Εμφανίζονται 24 τίτλοι με αναζήτηση: Μνημεία που αναφέρονται από αρχαίους για το τοπωνύμιο: "ΗΛΙΣ Αρχαία πόλη ΗΛΕΙΑ".
Η θεά είχε αυτό το προσωνύμιο γιατί το Ιερό της βρισκόταν κοντά στο γυμναστήριο. Για να πάει κανείς στο Ιερό έπρεπε να πάρει το δρόμο της Σιωπής. Τον έλεγαν έτσι γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, στο δρόμο αυτό συμφώνησαν οι Αιτωλοί κατάσκοποι του Οξύλου να μη μιλησουν για ν'ακούσουν τι γίνεται μέσα στα τείχη της Ηλιδας (Παυσ. 6,23,8).
Το ξόανο της θεάς βρισκόταν σε μια στοά του Ιερού, ήταν υπερφυσικού μεγέθους και ήταν επίχρυσο εκτός από το πρόσωπο και τα άκρα που ήταν φτιαγμένα από λευκό μάρμαρο (Παυσ. 6,25,4).
Βρισκόταν μεταξύ της αγοράς και του ποταμού Μηνίου. Το λατρευτικό άγαλμα του θεού, τον οποίο ιδιαίτερα τιμούσαν στην Ηλεία, ήταν έργο του Πραξιτέλη (Παυσ. 6,26,1).
Βρισκόταν στην ακρόπολη της Ηλιδας και το λατρευτικό άγαλμα της θεάς ήταν έργο του Φειδία. Πάνω στο κράνος ο γλύπτης είχε προσθέσει ένα πετεινό, που είναι πουλί πρόθυμο για μάχη. Ο πετεινός θα μπορούσε να θεωρηθεί ιερό πουλί της Αθηνάς Εργάνης (Παυσ. 6, 26,3).
Τα αγάλματα των Χαρίτων είχαν ξύλινο κορμό, μαρμάρινα άκρα και επίχρυσα ενδύματα. Η πρώτη κρατούσε τριαντάφυλλο, η μεσαία ένα κότσι ζώου και η τελευταία ένα μικρό κλαδί μυρτιάς. Το τριαντάφυλλο και η μυρτιά ήταν φυτά ιερά της Αφροδίτης, ενώ το κότσι ("αστράγαλος") ήταν παιχνίδι εφήβων που δεν έχουν φθαρεί από τα γηρατειά. Στο ίδιο βάθρο με το άγαλμα των Χαρίτων ήταν στημένο και ένα άγαλμα του Ερωτα (Παυσ. 6,24,6-7).
Εκεί είχε καταφύγει ο τύραννος Αριστότιμος για να σωθεί τελικά όμως τον σκότωσε ένας από τους επαναστάτες, ο Κύλωνας (Παυσ. 5,5,1).
Γυμνάσιο στο οποίο οι αθλητές αγωνίζονταν στην πάλη και στην πυγμή. Στο χώρο του γυμνασίου υπήχε άγαλμα του Δία (Παυσ. 6,23,4).
Γυμνάσιο στο οποίο προπονούνταν οι έφηβοι όσο καιρό διαρκούσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Το όνομά του οφειλόταν στο μαλακό του έδαφος. Ηταν στολισμένο με προτομές και ανάγλυφες παραστάσεις, ενώ στο χώρο του βρισκόταν και το βουλευτήριο (Παυσ. 6,23,5-7).
Ετσι λεγόταν το βουλευτήριο της Ηλιδας, από το όνομα του δωρητή. Βρισκόταν στο χώρο της Μαλθώς (γυμνάσιον) και χρησίμευε για επιδείξεις αυτοσχέδιων ομιλιών και κάθε είδους συγγραμάτων. Ηταν στολισμένο με διακοσμητικές ασπίδες (Παυσ. 6,23,7).
Εκεί έμεναν για δέκα μήνες όσοι είχαν εκλεγεί ελλανοδίκες και διδάσκονταν από τους νομοφύλακες τι έπρεπε να κάνουν στους αγώνες. Ο Ελλανοδικαιώνας βρισκόταν μέσα στην αγορά της Ηλιδας (Παυσ. 6,24,3).
Βρισκόταν στην αγορά της Ηλιδας. Την είχαν ονομάσει έτσι γιατί είχε χτιστεί από τη δεκάτη των λαφύρων που πήραν οι Ηλείοι από τους Κερκυραίους. Ηταν δωρικού ρυθμού με κιονοστοιχίες από τις δύο πλευρές και ανδριάντες (Παυσ. 6,24,4).
Το παλιό γυμνάσιο της Ηλιδας, που ήταν και το μεγαλύτερο. Ηταν χώρος περιφραγμένος και περιελάμβανε ξεχωριστά μέρη για το κάθε αγώνισμα, καθώς και βωμούς διάφορων θεών και ηρώων. Σ' αυτό το στάδιο γίνονταν οι προπονήσεις των αθλητών πριν πάνε στην Ολυμπία. Το όνομά του το είχε πάρει από τη συνήθεια του Ηρακλή, γιου του Αμφιτρύωνα, να ασκείται εκεί καθημερινά ξύνοντας τα αγκάθια (Παυσ. 6,23,1-3).
Ο Παυσανίας τον αναφέρει κοντά στον ελλανοδικαιώνα (Παυσ. 6,24,1).
Η παράδοση λέει, αλλά ο Παυσανίας δεν το αναφέρει με βεβαιότητα, ότι το χαμηλό και χωρίς τοίχους οικοδόμημα που είδε στην αγορά της Ηλιδας ήταν ο τάφος του Οξύλου (Παυσ. 6,24,9).
Ο Παυσανίας δίνει λεπτομερή περιγραφή της αγοράς της Ηλιδας, που λέει ότι είναι φτιαγμένη με τον αρχαιότερο τρόπο και δε μοιάζει με τις αγορές άλλων πόλεων (Παυσ. 6,24,2-10).
Γύρω από το Ναό υπήρχαν κυκλικές κιονοστοιχίες. Την εποχή του Παυσανία η στέγη του Ναού είχε καταρρεύσει και δε σωζόταν το λατρευτικό του άγαλμα (Παυσ. 6,24,10).
Βρισκόταν πίσω από τη στοά που είχε γίνει από τα Κερκυραϊκά λάφυρα. Το λατρευτικό άγαλμα της θεάς ήταν χρυσελεφάντινο, έργο του Φειδία και την παρίστανε να πατάει πάνω σε χελώνα.
Ο Ναός και ο περίβολος του Αδη άνοιγε μία φορά το χρόνο και ακόμα και τότε η είσοδος επιτρεπόταν μόνο στον ιερέα. Σύμφωνα με την παράδοση οι Ηλείοι τιμούσαν τον Αδη γιατί τους είχε βοηθήσει όταν ο Ηρακλής είχε επιτεθεί κατά της Ηλειακής Πύλου (Παυσ. 6,25,2).
Ο Ναός αυτός βρισκόταν στην αγορά της Ηλιδας και υπήρχε εκεί και λατρευτικό άγαλμα του θεού. Το προσωνύμιο "Ακέσιος" σήμαινε "αλεξίκακος" (Παυσ. 6,24,6).
Ο Ναός, που βρισκόταν στην αγορά της Ηλιδας, ήταν αφιερωμένος μόνο στο Σειληνό, όχι και στο Διόνυσο. Μέσα στο Ναό υπήρχε άγαλμα που παρίστανε τη Μέθη να δίνει στο Σειληνό (Παυσ. 6,24,8).
Βρισκόταν κοντά στο Ναό και περιβαλλόταν από χαμηλό τοίχο. Το λατρευτικό άγαλμα ήταν έργο του Σκόπα και παρίστανε τη θεά καθισμένη πάνω σε τράγο (Παυσ. 6,25,1).
Είχε μέγεθος ψηλού ανθρώπου και παρίστανε άνδρα χωρίς γένεια που στηριζόταν σε δόρυ. Το άγαλμα αυτό το έντυναν με φόρεμα από μαλλί, από λινό ή από βύσσο. Το είχαν μεταφέρει στην Ηλιδα από το Σαμικό όπου λατρευόταν σαν άγαλμα του Ποσειδώνα και το όνομα Σατράπης του δόθηκε κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια. Σύμφωνα με τον Παυσανία το όνομα Σατράπης ήταν επίκληση του Κορύβαντα (Παυσ. 6,25.6).
Ηταν τοποθετημένα στην αγορά της Ηλιδας. Από το κεφάλι της Σελήνης εξείχαν οι άκρες της ημισελήνου και από το κεφάλι του Ηλιου οι ακτίνες του (Παυσ. 6,24,6).
Το θέατρο αυτό, το οποίο ο Παυσανίας χαρακτηρίζει "παλιό", βρισκόταν μεταξύ της αγοράς της Ηλιδας και του ποταμού Μηνίου (Παυσ. 6,26,1).
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
