Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Χλωρίδα για το τοπωνύμιο: "ΡΕΘΥΜΝΟ Νομός ΚΡΗΤΗ".
Εκτός από τα δέντρα και τα φυτά που συναντούμε και σε άλλα μέρη της
Ελλάδας και του ευρύτερου μεσογειακού χώρου, στην Κρήτη υπάρχει ακόμα μεγάλος
αριθμός ενδημικών φυτών, γεγονός που εξηγείται από τη γεωγραφική απομόνωση του
νησιού που ευνόησε την ανάπτυξη τοπικών ειδών ήδη από την αρχαιότητα. Υπολογίζεται
ότι υπάρχουν γύρω στα 2000 είδη φυτών από τα οποία τα 160 είναι ενδημικά και φύονται
αποκλειστικά και μόνο στο νησί. Δυστυχώς, σε σχέση με το παρελθόν η βλάστηση έχει
περιοριστεί σημαντικά και τα αλλοτινά κατάφυτα βουνά, όπως ο Ψηλορείτης ή Ίδη
(=δασωμένο βουνό), σήμερα έχουν σχεδόν απογυμνωθεί κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης
βοσκής αιγοπροβάτων και των πυρκαϊών. Παράλληλα οι λιγοστές πεδινές εκτάσεις έχουν
αναγκαστικά χρησιμοποιηθεί για γεωργικές καλλιέργειες και οι παραθαλάσσιες συχνά
για την εγκατάσταση θερμοκηπίων, με αποτέλεσμα οι βιότοποι να έχουν περιοριστεί
σημαντικά και ορισμένα από τα σπάνια είδη φυτών να κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Επειδή η ανάπτυξη της χλωρίδας εξαρτάται από τη θερμοκρασία και τη μορφολογία
του εδάφους, η κατάταξη γίνεται με βάση το υψόμετρο που επηρεάζει τους παραπάνω
παράγοντες.
Έτσι, στην παραθαλάσσια ζώνη μπορεί να συναντήσει κανείς φυτά που
ευνοούνται από την υγρασία και τη θαλασσινή αλμύρα, όπως το κρινάκι της θάλασσας
(Pancratium maritimum) και τα αρμυρίκια (Tamarix cretica) καθώς και τον περίφημο
κρητικό Φοινικά του Θεοφράστη (Phoenix theophrastii).
Στην πεδινή ζώνη που φθάνει μέχρι το υψόμετρο των 300 μέτρων μπορεί
να βρεί κανείς τους θάμνους της Μεσογειακής μακίας, όπως το Σχίνο (Pistacia lentiscus)
και το Πουρνάρι (Quercus coccifera) καθώς και την Πικροδάφνη (Nerium oleander),
τη Λιγαριά (Vitex agnus-castus), το Χαμομήλι (Chamomilla recutita), η Μέντα (Mentha
spicata), η Μυρτιά (Myrtus communis), τα Ρείκια (Erica), οι Σταφυλίνακες (Daucus
carota), τα Αγριοσέλινα (Smyrnium), οι Δενδρομολόχες (Alcea pallida cretica),
η κοινή παπαρούνα (Papaver rhoeas), η Λαδανιά (Cistus incanus-creticus) και ο
Κρητικός Έβενος (Ebenus cretica).
Η ημιορεινή ζώνη φθάνει περίπου ως τα 800 μ. και περιλαμβάνει θάμνους
όπως το Πουρνάρι (Quercus coccifera), το Σχίνο (Pistacia lentiscus), το Θυμάρι
(Thymus capitatus), η Κουμαριά (Arbutus unedo), ο Αγγάραθος (Phlomis cretica),
το Σφεντάμι (Acer sempervirens), η Βρυωνιά (Bryonia cretica), τα Σπάρτα (Spartium
junceum), ο Στύρακας (Styrax officinalis)κ.α., αγριολούλουδα όπως το κρητικό Κυκλάμινο
(Cyclamen creticum), την Ίριδα (Iris cretica), τη Δρακοντιά (Dracungulus), τη
Μαχαιρίδα (Gladiolis italicus), την Τουλίπα (Tulipa orphanidea), τα Βολβολούλουδα
(Muscari commosum), διάφορα είδη της κρητικής ορχιδέας και δέντρα όπως η Χαρουπιά
(Ceratonia siliqua), και η Βελανιδιά (Quercus).
Η ζώνη που εκτείνεται από τα 800 έως τα 1800μ. είναι η ορεινή στην
οποία ευδοκιμούν τα Πουρνάρια (Querus coccifera) και το Κρητικό Σφεντάμι (Acer
sempervirens) καθώς και θάμνοι και αγριολούλουδα όπως οι κίτρινες Bιολέτες (Erysimum
creticum), η Τουλίπα (Tulipa cretica), Η κρητική Αγριαψιθιά (Achillea cretica),
οι Αγριομενεξέδες (Viola cretica), ο Κρόκος (Crocus Oreocreticus) κ.α.
Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος χώροι για την πλούσια χλωρίδα τους είναι
τα φαράγγια που αποτελούν πραγματικούς παράδεισους με αγριολούλουδα και θάμνους,
πολλά από τα οποία μάλιστα είναι ενδημικά και σπάνια, καθώς εκεί η αγριάδα και
το δυσπρόσιτο του περιβάλλοντος τα προστατεύουν από τον ανρώπινο παράγοντα. Στην
πραγματικότητατα μπορεί να δει κανείς φυτά όλων των ειδών, όλα εκείνα που περιλαμβάνονται
στις παραπάνω ζώνες, μια και τα φαράγγια ξεκινούν από ορεινές ή ημιορεινές περιοχές
και καταλήγουν στη θάλασσα. Επίσης, αν κάποιος είναι τυχερός, μπορεί να διακρίνει
τον περίφημο κρητικό Δίκταμο (Origanum dictamnus.
Οπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά δεδομένα αλλά και οι ιστορικές πηγές,
η ιστορία της Κρήτης είναι στενά συνδεδεμένη με το δέντρο της ελιάς και με το
βασικό προϊόν της, το λάδι. Ήδη από τα μινωικά χρόνια, όπως έχει αποδειχθεί από
τα αρχαιολογικά ευρήματα της Κνωσού, γινόταν επεξεργασία του καρπού της ελιάς
και παραγόταν λάδι που αποθηκευόταν σε πήλινους πίθους και αμφορείς και συχνά
εξάγονταν στα νησιά του Αιγαίου και την κεντρική Ελλάδα. Πέρα όμως από τα οικονομικά
οφέλη, το δέντρο της ελιάς λατρευόταν ως ιερό και το λάδι εκτός από προσφορά στους
Θεούς και στους νεκρούς χρησίμευε ακόμα στην ιατρική, στον αθλητισμό και στην
καθημερινή ζωή ως προϊόν βασικό για τη διατροφή, το φωτισμό και τη θέρμανση.
Έτσι το δέντρο της ελιάς και ο ευλογημένος καρπός του από το παρελθόν
και ως σήμερα εξακολουθούν να είναι σύμβολα της γνώσης της ειρήνης, της υγείας
και της δύναμης. Τα τελευταία χρόνια η διεθνής ιατρική και διαιτολογία συστήνουν
το ελαιόλαδο ως απαραίτητο προϊόν διατροφής για την εξασφάλιση υγείας και μακροζωίας.
Η Κρήτη με το μεσογειακό της κλίμα ευνοεί την ανάπτυξη της ελιάς που φύεται τόσο
σε πεδινές όσο και σε ορεινές περιοχές και καρποφορεί το χειμώνα. Στο νησί υπάρχουν
εκατομμύρια ελαιόδεντρα και χιλιάδες οικογένειες βασίζουν την οικονομική τους
ζωή στην καλλιέργειά τους. Το κλίμα και η σύσταση του εδάφους της Κρήτης εξασφαλίζουν
το φίνο άρωμα και την υπέροχη γεύση του κρητικού ελαιολάδου, καθιστώντας το προϊόν
υψηλής ποιότητος με διεθνή αναγνώριση.
Ο νομός Ρεθύμνης είναι κατάφυτος από ελιές και η παραγωγή ελαιολάδου
αποτελεί μια από τις βασικές ασχολίες των κατοίκων. Τα είδη που καλλιεργούνται
είναι κυρίως χοντρολιές, κορωνέικες και λιγότερες τσουνάτες. Από τα δέντρα αυτά
παράγεται εκλεκτής ποιότητος ελαιόλαδο καθώς βρώσιμες ελιές εξαιρετικής ποιότητος.
Ο περίφημος ελαιώνας της περιοχής Αδελε στο Δήμο Αρκαδίου, σε μια
τεράστια πεδινή και ημιορεινή έκταση, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους της
Μεσογείου. Τη μακροχρόνια και στενή σχέση της περιοχής αυτής αλλά και ολόκληρου
του Ρεθύμνου και της Κρήτης με την ελιά και το λάδι αντανακλά η οργάνωση του Μουσείου
της Ελιάς στα Καψαλιανά. Πρόκειται για ένα οικισμό που αποτελούσε μετόχι της Ι.
Μ. Αρκαδίου. Εκεί βρισκόταν ο ελαιόμυλος του μοναστηριού που μαζί με άλλα κτίσματα
οικοδομήθηκε στο τέλος του 16ου και στις αρχές του 17ου αι. Ο οικισμός είναι διατηρητέος
και σήμερα έχει αναστηλωθεί και συντηρηθεί σχεδόν εξολοκλήρου.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
