Πληροφορίες τοπωνυμίου

Α & Ν ο ποταμός Μόρνος, (Ν και η λίμνη Μόρνου)

Βαρδούσια

• http://www.oreivatein.com/page/mountains/q_z/vardo...

  Τα όρη Βαρδούσια βρίσκονται στο νότιο μέσο της Στερεάς Ελλάδος, αποτελούν το νοτιότερο σημαντικό άκρο της οροσειράς της Πίνδου.
  Το αρχαίο ελληνικό τους όνομα είναι Κόραξ. Το ύψος τους είναι 2495 μ. Το βόρειο τμήμα του βουνού διακρίνεται από τις μυτερές κορυφές του ενώ το νότιο από την κακοτράχαλη όψη του. Η διάκριση αυτή έχει να κάνει με τη διαφορετική σύσταση των πετρωμάτων τους. Στο βόρειο κυριαρχεί είδος φλύσχου με ψαμμίτες στα χαμηλά μέρη και πλακώδες ασβεστόλιθοι στα ψηλά, ενώ στο νότιο συμπαγής ασβεστόλιθος. Το βόρειο είναι το πιο υδατοφόρο στρώμα όλης της οροσειράς. Στη βόρεια πλαγιά στο οροπέδιο Κουφόλακκα τα νερά των πηγών περνάνε από απρόσιτη χαράδρα και πέφτουν σαν από καταρράκτη στα κάτω βάραθρα.
  Ανάμεσα στις δύσβατες κορυφές ξεδιπλώνονται τα καταπράσινα αλπικά λιβάδια των Βαρδουσίων. Πλούσια τα λιβάδια της Αρτοτίνας, του Διχωρίου κ.α που στο παρελθόν έσφυζαν από ζωή, χιλιάδες γιδοπρόβατα βοσκούσαν εδώ και έπαιζαν τον κύριο ρόλο στην οικονομία της περιοχής. Κοντά στις κορυφές των Βαρδουσίων δεν υπάρχουν δάση, υπάρχουν όμως πολλά αλπικά φυτά. Στα 2000μ βρίσκονται αγριολούλουδα Teucrium chawaedrus, με μικρά άνθη. Στα 1800μ το τσάι το ελληνικό και το γαρυφαλάκι, όπως επίσης καμπανούλες και οι ρόδινες ροζέτες κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Στα 1500 - 1800μ υπάρχουν αγκάθια με θαλασσιά λουλούδια, θαμνώδης μερσινιές με κόκκινους στρογγυλούς καρπούς, τσουκνίδες και τόσα άλλα. Κάτω από τα 1500μ αρχίζουν τα δένδρα πρώτα συναντάμε τα κέδρα, άγρια και ήμερα και έπειτα τα έλατα, χαμηλότερα βρίσκουμε δρυς.
  Τα Βαρδούσια αποτελούν τον υδροκρίτη των νερών της Ανατολικής (ποταμός Σπερχειός) και της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας (ποταμοί Μόρνος- Εύηνος). Ορμητικοί χείμαρροι και μικρότερα ποτάμια κυλάνε στις βαθιές χαραδρώσεις του. Εβδομήντα δύο υπολογίζονται οι φλέβες των πηγών του. Οι πιο χαρακτηριστικές είναι της Ραίλης και πολλές άλλες που σχηματίζουν το Καρυώτικο ρέμα που διασχίζει τα Μουσουνιτσιώτικα Λιβαδιά, κατεβαίνει στην Αρτοτίνα με το όνομα Φίδαρης εισβάλλει στο Μεσολόγγι με το όνομα Εύηνος, καλύπτοντας διαδρομή 95 χλμ περίπου. Επίσης από τα πλούσια νερά των λιβαδιών του Δάφνου, τα νερά του βουνού του Διχωρίου, της Κρέκιζας, του Δεσορέματος και άλλων πλουτίζεται ο Κοκκινοπόταμος, παραπόταμος του Μόρνου. Τα νερά επεκτείνονται στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου και τροφοδοτούν με υδάτινους πόρους την πρωτεύουσα. Πρόσφατα υλοποιήθηκε μεγάλο έργο εκτροπής των νερών του Εύηνου στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου. Ο Εύηνος, που στην περιοχή της ΒΔ Δωρίδας ονομάζεται Φίδαρης, το όνομά του προέρχεται από το όνομα του πελασγικού θεού Οφίονα, γενάρχη της περιοχής της αρχαίας Αιτωλίας της σημερινής ορεινής Δωρίδας.
  Στην περιοχή υπάρχουν αγριόγιδα, τσακάλια, βίδρες σκίουροι και πολλά αγριογούρουνα. Επίσης πλούσιος είναι ο κόσμος των πτηνών όπως αετοί (χρυσαετοί, γυπαετοί), γεράκια, βραχοκιρκίνιζα, ορεινές πέρδικες, βουνταχόρες, κιτρινοκαλιακούδες, αγριοπερίστερα, ξυλόκοτες, τσαλαπετινοί κ.α.

Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Λιδορικίου

• http://www.bardousia.gr/bardousia1024/dhmos/diamer...