Εμφανίζονται 5 τίτλοι με αναζήτηση: Προϊόντα για το τοπωνύμιο: "ΛΕΣΒΟΣ Νησί ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ".
It is everywhere well supplied with fruits, but like Chios and Lesbos it is best in respect to its wine.(Strabo 14,2,9)
Lesbos which exports olives and oil, and Chios, which is famous for wine.
Λάδι Λέσβου
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη Λέσβο χωρίς τα ελαιόδεντρά της
που ασημίζουν κάτω από το άπλετο φως του ήλιου. Εκτός από τη θάλασσα, κανένα άλλο
αγαθό της φύσης δε δέθηκε τόσο πολύ με τον Ελληνικό χώρο, όσο η ελιά και το λάδι
της, που έθρεψε τόσους πολιτισμούς, από τη βαθιά αρχαιότητα έως σήμερα.
Στη Λέσβο σήμερα υπάρχουν πάνω (11.000.000) έντεκα εκατομμύρια ελαιόδεντρα
σε έκταση 465 χιλ στρεμμάτων με μέση παραγωγή 100.000 τόνους καρπούς ή 20.000
τόνους ελαιολάδου. Ασύγκριτο σε γεύση, άρωμα και με καλύτερους και με τις καλύτερες
διατροφικές ιδιότητες, το ελαιόλαδο της Μυτιλήνης είναι ένα αληθινό δώρο της Λεσβιακής
φύσης. Αυτό το φημισμένο ελαιόλαδο πηγή υγείας και βασικό συστατικό της διατροφής
του σύγχρονου καταναλωτή.
Στη Λέσβο καλλιεργούνται δυο ποικιλίες ελιών. Η μία, τοπικής προέλευσης,
καταλαμβάνει το 65% των ελαιώνων προς τα νότια και νοτιανατολικά του νησιού και
λέγεται "Κολοβή". Η άλλη, λέγεται "Αδραμυτινή" με ποσοστό 30% σε αμιγείς ελαιώνες
που καλύπτουν το βόρειο και βορειοανατολικό τμήμα της Λέσβου, ενώ μικρό ποσοστό
5% καλύπτουν οι λεγόμενες λαδολιές. Και οι δύο όμως δίνουν προϊόν υψηλής ποιότητας
από οργανοληπτική και χημική άποψη, που προσφέρεται να χρησιμοποιηθεί και ως βελτιωτικό
άλλων ελαιολάδων Ιταλικής και Ισπανικής προέλευσης.
Όπως όλα τα λίπη και τα έλαια η θερμιδική του ικανότητα είναι περίπου
9cal/gr. Παρουσιάζει ανθεκτικότητα σε φαινόμενα οξείδωσης και είναι από τα έλαια.
Το γεγονός ότι το λάδι έχει κατάλληλη αναλογία κεκορεσμένων και ακόρεστων οξέων
που το κάνει να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μεσογειακής δίαιτας, της οποίας
η αξία και η προσφορά στην αποφυγή σιβαρών ασθενειών και κατ' επέκταση στη μακροβιότητα
του ανθρώπου έχει παγκόσμια αναγνωριστεί.
Τυριά Λέσβου και Λήμνου
Ακόμα και ο Όμηρος στην Οδύσσεια δίνει μια πολύ παραστατική περιγραφή
παραγωγής τυριού από αιγοπρόβειο γάλα. Αποτέλεσμα εμπειρίας αιώνων σε συνδυασμό
με τις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες, τα τυροκομικά προϊόντα της Λέσβου και της
Λήμνου ξεχωρίζουν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Παραδοσιακά τυροκομικά προϊόντα (και μάλιστα με ονομασία προέλευσης)
είναι το Λαδοτύρι Μυτιλήνης, η Φέτα, το Κασέρι και το Καλαθάκι Λήμνου, μοναδικά
στη γεύση τους και το άρωμά τους. Οι παραδοσιακές μονάδες τυροκόμησης, εγγυώνται
τις ξεχωριστές οργανοληπτικές ιδιότητες του από το ίδιο το γεγονός ότι μεταποιούν
το εξαιρετικής ποιότητας και σύστασης αιγοπρόβειο γάλα της περιοχής που θα μπορούσε
κάτω από ορισμένες συνθήκες να χαρακτηριστεί και ως οικολογικό. Η φυσική χλωρίδα
και οι τοπικές φυλές αιγοπροβάτων αποτελούν με τη σειρά τους γενεσιουργούς παράγοντες
της ανώτερης ποιοτικής σύνθεσης του γάλακτος.
Ένας ακόμα όμως καθοριστικός παράγοντας είναι και ο άνθρωπος-παραγωγός-
ο οποίος διατήρησε χρόνια τώρα τον παραδοσιακό τρόπο τυροκόμησης προσφέροντας
έτσι στις νέες γενιές το παραδοσιακό και μοναδικό τυρί (Φέτα, Λαδοτύρι, Γραβιέρα,
Κεφαλοτύρι, Κασέρι, Καλαθά κι κλπ) του Νομού.
Το λαδοτύρι παρασκευάζεται παραδοσιακά στη Λέσβο από πρόβειο γάλα
και οφείλει την ονομασία του στην συντήρηση του που γινόταν μέσα σε ελαιόλαδο
άριστης ποιότητας. Ωριμάζει για τρεις τουλάχιστον μήνες σε υπόγειες αποθήκες ή
δροσερούς θαλάμους και έχει πικάντικη γεύση.
Τέλος το καλαθάκι Λήμνου παρασκευάζεται Παραδοσιακά και μόνο στη Λήμνο,
από αιγοπρόβειο γάλα. Το όνομα του το οφείλει στον τρόπο παραγωγής του μια που
όταν δημιουργηθεί το τυπόπηγμα τοποθετείται σε μικρά καλαθάκια. Οι ραβδώσεις τους
φαίνονται στο "σώμα" του και γενικά περνάει από διάφορα στάδια ωρίμανσης.
Αλίπαστα
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά προϊόντα του Β. Αιγαίου και ειδικότερα
του Νομού Λέσβου, είναι τα αλίπαστα. Πασίγνωστη είναι σε όλο τον κόσμο η σαρδέλα
Καλλονής. Και στα δυο μεγάλα νησιά του Νομού (Λέσβος και Λήμνος) λειτουργούν εδώ
και πάρα πολλά χρόνια βιοτεχνίες επεξεργασίας και τυποποίησης ψαριών.
Η πρώτη ύλη (ψάρια) αλιεύεται καθημερινά από τα ψαροκάικα και γρι-γρι
του Νομού ενώ η τυποποιητική διαδικασία γίνεται με καθαρά εμπειρικό τρόπο που
μαθαίνεται από γενιά σε γενιά ενώ βελτιώνεται με τη χρήση σύγχρονων μηχανημάτων
και φυσικά με τη χρήση σύγχρονων μηχανημάτων και φυσικά με την πείρα. Ειδικότερα
τα ψάρια που επεξεργάζονται και τυποποιούνται είναι οι σαρδέλες, οι κολιοί, ο
γαύρος, αντζούγια και η λακέρδα. Η επεξεργασία τους γίνεται με καθαρά αγνό και
παραδοσιακό τρόπο μόνο με αλάτι.
Αυτό όμως που κάνει τα αλίπαστα του Νομού να ξεχωρίζουν είναι η ποιότητα
των ψαριών της περιοχής, πιθανόν λόγω των κλιματολογικών συνθηκών και του πλαγκτόν
που υπάρχει στην περιοχή, κύρια όμως στους δύο κόλπους της Λέσβου (Γέρας και Καλλονής)
Ούζο
Η Ιστορία του ποτού αυτού, είναι μια δική μας ιστορία κι ένα μεγάλο
επίτευγμα της παραδοσιακής τέχνης των ποτοποιών του τόπου μας. Είναι ποτό που
διακρίνεται από μια ευχάριστη επιθετικότητα που ισορροπεί την πλημμυρίδα των αρωμάτων
του, φέρνοντας επανάσταση στις αισθήσεις και προσφέροντας τη γλυκιά ανάμνηση και
χαρά κάθε ξεχωριστής στιγμής στη ζωή.
Ένα σωστό και ισορροπημένο ούζο, περιέχει μέχρι και 46% αλκοόλ, ώστε
να μπορεί να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, ανεπηρέαστο από τις κλιματολογικές συνθήκες
και να αντέχει στο χρόνο, διατηρώντας το άρωμα και τη γεύση του. Η παραγωγή του
κατ' εξοχήν Ελληνικού αυτού ποτού, που έχει ταυτιστεί απόλυτα με την Ελληνική
ψυχή, τη φιλοξενία, τη θάλασσα και τον καταγάλανο ουρανό, είναι μια τέχνη επίπονη
αλλά και προκλητική. Πίνεται σκέτο ή με πάγο ενώ προσθέτοντας νερό θα δείτε να
εμφανίζεται ένα πλούσιο γαλάκτωμα, το οποίο είναι και ένδειξη της υψηλής του ποιότητας.
Ο μεζές (κυρίως θαλασσινός) είναι ουσιαστικά ο απαραίτητος συνοδός
του ούζου. Η Λέσβος ουσιαστικά έχει ταυτιστεί με αυτό το ποτό, πράγμα που το μαρτυρούν
τα πολλά ποτοποιεία της και αυτό γιατί μόνο εδώ συναντάται η ειδική ποικιλία γλυκάνισου
ο οποίος είναι και ο βασικός αρωματοποιός.
Κρασί
Στην αρχαιότητα το κρασί της Μήθυμνας εθεωρείτο το νέκταρ των Ολύμπιων
Θεών. Υπήρξαν τεράστιοι αμπελώνες, αλλά σήμερα υπάρχουν μόνο λίγοι και μικροί
με μορφή οικοτεχνίας, που παράγουν μικρές αλλά άριστης ποιότητας κρασί.
Η Λήμνος όμως παραμένει κρασοπαραγωγό νησί και η φήμη της ποιότητας
των κρασιών της, έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Με την υπέροχη θέα του
πανέμορφου λιμανιού στην Μύρινα της Λήμνου, "παντρεύεται" η γνήσια γεύση της παράδοσης
και οι ήρεμες διακοπές στο νησί του Διόνυσου. Η μοναδικότητα της ποικιλίας του
Μοσχάτου Αλεξάνδρειας που παραμένει ο χρυσός καρπός εκατοντάδων αμπελοκαλλιεργητών
στο νησί συνεχίζεται η τεράστια αυτή παράδοση των χρόνων της μυθολογίας στην παραγωγή
του περίφημου κρασιού της Λημνιάς γης.
Γραμμικοί και προσεγμένοι αμπελώνες κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, καλύπτουν
6.500 στρέμματα στο νησί, ενώ η μικρή στρεμματική απόδοση των 700 κιλών ανά στρέμμα
(μια που δεν χρησιμοποιούνται λιπάσματα και ενισχυτικά) εξασφαλίζει την άριστη
ποιότητα της πρώτης ύλης και φυσικά του κρασιού της.
Μέλι
Διάσπαρτα σε κάθε περιοχή του Νομού θα δείτε κάτι άσπρα ή γαλάζια
κουτάκια, τα μελίσσια, τα οποία "περιμένουν" υπομονετικά τις εργάτριες μέλισσες
να το γεμίσουν με το υπέροχο Λεσβιακό μέλι.
Το γνωστό για τη γεύση του και το άρωμά του θυμαρίσιο μέλι της Λέσβου
και της Λήμνου, το συναντά κανείς σε οποιοδήποτε σημείο του Νομού, ενώ η κατεργασία
του γίνεται με παραδοσιακό τρόπο, χωρίς πρόσθετα, διατηρώντας έτσι για χρόνια
την ποιότητα του και μεγαλώνοντας μέρα με τη μέρα τη φήμη του. Σε μερικά σημεία
επίσης (πευκοδάσους Καλλονής κλπ) μπορείτε να δοκιμάσετε και άλλες γεύσεις όπως
το πευκόμελο ή το ανθόμελο.
Κεραμικά
Η Λέσβος ήταν και είναι ένα από τα γνωστότερα κέντρα παραδοσιακής
αγγειοπλαστικής. Ίσως λόγω της συστάσεως του χώματός της (αργιλόχωμα και κοκκινόχωμα)
η Λέσβος είναι ουσιαστικά "σπασμένη" με εργαστήρια κεραμικής ή "τσουκαλάδικα"
όπως τα ονομάζουν και στην τοπική ομιλία. Τα μεγαλύτερα και τα γνωστότερα τα συναντά
κανείς στο Μανταμάδο, στην Αγιάσο και στη Μυτιλήνη όπου η τέχνη της αγγειοπλαστικής
μεταβιβάζεται απαράλλαχτη από γενιά σε γενιά.
Ξυλογλυπτική
Παραδοσιακή λαϊκή τέχνη στη Λέσβο είναι και η ξυλογλυπτική, όπου έμπειροι
τεχνίτες σκαλίζουν και σκαλίζουν το ξύλο της ελιάς, της καστανιάς και της κερασιάς,
δίνοντάς του μορφή αναλλοίωτη στο χρόνο, είτε τιμώντας τους αγίους στους ναούς
και στα μοναστήρια, είτε διακοσμώντας τα σπίτια με τα περίφημα Λεσβιακά ξυλόγλυπτα
έπιπλα που τα συναντά κανείς και στις τρεις ηπείρους. Η Αγιάσος, ο Ασώματος και
η Μυτιλήνη είναι οι κατ'εξοχήν περιοχές που συναντά κανείς τεχνίτες με μεράκι
και γούστο γι'αυτό που τους δίδαξαν οι πρόγονοί τους.
Υφαντά
Και φυσικά τα υφαντά που οι νοικοκυράδες έκαναν τα προικιά τους με
τρόπο περίτεχνο που ευτυχώς έχει διασωθεί. Ευτυχώς που κάποιοι πρίν από εμάς φρόντισαν
να τα κρατήσουν και να τα "διδάξουν" στις νέες γενιές, που μέχρι σήμερα με το
ίδιο μεράκι, με την ίδια τεχνική και με τα ίδια μέσα, ουσιαστικά αναπαράγουν τη
λαϊκή αυτή τέχνη που οι ρίζες τους χάνονται στα βάθη της λαϊκής μας παράδοσης.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
