Εμφανίζονται 8 τίτλοι με αναζήτηση: Ομηρικός κόσμος για το τοπωνύμιο: "ΧΙΟΣ Νησί ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ".
Νησί του Αιγαίου, που αναφέρεται από τον Ομηρο (Οδ. γ 170).
Γίγαντας, γιος του Ποσειδώνα και της Ευρυάλης, που ερωτεύτηκε τη Μερόπη, την κόρη του Οινοπίωνος, βασιλιά της Χίου, ο οποίος είχε υποσχεθεί ότι θα του έδινε για σύζυγο την κόρη του. Οταν όμως ο Οινοπίων αθέτησε την υπόσχεσή του, ο Ωρίων βίασε τη Μερόπη και για εκδίκηση ο Οινοπίων, αφού τον μέθυσε, του έβγαλε τα μάτια.
Orion. A celebrated giant, said by one legend to have been the
son of Poseidon and Euryale. His father, according to this same account, gave
him the power of wading through the depths of the sea, or, as others say, of walking
on its surface. He married Side, whom Here cast into Erebus for contending with
her in beauty. Another and more common account makes Hyria, a town of Boeotia,
to have been the birthplace of Orion, and the story of his origin is told as follows:
As Zeus, Poseidon, and Hermes were taking a ramble upon earth, they came, late
in the evening, to the house of a farmer named Hyrieus. Seeing the wayfarers,
Hyrieus, who was standing at his door, invited them to enter, and pass the night
in his humble abode. The gods accepted the kind invitation, and were hospitably
entertained. Pleased with their host, they inquired if he had any wish which he
desired to have gratified. Hyrieus replied that he once had a wife whom he tenderly
loved, and that he had sworn never to marry another. She was dead; he was childless;
his vow was binding; and yet he was desirous of being a father. The gods took
the hide of his only ox, which he, on discovering their true nature, had sacrificed
in their honour: they buried it in the earth; and ten months afterwards a boy
came to light, whom Hyrieus named Urion or Orion (apo tou ourein). This legend
owes its origin to the name Orion, and was the invention of the Athenians. In
Hyginus, Hyrieus is Byrseus, from the hide (bursa).
When Orion grew up, he went, according to this same account,
to the island of Chios, where he became enamoured of Aero or Merope, the daughter
of Oenopion, son of Dionysus and Ariadne. He sought her in marriage; but, while
wooing, seized a favourable opportunity and offered her violence. Her father,
incensed at this conduct, and having made Orion drunk, blinded him, and cast him
on the seashore. The blinded hero contrived to reach Lemnos, and came to the forge
of Hephaestus, who, taking pity on him, gave him Cedalion (Guardian), one of his
men, to be his guide to the abode of the Sun. Placing Cedalion on his shoulder,
Orion proceeded to the East; and there, meeting the sun-god, was restored to vision
by his beams. Anxious for revenge on Oenopion, he returned to Chios; but the Chians,
aware of his intention, concealed the object of his search under the ground, and
Orion, unable to find him, returned to Crete. The death of Orion is variously
related. As all the legends relating to him are evidently later than the time
of Homer, none ventures to assign any other cause to it than the goddess Artemis,
whose wrath (though Homer rather says the contrary) he drew on himself. Some said
that he attempted to offer violence to the goddess herself; others to Opis, one
of her Hyperborean maidens, and that Artemis slew him with her arrows; others,
again, that it was for presuming to challenge the goddess at the discus. It was
also said that, when he came to Crete, he boasted to Leto and Artemis that he
was able to kill anything that would come from the earth. Indignant at his boast,
they sent a scorpion, which stung him, and he died. It was said, finally, that
Artemis loved Orion, and was even about to marry him. Her brother was highly displeased,
and often reproached her, but to no purpose. At length, observing one day Orion
wading through the sea with his head just above the waters, he pointed it out
to his sister, and maintained that she could not hit that black thing on the water.
To show her skill she took aim and hit it, thus slaying Orion. Asclepius attempted
to restore him to life, but was slain by Zeus with a thunderbolt.
This text is from: Harry Thurston Peck, Harpers Dictionary of Classical Antiquities. Cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Artemis slew Orion in Delos. They say that he was of gigantic stature and born
of the earth; but Pherecydes says that he was a son of Poseidon and Euryale. Poseidon
bestowed on him the power of striding across the sea. He first married Side, whom
Hera cast into Hades because she rivalled herself in beauty. Afterwards he went
to Chios and wooed Merope, daughter of Oenopion. But Oenopion made him drunk,
put out his eyes as he slept, and cast him on the beach. But he went to the smithy
of Hephaestus, and snatching up a lad set him on his shoulders and bade him lead
him to the sunrise. Being come thither he was healed by the sun's rays, and having
recovered his sight he hastened with all speed against Oenopion. But for him Poseidon
had made ready a house under the earth constructed by Hephaestus. And Dawn fell
in love with Orion and carried him off and brought him to Delos; for Aphrodite
caused Dawn to be perpetually in love, because she had bedded with Ares. But Orion
was killed, as some say, for challenging Artemis to a match at quoits, but some
say he was shot by Artemis for offering violence to Opis, one of the maidens who
had come from the Hyperboreans.
Commentary:
1. The same account of Orion's parentage was given by Hesiod, whom Pherecydes
probably followed.
2. As Side means "pomegranate" in Greek, it has been supposed that the
marriage of Orion to Side is a mythical expression for the ripening of the pomegranate
at the season when the constellation Orion is visible in the nightly sky.
3. The name of the guide whom Orion took on his back to guide him to the sunrise
was Cedalion. Sophocles made the story the theme of a satyric drama called Cedalion,
of which a few fragments have come down to us.
This extract is from: Apollodorus, Library and Epitome (ed. Sir James George Frazer, 1921). Cited Dec 2003 from The Perseus Project URL below, which contains comments & interesting hyperlinks.
Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν δυο διαφορετικούς μύθους σχετικά με
τη γέννηση του Ωρίωνα. Κατά τον ένα ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Ευρυάλης,
κόρης του Μίνωα. Κατά τον άλλο, πατέρες του Ωρίωνα ήταν συγχρόνως ο Ζευς, ο Ερμής
και ο Ποσειδώνας.
Πιστεύονταν πράγματι ότι ο Υριεύς, γιος και αυτός του Ποσειδώνα και
της Πλειάδας Αλκυόνης, δέχτηκε κάποτε την επίσκεψη των τριών αυτών θεών οι οποίοι,
για να τον ευχαριστήσουν για τη φιλοξενία, του ζήτησαν να διατυπώσει μια ευχή,
την οποία θα ξεπλήρωναν. Ο Υριεύς, που επιθυμούσε πολύ να έχει διάδοχο, ζήτησε
να αποκτήσει γιο. Οι τρεις θεοί γονιμοποίησαν τότε το δέρμα ενός βοδιού, το οποίο
ο Υριεύς έθαψε στη γη. Όταν το απέσυρε, μετά εννέα μήνες, βρήκε μέσα ένα μικρό
παιδί. Αυτό έμελλε να γίνει ο Γίγας Ωρίων. Από τον πατέρα του Ποσειδώνα ο Ωρίων
είχε λάβει το χάρισμα να μπορεί να βαδίζει πάνω στα κύματα της θάλασσας. Έγινε
δε ήρωας αρκετών μύθων, από τους οποίους θα αναφέρουμε τους σημαντικότερους.
Ο Ωρίων όπως αφηγείται ο Όμηρος στην Οδύσσεια, είχε αρπαχθεί από την
"ροδοδάκτυλη" Ηώ, η οποία τον είχε ερωτευθεί. Η Αρτεμις, επίσης, σαγηνεύτηκε
από την καλλονή του γιου του Ποσειδώνα, πράγμα που προκάλεσε την οργή του αδελφού
της Απόλλωνα. Για να απαλλαγεί από τον Ωρίωνα, ο γιος της Λητούς κατέφυγε σ' ένα
στρατήγημα. Προκάλεσε την αδελφή του να κτυπήσει με τα βέλη της ένα δυσδιάκριτο
σημείο που έπλεε στη θάλασσα.
Η Αρτεμις έπεσε στην παγίδα, και με ένα βέλος κτύπησε τον στόχο, ο
οποίος όμως ήταν η κεφαλή του Ωρίωνα.
Μεταγενέστερη εκδοχή παρουσιάζει διαφορετικά το θάνατο του Γίγαντα.
Ενώ κυνηγούσε μαζί με τη θεά στη Χίο, ο Ωρίων θέλησε να την κάμει
ερωμένη του. Για να τον τιμωρήσει, η Αρτεμις έστειλε εναντίον του ένα σκορπιό,
από το δάγκωμα του οποίου ο Ωρίων πέθανε.
Είναι αλήθεια όμως ότι, κατ' άλλο συγγραφέα, όχι η Αρτεμις αλλά η
Γαία έκαμε να βγει από τη γη ο σκορπιός, που έδωσε το θάνατο στον Ωρίωνα. Κατά
την εκδοχή αυτή, το γεγονός συνέβη στην Κρήτη, όπου ο γιος του Ποσειδώνα είχε
καυχηθεί ότι θα εξαφάνιζε εύκολα όλα τα άγρια θηρία.
Η Χίος υπήρξε θέατρο και άλλης περιπέτειας του Ωρίωνα. Όταν έφθασε
στο νησί, φιλοξενήθηκε από τον βασιλιά Οινοπίωνα, γιο του Διονύσου και της Αριάδνης.
Ερωτευθείς δε τη Μερόπη, κόρη του Οινοπίωνα, ο Ωρίων τη ζήτησε από τον πατέρα
της σε γάμο.
Ο Οινοπίων όμως ήταν αντίθετος στην ένωση αυτή. Μέθυσε, λοιπόν, τον
Ωρίωνα, και ενώ αυτός κοιμόταν, του έβγαλε τα μάτια. Έπειτα από αυτό διάταξε και
τον έριξαν στην ακτή.
Αλλά ο Ωρίων δεν έχασε το θάρρος του. Καθώς άκουε τον μακρινό ήχο
ενός σιδηρουργείου βάδισε προς την κατεύθυνση εκείνη και έφθασε στη Λήμνο, περιοχή
του Ηφαίστου. Εκεί, πήρε ένα παιδί, το έβαλε στους ώμους του και το διάταξε να
τον οδηγεί προς την κατεύθυνση του ανατέλλοντος ηλίου. Οι ευεργετικές ακτίνες
του άστρου της ημέρας του ξανάδωσαν την όραση. Βιαστικός, τότε, ο Ωρίων επέστρεψε
στη Χίο, για να εκδικηθεί τον Οινοπίωνα, αυτός όμως σώθηκε από τον Ποσειδώνα,
ο οποίος κατασκεύασε γι' αυτόν υπόγειο καταφύγιο εντελώς απρόσιτο.
Ο Ωρίων έγινε αστερισμός κατόπιν αίτησης, όπως πιστευόταν, της Αρτέμιδος,
η οποία ήταν απαρηγόρητη για το θάνατό του.
Κείμενο: Ιωάννης Ρισπέν
Το
Helenos the son of Oinops (Oenipion)
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
