μεσσηνίας, βλέπε αρχαία χώρα: Μεσσηνία
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!