Εμφανίζονται 4 τίτλοι με αναζήτηση: Ολυμπιακοί Αγώνες στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΕΞΙΚΟ Χώρα ΒΟΡΕΙΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ" .
ΜΕΞΙΚΟ ΣΙΤΥ (Πόλη) ΜΕΞΙΚΟ
Από το 1963 που η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή επέλεξε το Μεξικό
για την τέλεση των Αγώνων (στην Πόλη του Μέξικο Σίτυ) έγιναν πολλές, έντονα
αντιφατικές συζητήσεις και διαβουλεύσεις για το πόσο κατάλληλος θεωρείται ένας
τόπος αγώνων με υψόμετρο 2.240μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ειδικώτερα
για διαγωνιζόμενους που το άθλημά τους απαιτεί αντοχή. Μερικοί ειδικοί πάνω
σε θέματα αναπνοής γιατροί εξέφρασαν φόβους για ενδεχόμενους θανάτους σε στιγμές
μεγάλης σωματικής προσπάθειας. Η άποψη αυτή είναι, σαφώς, κάπως πεσιμιστική,
αλλά το Μεξικό μας έδωσε μερικά δείγματα πλήρους σωματικής εξάντλησης σε μερικούς
αθλητές. Οταν ο δρομέας Ρον Κλαρκ, αργότερα το '81, εμφάνισε προβλήματα καρδιάς,
μια διάγνωση διατύπωσε την άποψη ότι, πιθανόν, η πρώτη βλάβη να είχε γίνει στο
Μεξικό του '68. Κάποιους άλλους, όμως, ωφέλησε. Σαν παράδειγμα φέρεται το απίστευτο
άλμα του Μπήμον (8.90μ) που είναι το μεγαλύτερο άλμα του αιώνα και που έμεινε
ακατάρριπτο για 24 χρόνια!
Οι Ολυμπιακοί του Μεξικού είναι ακόμα οι πιο ταραγμένοι Ολυμπιακοί
που είχαν γίνει μέχρι τότε, μια θλιβερή πρωτιά που οι Μεξικάνοι μοιράστηκαν
αργότερα με τους Γερμανούς, με την τραγική «Σφαγή του Μονάχου».
Λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη της Ολυμπιάδας, φοιτητές οργάνωσαν
βίαιες συγκεντρώσεις (που αντιμετωπίσθηκαν με βία επίσης από την αστυνομία),
που είχαν πάνω από εκατό νεκρούς και εκατοντάδες τραυματισμένους. Το αίτημα
των φοιτητών ήταν ότι οι αγώνες δεν έπρεπε να γίνουν σε μια χώρα που είχε ανθρώπους
κάτω από τα όρια της φτώχειας, με διαπιστωμένες περιπτώσεις θανάτων από ασιτία.
Στην Αμερική, φουντώνει το κίνημα των Μαύρων Πανθήρων. Γίνεται
μια κίνηση να ζητηθεί από τους μαύρους αθλητές να αρνηθούν να πάνε στο Μεξικό.
Οταν αυτό βρήκε πολύ μικρή υποστήριξη, θεωρήθηκε βέβαιο ότι οι μαύροι αθλητές
κάποιου είδους διαμαρτυρία θα έδειχναν στο στάδιο.
Εξ αιτίας των κλιματολογικών συνθηκών, οι δρόμοι μεγάλων αποστάσεων
κυριαρχήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά από δρομείς που, στο φυσικό τους περιβάλλον,
ζούσαν και προπονούνταν σε μεγάλα υψόμετρα, όπως η Κένυα και η Αιθιοπία. Για
τον ίδιο λόγο ευνοήθηκαν οι δρομείς ταχυτήτων και οι άλτες. Το άλμα του Μπήμον
ήταν αδύνατον να μετρηθεί και αναγκάστηκαν να... χρησιμοποιήσουν και δεύτερη
μεζούρα! Στο τριπλούν, το ρεκόρ καταρρίφθηκε εφτά φορές! Ο Αλ Ερτερ, ο Αμερικανός
δισκοβόλος, παρόλο που έρριχνε τις βολές του φορώντας ορθοπεδικό «κολλάρο» κατάγματος
από ένα δυστύχημα, πήρε το χρυσό για τέταρτη φορά στο άθλημά του.
Τα 200μ. έφεραν πρώτο και τρίτο νικητή τους μαύρους Τόμμι Σμιθ
και Τζων Κάρλος. Οταν ανέβηκαν στο βάθρο των Ολυμπιονικών και ενώ ακούγονταν
οι πρώτες νότες του Αμερικανικού Υμνου, σήκωσαν τα γαντοφορεμένα με μαύρα γάντια
χέρια τους και τα έσφιξαν σε γροθιές. Γι' αυτή τους την ενέργεια αποβλήθηκαν
από το Ολυμπιακό Χωριό. Μερικοί είπαν ότι η ενέργειά τους αυτή δεν διέφερε πολύ
από αυτήν μερικών ομάδων όταν, το '36, χαιρέτησαν Ναζιστικά τον Χίτλερ...
Κείμενο: Δημήτρη Ν. Μαρκόπουλου
Μέξικο Σίτυ 1968
Συνδέσεις με ιστοσελίδες οργανισμών:
The Olympic Movement
American Sport Art Museum and Archives , a division of the United States Sports Academy
International Sailing Federation
Μέξικο Σίτυ 1968
Συνδέσεις με ιστοσελίδες Μ.Μ.Ε.:
Australian Broadcasting Corporation
British Broadcasting Corporation
1968 Mexico City Olympics: Various WebPages
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
