Πληροφορίες τοπωνυμίου

  Η αρχαία ονομασία τον νησιού ήταν Οινόη, εξαιτίας της εκτεταμένης αμπελοκαλλιέργειας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν οι γυναίκες της Λήμνου επαναστάτησαν και έσφαξαν όλους τους άνδρες τον νησιού, η κόρη τον βασιλιά Θόαντα Υψιπύλη, για να σώσει τον πατέρα της, τον έβαλε σε ένα πιθάρι που το έριξε στη θάλασσα. Το πιθάρι αυτό παρασύρθηκε από τα κύματα κι έφτασε στις ακτές της Οινόης (Σίκινου), όπου μερικοί ψαράδες έσωσαν τον Θόαντα. Από την ένωση τον Θόαντα με μια ναϊάδα γεννήθηκε ο Σίκινος κι από αυτόν πήρε το όνομα τον το νησί.
   Από τους αρχαιότατους ακόμη χρόνους και μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, το νησί άλλαξε πολλούς κατακτητές. Τον 10ο αι.π,Χ. τη Σίκινο αποίκησαν οι Ιωνες. Στους ρωμαϊκούς και αργότερα στους βυζαντινούς χρόνους, η Σίκινος περιέπεσε σε αφάνεια ενώ οι συνεχείς επιδρομές των πειρατών στην περιοχή, την αποδυνάμωναν όλο και περισσότερο. Ακολούθησαν Ενετοί, Ρώσοι -για σύντομο χρονικό διάστημα- και Τούρκοι. Η ένωση του νησιού με την υπόλοιπη Ελλάδα ήρθε το 1829.

Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Αναπτυξιακού Συνδέσμου 21ης Γεωγραφικής Ενότητας

• http://www.south-kyklades.gr/gr/sik-history.asp (2 φωτ.)