Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑΣ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
  Στη διασταύρωση με τον περιφερειακό κατευθυνόμαστε βόρεια, σταματάμε για λίγο στη βρύση Βασιαρδάνη, όπου μπορούμε (πιθανόν) να αγοράσουμε κεράσια και άλλα φρούτα από κάποιους χωρικούς, που ανάλογα με την εποχή εκθέτουν εδώ τα προϊόντα τους και δροσιζόμαστε με το κρύο νερό.
  Λίγο πιο πάνω συναντούμε το χώρο αναψυχής του Μεσενικόλα όπου γίνεται και η γνωστή "γιορτή κρασιού". Οι κάτοικοι αυτού του χωριού οργανώνουν κατά τις 13, 14, 15 Αυγούστου πανηγύρι διαθέτοντας το περίφημο κρασί τους δωρεάν. Ο Μεσενικόλας ήταν, σύμφωνα με την παλιά διοικητική διαίρεση της χώρας, έδρα του Δήμου Νεβροπόλεως, ο οποίος συμπεριλάμβανε τα χωριά:
  Βουνέσι (Μορφοβούνι), Κερασιά, Στούγκο (Κρυονέρι), Μπεζούλα (Πεζούλα), Σερμένικο (Φυλακτή), Νεοχώρι, Πορτίτσα, Αγ. Γεώργιος, Μπλάσδο (Μοσχάτο) και Ιερά Μονή Κρυεράς Πηγής (Μ. Κορώνας).
  Στην πρώτη μαρτυρία για την ύπαρξη του, του 15ου αιώνα, (απογραφή του 1454-55, που έγινε σε τμήμα της Θεσσαλίας από τον Μουράντ Μπέη, γιο της Τιμουρτάς και τον γραμματικό του Ρουστέμ), ο Μεσενικόλας εμφανίζεται με το όνομα Μοσνικόλας.
  Η επόμενη μαρτυρία προκύπτει από αδημοσίευτο έγγραφο της 17-11-1785 μεταξύ κάποιου Μεσενικολίτη Στεργίου (Ψημμένου) και του Τούρκου Χοσίναγα.
  Από εδώ κατάγονται οι αγωνιστές Δ. Φωτάκης (ή Φουτάκης), που πολέμησε ως το 1827 με τον Μπότσαρη αλλά και με άλλους οπλαρχηγούς, καθώς και ο Πάσχος ή Πασχαλίδης, κι εδώ κατά την αποτυχημένη επανάσταση του 1878 οι επαναστάτες συνέταξαν την προκήρυξη της προσωρινής Διοίκησης των Αγράφων.
  Σήμερα αυτή η κωμόπολη της οποίας οι κάτοικοι φημίζονται για την εργατικότητα και τη νοικοκυροσύνη τους, διαθέτει αγροτικό ιατρείο, σχολεία Α'βάθμιας και Β'βάθμιας εκπαίδευσης, χωροφυλακή και ξενώνα 20 κλινών με αίθουσα συσκέψεων, ταχυδρομείο και αθλητικές εγκαταστάσεις.
  Στο κέντρο και πλάι στη δροσερή πλατεία με τους γηραιούς πλάτανους, δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας. Έξω από το χωριό μπορούμε να περπατήσουμε μέσα στο δάσος ως το Διάσελο, την λίμνη, την Κούλια, το Πετράλωνο (με τις αγριόπαπιες) και το νερόμυλο.
  Αλλά θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην επισκεφθούμε το μικρό ξωκκλήσι της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής με ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες του 1647, που έγιναν από τον ζωγράφο, ιερομόναχο Σαμουήλ. Ο δωρητής της αγιογράφησης του ναού ήταν ο Παναγιώτης της Μορφέσης από το Νεοχώρι. Στην ίδια περιοχή βρίσκεται η εκκλησία του Αγ. Δημητρίου του 19ου αιώνα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καρδίτσας

• http://www.karditsa-city.gr/AboutPrefecture/Lake/M... (1 φωτ.)