Πληροφορίες τοπωνυμίου

Δήμος Ιλίου

ΙΛΙΟΝ (Δήμος) ΑΤΤΙΚΗ

Επίσημος κόμβος
• http://www.ilion.gr

Elaeus

ΕΛΑΙΟΥΣ (Αρχαίος δήμος) ΑΤΤΙΚΗ
Elaeus (Elaious, Steph.), of uncertain site, but placed by Leake at Liosia, a village two miles to the west of Aphidna, because he considers this name a corruption of Elaeus; but this is not probable.

Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD)
• http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Per...

ΙΛΙΟΝ (Δήμος) ΑΤΤΙΚΗ
  Κατ' ουσία πρόκειται για το δεύτερο μεγάλο Δήμο της Δυτικής Αθήνας, τόσο εκτατικά όσο και πληθυσμιακά. Η ταυτότητα της πόλης του Ιλίου χαρακτηρίζεται βασικά από τη συγκέντρωση σειράς μη οργανωμένων λειτουργιών και χρήσεων.
  Μικρός συγκεντρωμένος κατά την εμφάνισή του οικισμός στάθηκε βασικός πόλος έλξης οικονομικά χαμηλών στρωμάτων που μέσα από συνεχείς διαδικασίες νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων και εντάξεων στο εγκεκριμένο σχέδιο σήμερα αποτελεί μια εκτεταμένη δομημένη περιοχή, εγκλωβισμένη από τις επίσης δομημένες γειτονιές με μόνη σοβαρή εκτόνωση τον Πύργο Βασιλίσσης μέσα στον ιστό.
  Διαθέτει συνολική έκταση 900 Ηα, από τα οποία η νομοθετημένη έκταση καλύπτει περίπου 652 Ηα. Βασικό σημείο αναφοράς και κοινό χαρακτηριστικό του Ιλίου και των γειτονικών Αγίων Αναργύρων αποτελεί η μεγάλη έκταση του εν δυνάμει μητροπολιτικού πόλου αναψυχής και πρασίνου του Πύργου Βασιλίσσης, η οποία εκτείνεται ανάμεσά του αποτελώντας φυσικό φράγμα προ του οικιστικού ιστού τους.
  Σήμερα ο Δήμος Ιλίου με βάση την επίσημη απογραφή της Στατιστικής Επετηρίδας για το 1991 έχει πληθυσμό 78.029 κατοίκων, ενώ τα στατιστικά δελτία καταναλωτών της ΔΕΗ για το 1989 εκτιμούν 117.026 κατοίκους. Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ μπορεί να εκτιμηθεί μια μέση πυκνότητα 109,6 κατ/Ηα, ενώ μέση καθαρή 239,35 κατ./Ηα. Στη διάρθρωση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού εμφανίζεται η κοινή εικόνα της Δυτικής Αθήνας με κυρίαρχο αριθμητικά τον δευτερογενή τομέα και τάσεις αντιστάθμισης υπέρ του τριτογενή. Ωστόσο, περισσότερο από αλλού στη Δυτική Αθήνα, στο Ίλιον φαίνεται να διατηρείται κυρίαρχος ο δευτερογενής τομέας, παρά τις εμφανείς τάσεις μείωσης, που κύρια αφορά βιοτεχνίες και εργαστήρια τα οποία παράλληλα διαθέτουν πρατήρια πωλήσεων. Υπάρχει δηλαδή έντονη η μείξη των δύο παραγωγικών τομέων, που ουσιαστικά ο ένας ενδυναμώνει και συντηρεί τον άλλο. Η πόλη του Ιλίου διαχωρίζεται οικιστικά, χωρίς όμως διάρκεια και σαφήνεια δομής, σε επτά συνοικίες και δεκαεννέα γειτονιές.
  Το κέντρο του Δήμου αποτελεί την είσοδο και έξοδο προς και από την Δυτική Αθήνα, αφού εκεί διακόπτεται η Λεωφόρος Θηβών, ο βασικότερος οδικός άξονας της γεωγραφικής ενότητας. Δια μέσου δηλαδή του κέντρου της πόλης πραγματοποιείται η σύνδεση των βορειοδυτικών Δήμων του Λεκανοπεδίου με τη Δυτική Αθήνα. Η ισχύουσα επιτρεπόμενη κάλυψη κυμαίνεται από 40 - 70% και ο μέσος θεσμοθετημένος συντελεστής δόμησης 1,4. Σήμερα το απόθεμα κάλυψης σε σχέση με την πραγματοποιημένη για τις εκτός κέντρου Δήμου περιοχές είναι σημαντικό, αλλά με σοβαρές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις περιοχές. Αντίθετα η κεντρική φαίνεται να έχει εξαντλήσει την κάλυψή της. Η υλοποιημένη εκμετάλλευση του Σ.Δ. κατά μέσο όρο καλύπτει το 1/3 του επιτρεπόμενου, επίσης όμως με σοβαρές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις περιοχές. Η ποιοτική κατάσταση των κτιρίων κρίνεται γενικά από χαμηλή έως μέτρια. Αναφορικά με τις χρήσεις γης του Δήμου καταγράφεται το πλαίσιο περιεχομένου της γενικής κατοικίας, με αποτέλεσμα να υπάρχει διασπορά λειτουργιών και εγκαταστάσεις ασυμβίβαστες μεταξύ τους, αλλά και με την κατοικία. Γενικά εκτός από την κατοικία καταγράφονται χρήσεις εμπορίου, δημόσιας διοίκησης εξυπηρετήσεων εμπορικού επιπέδου, βιομηχανίας - βιοτεχνίας και κοινωνικού εξοπλισμού, που όμως καταγράφονται ως ελλιπείς. Αυτό το οποίο "ρύθμισε" την πόλη του Ιλίου ήταν ότι η διαδικασία των επεκτάσεων δεν αποτέλεσε παρά νομιμοποίηση μιας ήδη πραγματοποιημένης ανάπτυξης και δόμησης (νόμιμης ή αυθαίρετης). Με τον τρόπο αυτό λύθηκαν θεσμικά τα κοινωνικά και πολεοδομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από μία συνεχή ύπαρξη αυθαιρέτων οικημάτων, τα οποία αποτέλεσαν ουσιαστικά τον κύριο όγκο της δομημένης περιοχής.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Ιλίου

• http://www.ilion.gr/Phisiogn/Phisiogn.htm