Εμφανίζονται 8 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΣΤΑΚΟΣ Κωμόπολη ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ" .
ΑΣΤΑΚΟΣ (Κωμόπολη) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Όμορφη κωμόπολη του νομού
Αιτωλοακαρνανίας, χτισμένη σε υψόμετρο 10 μέτρων στο μυχό του ομώνυμου κόλπου.
Το όνομά της διατηρήθηκε ανέπαφο από την αρχαιότητα και το οφείλει στα γνωστά
οστρακόδερμα που αφθονούσαν στον κόλπο του. Δεν είναι σωστή η υποστήριξη του Μελετίου
ότι έλαβε το όνομα της από τον γιο του Ποσειδώνα και της Νύμφης Ολβίας. Ίσως αυτός
να αναφέρεται στον Αστακό
της Βιθυνίας (αποικίας των Μεγαρέων) ο οποίος μετονομάστηκε σε Ολβία και αργότερα
σε Νικομήδεια.
Η θέση της σημερινής πόλης δεν είναι η ίδια με εκείνη της παλαιάς.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την ακριβή τοποθεσία (Μελετίου, Leake, Heuzey, Ρωμαίου).
Η θεωρία που δεν αμφισβητήθηκε και επικράτησε είναι του Κ.Α. Ρωμαίου. Τη δική
του άποψη τη στήριξε σ' ένα κομμάτι κεραμίδι που βρήκε στο αρχαίο κάστρο με την
επιγραφή ΑΚΩΝΩΝ και την ταύτισε με τη λέξη "Αστακών" (Κ.Α.Ρωμαίου, "Ανά
την Ακαρνανία").
Η πρώτη κατοίκηση του Αστακού δεν μας είναι γνωστή. Από την αναφορά
του Σκύλακα του Καρυανδέα, ο οποίος έζησε τον 6ο αιώνα, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα
ότι η κατοίκηση θα έγινε σε πολύ παλαιότερους χρόνους.
Ίσως να ήταν Κεφαλλήνες άποικοι, όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος, γιατί
η Ακαρνανία ήταν στα χέρια του Λαέρτη και αργότερα του γιου του, του πολυθρύλητου
βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα. Εκτός της αναφοράς του Ομήρου σημάδια προϊστορικής
κατοίκησης του Αστακού έχουμε από τα παρακάτω ευρήματα:
1. Από τα κυκλώπεια τείχη του κάστρου του Αστακού.
2. Από τα κεραμικά κυκλαδικής επιρροής που βρέθηκαν στη σπηλιά του Αγίου Νικολάου.
3. Από όστρακο της μυκηναϊκής εποχής.
4. Από αγγεία νεολιθικής εποχής επίσης του Αγίου Νικολάου.
Η νεότερη πόλη κατοικήθηκε μετά το 1821. Στην αρχή το λιμάνι του Αστακού
λειτουργούσε ως αγκυροβόλιο, "σκάλωμα" όπως το έλεγαν οι ντόπιοι. Έπειτα,
όπως γίνεται σε κάθε λιμάνι, άρχισαν να χτίζονται καφενεία, παντοπωλεία και αποθήκες
για τις ανάγκες των ναυτικών.
Το 1826 ο Αστακός είχε σχηματισθεί σε συνοικισμό και στη συνέχεια,
το1862 μ.Χ, Βαυαροί αρχιτέκτονες του έδωσαν το σημερινό σχέδιο.
Η οικονομική κατάστασή του ήταν πάρα πολύ καλή λόγω της εκμετάλλευσης
των βελανιδιών, που ήταν η πρώτη ύλη για την βυρσοδεψία και το θαλάσσιο εμπόριο.
Την ανθηρή του κατάσταση μαρτυρούν και τα πολλά αρχοντικά που σώζονται. Οι σημερινοί
κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία και τον τουρισμό.
Με την κατασκευή του λιμανιού του Πλατυγιαλιού και τη λειτουργία του
ως εμπορικού λιμανιού, ίσως έχουμε άνοδο του οικονομικού επιπέδου της πόλης και
ίσως η πόλη ξαναβρεί την παλιά της αίγλη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας/a>
ΑΣΤΑΚΟΣ (Αρχαία πόλη) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Astakos: Eth. Anstakenis, Astakios. a town on the W. coast of Acarnania,
on the bay now called Dragamesti, one side of which is formed by the promontory
anciently named Crithote. The ruins of Astacus are probably those described by
Leake as below a monastery of St. Elias, and which he supposes to be those of
Crithote. There was, however, no town Crithote, but only a promontory of this
name; and Leake has misunderstood the passage of Strabo, in which Crithote is
mentioned. Astacus is said to have been a colony of Cephallenia. At the commencement
of the Peloponnesian war, it was governed by a tyrant, named Evarchus, who was
deposed by the Athenians (B.C. 431), but was shortly afterwards restored by the
Corinthians. It is mentioned as one of the towns of Acarnania in a Greek inscription,
the date of which is subsequent to B.C. 219.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΑΣΤΑΚΟΣ (Κωμόπολη) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Ο σύγχρονος Αστακός, κρυμμένος στο μυχό ενός γραφικότατου κόλπου στα
παράλια της Δυτικής Στέρεας, περιτριγυρισμένος από παραλίες και τα νησάκια των
Εχινάδων, όπου έγινε η περίφημη ναυμαχία, γνωστή ως ναυμαχία του Lapante (1571
μ.Χ.) εμφανίζει σαν πόλη ένα μοναδικό νεοκλασικό μεγαλείο και μια εντελώς ιδιαίτερη
ζωντάνια. Σε όλες τις ιστορικές περιόδους, Κλασική - Ελληνιστική - Βυζαντινή,
ο Αστακός είναι παρών. Ιδιαίτερα στην κλασική και Ελληνιστική περίοδο παρουσιάζει
τη μεγαλύτερη ίσως ακμή του και είναι χαρακτηριστικό της ευημερίας του ότι είχε
δικό του νόμισμα. Τα λείψανα της αρχαίας πόλης, με χαρακτηριστικό μνημείο το ναό
του Καραού Διός, καθώς και στοιχεία μεταγενέστερων ιστορικών περιόδων, βρίσκονται
στην θέση Κάστρα Γράβας, ΒΔ του σημερινού Αστακού, κοντά στο ιστορικό μοναστήρι
του Αϊ-Λιά, όπου στρατοπέδευσε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Την οικονομική του ευημερία από τα μέσα του περασμένου αιώνα - στον
οποίο ανάγεται η ίδρυση του σύγχρονου Αστακού, με σχέδιο πόλης του 1862 από Βαυαρούς
αρχιτέκτονες - αντλούσε από τη θάλασσά του και από το εμπόριο του βελανιδιού.
Πράγματι, στην εσωτερική επαρχία της πόλης εκτείνεται ένα από τα μεγαλύτερα δάση
βελανιδιάς των Βαλκανίων. Κατάλοιπα της οικονομικής αυτής ευμάρειας είναι τα παλιά
αρχοντικά, που χαρακτηρίζουν καθοριστικά τη φυσιογνωμία της πόλης και απετέλεσαν
το έναυσμα, μαζί με το λιμάνι, να ανακηρυχθεί η πόλη του Αστακού ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ
και τα κτίρια αυτά, με πολλά άλλα να είναι πλέον διατηρητέα. Οι δραστηριότητες
των κατοίκων στο γεωργικό, κτηνοτροφικό και αλιευτικό τομέα, η ύπαρξη εμπορίου
και των Δημόσιων Υπηρεσιών, που εξυπηρετούν ολόκληρη την περιοχή και η κίνηση
του λιμανιού δίνουν στην πόλη ιδιαίτερη ζωντάνια. Ο Αστακός, που φιλοδοξεί να
κατακτήσει τη θέση που του ανήκει, υπόσχεται στους επισκέπτες του μια όμορφη διαμονή.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
