Πληροφορίες τοπωνυμίου

Μορφολογία

Ο όγκος της υψώνεται ανάμεσα στη Ρόδο και την Κω, στο μέσο σχεδόν της απόστασης που χωρίζει τα δύο αυτά νησιά. Γύρω της, πιο κοντά, τη συντροφεύουν η Νίσυρος (ΒΔ), η Χάλκη (ΝΑ) και η Σύμη (ΒΑ). Στα βόρεια της απλώνεται η Μικρασιατική Κνίδος (Κάβο- Κριός). Πέρα στη Δύση της είναι η Αστυπάλαια και στον Νοτιά την αγναντεύει από μακριά η Κάρπαθος και παραπέρα η Κάσος. Ορεινή σε όλη της σχεδόν την έκταση (περί τα 63 τετρ.χ/μ) , με μόνη αξιόλογη πεδινή περιοχή τον κάμπο του Μεγάλου Χωριού (περί το 1/10 της επιφάνειάς της) και με καλλιεργούμενες άλλοτε τις πλαγιές και τις κοιλάδες της, συντηρούσε τους κατοίκους της στο πλαίσιο κυρίως της παραδοσιακής αγροτικής οικονομίας, με βασικό της χαρακτηριστικό τα μεγάλα νοικοκυριά, που οφείλονταν στο ακατάτμητο των περιουσιών, όπως απαιτούσε το τοπικό έθιμο των "πρωτοτοκίων".
Η όψη των βουνών της (με ψηλότερο τον Προφήτη Ηλία, 654 μ. στα Δυτικά του νησιού) γυμνή και τραχειά, με γκρεμούς που προκαλούν δέος, καθώς μετεωρίζονται κατακόρυφοι στις ακρώρειες ή βυθίζονται στη θάλασσα, εναλλάσσεται με τοπία γεμάτα γαλήνη και ημερότητα. Οι γραφικές παραλίες των Λιβαδιών, της Ερίστου, της Πλάκας, της Σκάφης, των Λεθρών, του Αϊ Αντώνη, οι ρεματιές και οι λαγκαδιές της με τις πηγές και τα κρύα κεφαλόβρυσα και στ' απόμερα ακόμη του νησιού, στη Σκάφη, στη Βαθειά Πηγή, στον Αγ. Παντελεήμονα, στον Πόταμο, στου Δεσπότη το Νερό, ο κατάφυτος κάμπος του Μεγάλου Χωριού, δίνουν μια ξεχωριστή εικόνα της φύσης του νησιού. Το κλίμα της ξηρό και υγιεινό. Τις σχετικά ψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού τις μετριάζουν οι Βορινοί άνεμοι που τη δροσίζουν. Τον χειμώνα όμως, σαν φυσούν, φέρνουν στα μέρη που προσβάλλουν κάπως περισσότερο κρύο, από τ' απέναντι βουνά της Μικρασίας.

• http://www.ando.gr/tilos/morfologia.htm (3 φωτ.)