Εμφανίζονται 3 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη περιοχή: "ΡΙΖΩΜΑΤΑ Κωμόπολη ΗΜΑΘΙΑ" .
ΔΑΣΚΙ (Χωριό) ΗΜΑΘΙΑ
Τηλέφωνο: +30 23310 96100
Οι αχτίνες του ήλιου της ελπίδας ανατέλλουν στο Δάσκιο με την πολυπόθητη
συνάντηση των δύο περιοχών του Βελβεντού
και της Μακεδονίδος. Μέχρι σήμερα βρισκόταν στο τέλος της διαδρομής της Ημαθίας.
Ηταν σημείο οδικού και αναπτυξιακού αδιεξόδου του Νομού μας. Η οδική σύνδεση Δασκίου-Πολυφύτου,
το μεγαλύτερο έργο που κατασκευάζεται στην Ημαθία μετά την Εγνατία, μαζί με το
πρόγραμμα που εντάχθηκε ο Δήμος για ιδιωτικές επενδύσεις, αρχίζουν να δίνουν ελπίδα
σε εκείνους που επέμειναν ότι μπορεί να γίνει κάτι σε αυτόν τον τόπο. Αλλωστε
οι Δασκιώτες, έδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν και σαν επιχειρηματίες, αφού
όσοι έφυγαν και ζουν στη Βέροια,
το επιβεβαιώνουν με την καταξίωσή τους. Οι κάτοικοι που παρέμειναν στο χωριό,
κρατούν ζωντανό και αντιστέκονται στον προβλεπόμενο μαρασμό του τόπου τους, καλλιεργώντας
τη γη, εκμεταλλευόμενοι το δάσος και γεμίζοντας τις αίθουσες του τριταξίου σχολείου
με παιδιά. Οι νεότεροι ψάχνουν άλλες λύσεις για το εισόδημα, αφού μόνο με τα καπνά,
λίγα μπορεί να καταφέρει κάποιος. Έτσι, αρχίζει σιγά-σιγά να ξεκινά η καλλιέργεια
άλλων παραγωγών, υπαίθρια ή σε θερμοκήπια, χαμηλά δίπλα στη λίμνη. Το φυσικό περιβάλλον
που ζώνει το χωριό, η πανέμορφη και επιβλητική λίμνη που απλώνεται χαμηλά των
πρώτων λόφων των Πιερίων, κατατάσσουν δίκαια το Δάσκιο στα ομορφότερα μέρη της
Μακεδονίας. Η λίμνη συγκεντρώνει, καθημερινά σχεδόν, δεκάδες φίλους του ψαρέματος
και της φυσικής ζωής. Δίπλα στις πέτρινες καλύβες, απόκτησε λιμάνι, και περιμένει
τους τολμηρούς. Το Δάσκιο, είναι από τα λίγα μέρη που κρατούν ακόμη τόσο ζωντανά
τα έθιμα και τις παραδόσεις.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δασκιωτών Βέροιας, πρωτοπορεί στις εκδηλώσεις
και εντυπωσιάζει τόσο με το μεράκι των ανθρώπων του όσο και με τον πλούτο που
έχει να επιδείξει. Τα Ραγκατζάρια την Πρωτοχρονιά, τα κέδρα τις Απόκριες, το αντάμωμα
το καλοκαίρι είναι μερικές από τις εκδηλώσεις στην παράδοση με τα παιδικά τμήματα
χορού. Η φιλοξενία γι΄ αυτόν τον τόπο δεν είναι κουβέντα για τουριστική προβολή,
αλλά είναι συνέχεια μίας συνήθειας από τις μέρες που περνούσαν οι Βεβλεντινοί
για τις γιορτές των Μοναστηριών του Αλιάκμονα.
Είναι το στρώσιμο του τραπεζιού του τραπεζιού με ρακί, κρασί και φαγητό που παράγει
ο τόπος. Είναι η ζεστή κουβέντα που βγαίνει από την καρδιά, από τη ζωή. Είναι
το αντάμωμα των ανθρώπων. Η Κοίμηση της Θεοτόκου, εκκλησία γεμάτη τοιχογραφίες,
μαζί με το παρεκκλήσι της Αγίας Φωτίδας, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για
τον ξένο. Ατέλειωτες είναι οι ιστορίες, οι μύθοι και οι δοξασίες για τον τόπο
αυτόν. Αρκεί να συναντήσεις τους ηλικιωμένους που ξεκουράζονται στην πλατεία,
δίπλα στη βρύση ή στο καφενείο περιμένοντας το γιατρό ή τον ταχυδρόμο.
ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΟ (Χωριό) ΗΜΑΘΙΑ
Τηλέφωνο: +30 23310 94294
Πίσω από τα σημερινά μεγάλα ολοκαίνουργια διώροφα σπίτια, που περισσότερο
μοιάζουν με βίλες, είναι αφημένη η ιστορία του χωριού που υπήρξε κέντρο των Πιερίων
από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι τις αρχές του '60. Η Κόκκοβα που γίνεται
γνωστή από τα κιτάπια του ιεροδικείου της Βέροιας
λόγω των καπεταναίων που δρούσαν στην περιοχή κατά την τουρκοκρατία με γνωστότερο
τον καπετάν - Συρόπουλο έχει να δείξει κάτι σε όλες της περιόδους της ιστορίας
μέχρι τον Μακεδονικό αγώνα. Ακόμα και ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, λένε, σημάδεψε
το σημείο του σταυρού που σώζεται μέχρι σήμερα στη γέρικη τώρα βελανιδιά μπροστά
στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Δημοτικά τραγούδια και ιστορίες αναφέρουν την
Κόκκοβα σαν τόπο όμορφο και ξακουστό, διηγούνται οι μεγαλύτεροι και δεν ξεχνούν
ποτέ να πουν με περηφάνια και με πίκρα μαζί ότι σ΄ αυτό το χωριό κάποτε υπήρχε
ακόμη και δικαστήριο. Τόσο μεγάλο ήταν.
Η γεωγραφική θέση του Πολυδενδρίου, όπως ονομάστηκε μετά την αποκατάσταση
του ονόματος Κόκκοβα, έδινε σαφή πλεονεκτήματα για να παίξει τότε κεντρικό ρόλο
στην περιοχή αφού βρισκόταν κοντά σε δύο γνωστά μοναστήρια του Προδρόμου
και της Μουτσιάλης. Δίπλα στον Αλιάκμονα
και στην αρχή των δυσδιάβατων τότε Πιερίων, περιστοιχισμένη από μικρότερους οικισμούς
της Ελαφίνας και των
δικών της, της Μεριάνας και των Καταλωνίων
που δημιουργήθηκαν από καταγόμενους Πολυδενδρίτες. Επίσης βρισκόταν στο πέρασμα
από το Βελβεντό και
τα Ριζώματα για τον κάμπο
και τη Βέροια. Τα πυκνά δάση και οι μεγάλες εκτάσεις βοσκοτόπων είχαν αναπτύξει
τη δασοκομία και την κτηνοτροφία σε ζηλευτό σημείο.
Η ζωή άλλαξε και το σχολείο που φιλοξενούσε κάποτε μέχρι και 200 παιδιά
προορίζεται τώρα για άλλη χρήση αφού δεν ξαναχτύπησε το κουδούνι από τις αρχές
της δεκαετίας του '80. Όμως, όλα αυτά σήμερα αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση από
το παρελθόν για τους γεροντότερους και ένα φιλόδοξο όραμα για το μέλλον από τους
νεότερους. Το καινούργιο υδραγωγείο, το δίκτυο ύδρευσης, η αποχέτευση, το σχολείο,
το πάρκο και οι δρόμοι που γίνονται, καθιστούν το όραμα πραγματικότητα. Σήμερα,
όλοι συζητούν να ξαναδημιουργήσουν αυτό που φαίνεται ρεαλιστικό και που πρωτοεμφανίστηκε
για το νομό μας στο Πολυδένδρι στις αρχές του '60. Τότε λεγόταν παραθέριση και
το Πολυδένδρι παραθεριστικό κέντρο. Τώρα ονομάζεται, αγροτουρισμός. Το καταπληκτικό
κλίμα, το υψόμετρο των 700 μέτρων, ο καθαρός αέρας και τα απέραντα δάση οξιάς
που περιζώνουν το Πολυδένδρι δίνουν ελπίδα για ανάπτυξη με την αύξηση των επισκεπτών
που και σήμερα κατά δεκάδες ανεβαίνουν στο χωριό για τις πασίγνωστες ταβέρνες
και τους φιλικούς ανθρώπους. Καημός των κατοίκων είναι η επανακατασκευή του δύσκολου,
με πολλές στροφές δρόμου, από το χωριό μέχρι τη γέφυρα του Αλιάκμονα.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
