Πληροφορίες τοπωνυμίου

Αισθητικό δάσος Καλαβρύτων

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (Κωμόπολη) ΑΧΑΪΑ
  Το αισθητικό δάσος έχει μεγάλη αξία κυρίως λόγω της εγγύτητας του με την πόλη των Καλαβρύτων (αξία ως περιαστικό πράσινο). Τα ορεινά φρύγανα, οι συστάδες με ελληνική ελάτη, με μακία (αείφυλλα-σκληρόφυλλα) και τα χορτολίβαδα (εγκαταλελημένοι αγροί), καθώς και οι μικρής έκτασης αναδασώσεις με μαυροπεύκα και ακακίες δημιουργούν ένα πράσινο καταφύγιο δίπλα στην πόλη των Καλαβρύτων.Η περιοχή συγκρατεί τυπικά είδη ορεινής χλωρίδας, ορισμένα από τα οποία είναι σπάνια όπως το είδος Gypsophilla nana. Eδώ, απαντούν, επίσης, χαρακτηριστικά είδη της ορεινής και ημιορεινής Πελοποννήσου: πολλά ασπόνδυλα (ορισμένα ενδημικά της Ελλάδας), πολλά είδη ερπετών (όπως Lacerta graeca, Podarcis peloponnesiaca), καθώς και ορισμένα τυπικά, για παρόμοιες περιοχές, είδη θηλαστικών. Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της αγριόγατας, ενός σπάνιου θηλαστικού για την Πελοπόννησο.

Ιστοσελίδα Νομαρχιακής Επιχείρησης Ανάπτυξης Αχαϊας
• http://www.nea.gr/Axaios/Ecoplaces(GR).nsf/6a50e2b... (1 φωτ.)

Τόπος Θυσίας

   Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης και Ιερό Προσκύνημα είναι ο Τόπος Θυσίας, στο λόφο του Καπή, που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων (500 μέτρα από το κέντρο), στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο.
   Στη Ράχη του Καπή οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν.
  Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων.
  Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέτρινο γλυπτό της πονεμένης μάνας, έμβλημα του Δήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικότητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια της σχολής Καλών Τεχνών, Αννα Βαφεία. Έχει συμβολικό χαρακτήρα για τις γυναίκες ηρωίδες των Καλαβρύτων (τη Μάνα, την αδελφή, τη γιαγιά, την κόρη) που με υπερπροσπάθεια αγωνίστηκαν να ξαναστήσουν την ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη.
   Κάθε χρόνο στις 13 Δεκεμβρίου, μετά το μνημόσυνο στον καθεδρικό ναό της πόλης καταλήγει η πένθιμη πομπή στον Τόπο Θυσίας, όπου τελείται επιμνημόσυνη δέηση και προσκλητήριο Πεσόντων.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καλαβρύτων

• http://www.kalavrita.gr/DynSITE/index.php?contentI... (1 φωτ.)

Κάστρο της Ωριάς

  Κατά την διάρκεια της Φραγκοκρατίας και συγκεκριμένα το 1208 χτίστηκε στην κορυφή του βουνού πάνω από τα σημερινά Καλάβρυτα, ένα από τα σημαντικότερα μεσαιωνικά κάστρα της Πελοποννήσου, το Κάστρο Καλοβράτ ή αλλιώς Κάστρο της Ωριάς. Η σημασία του για την ευρύτερη περιοχή ήταν τεράστια καθώς, κύριος σκοπός δημιουργίας του ήταν ο έλεγχος των ορεινών περασμάτων της Βόρειας Πελοποννήσου, αλλά και η αμυντική θωράκιση της ευρύτερης περιοχής. Μέσα στο κάστρο, το οποίο έχει εμβαδόν 25 περίπου στρέμματα, έμεναν οι Φράγκοι με τις οικογένειές τους ενώ οι κάτοικοι της περιοχής έμεναν έξω και γύρω από αυτό. Η Φράγκικη κυριαρχία κράτησε 122 χρόνια έως το 1330 όπου το κατέλαβαν οι Βυζαντινοί του δεσποτάτου του Μοριά. Από το έτος αυτό μέχρι το 1460, κυμάτιζε στο κάστρο ο δικέφαλος αετός που ενσάρκωνε τα ιδανικά του Βυζαντίου.
  Το 1460, μετά από επίμονες και επίπονες προσπάθειες, το καταπάτησαν οι Τούρκοι με αρχηγό τον Μωάμεθ τον Β΄ τον Κατακτητή. Από τότε μέχρι και το 1821 το κάστρο βρίσκεται στην κυριαρχία των Τούρκων, εκτός από το διάστημα 1687-1715 όπου είχε περιέλθει στους Ενετούς. Σήμερα το εσωτερικό του είναι γεμάτο από ερείπια σπιτιών (μπορεί κάποιος με βάση τα σωζόμενα θεμέλια να αριθμήσει πάνω από 50 οικίες). Επίσης διακρίνεται η ανατολική πλευρά της κύριας πύλης και πίσω από αυτή μια μεγάλη πέτρα σκαλισμένη που μοιάζει με πηγάδι και έχει βάθος μισό μέτρο. Η θέα είναι πραγματικά πανοραμική και αξίζει να το επισκεφθεί κάποιος μόνο και μόνο για το μαγευτικό θέαμα που θα αντικρίσει.

Ιστοσελίδα Δήμου Καλαβρύτων
• http://www.kalavrita.gr/istoria.htm

Το αρχοντικό της Παλαιολογίνας

   Το Αρχοντικό της Παλαιολογίνας αποτελεί ένα σημαντικό πολιτιστικό απόθεμα για την πόλη των Καλαβρύτων.
   Στις ιστορικές πηγές αναφέρεται ότι το αρχοντικό πιθανώς κτίστηκε από το Θωμά Παλαιολόγο, όταν καταστράφηκε το περίφημο φράγκικο φρούριο του Geoffroy de Tournay και το έτος 1440 πέρασε στον αδελφό του Κωνσταντίνο, επί του οποίου τα Καλάβρυτα είχαν εξελιχθεί σε σπουδαίο πνευματικό κέντρο και πρωτεύουσα του Δεσποτάτου του Μωριά.
  Την ίδια περίοδο, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος πιθανώς δώρισε το Παλάτι στην πριγκίπισσα Αικατερίνη Παλαιολόγου, κόρη ευγενών από τη Χαλανδρίτσα και συγγενή της αυτοκρατορικής οικογένειας. Είναι περίεργο, ότι παρ' όλες τις μετέπειτα δραματικές περιπέτειες του έθνους, το θρυλικό «Αρχοντικό της Παλαιολογίνας» έχει σωθεί από όλες τις καταστροφές της πόλης, με μόνη τη φθορά του χρόνου και κάποιες μεταλλαγές από τους Τούρκους να το έχουν επηρεάσει. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης του κ. Βασίλειος Τσαπάρας, προσέφερε το κτίριο στο Δήμο Καλαβρύτων, για να διασωθεί και να αξιοποιηθεί ως πολιτιστικό κέντρο.
  Το κτίριο διαρθρώνεται σε τρεις ορόφους, με συνολικό καθαρό εμβαδόν 530 τ.μ. Η μελέτη του εκπονήθηκε από εργαστήριο Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού του χώρου, του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή κ. Διονύσιο Βέρρα. Προέβλεπε τη δομική και μορφολογική αποκατάσταση του μνημείου και την προσαρμογή του σε πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Καλαβρύτων.
  Το έργο ολοκληρώθηκε υπό την επίβλεψη της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και χρηματοδοτήθηκε από το Π.Ε.Π. Δυτικής Ελλάδος με το ποσό των 337.000.000 δρχ., με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  Η Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση πρότεινε στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαβρύτων να αναλάβει τη λειτουργία του Αρχοντικού της Παλαιολογίνας, δημιουργώντας έναν «πολυχώρο» δραστηριοτήτων για συνέδρια, ημερίδες, συναντήσεις, διαλέξεις, προβολές και φιλοξενία μόνιμων και περιοδικών εκθέσεων με ιστορικό και λαογραφικό χαρακτήρα.
  Το καλοκαίρι του 2003 άνοιξε για πρώτη φορά μετά την ανακατασκευή του για να φιλοξενήσει την Έκθεση Φωτογραφίας του διάσημου Έλληνα φωτογράφου-περιηγητή Σπύρου Μελετζή με θέμα «Ελλάδα και Έλληνες & Αντίσταση». Από τότε έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς εκθέσεις ζωγραφικής, συνέδρια, ημερίδες κ.λπ.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καλαβρύτων

• http://www.kalavrita.gr/DynSITE/index.php?contentI... (1 φωτ.)

Πηγές του Λάδωνα

ΚΛΕΙΤΩΡΑΣ (Χωριό) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Βρίσκονται ΝΔ του χωριού με άφθονο νερό που έρχεται από την περιοχή της Φενεού.

Πηγές του Αροάνιου

ΠΛΑΝΗΤΕΡΟ (Χωριό) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Βρίσκονται κάτω από το χωριό, με άφθονο νερό που πέφτει στο ρέμα Μαζαίικο ποτάμι, το οποίο στην αρχαιότητα θεωρούσαν σαν τον κύριο Αροάνιο ποταμό.

Τηλεσκόπιο "Αρίσταρχος"

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (Χιονοδρομικό κέντρο) ΑΧΑΪΑ
Ταυτότητα του έργου:
Έργο: «ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ» το νέο τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών
Κατασκευαστής: Carl Zeiss Jena GmbH, Γερμανία
Κόστος έργου: 1.745.000.000 δρχ.
Χρηματοδότηση: ΕΠΕΤ ΙΙ της ΓΓΕΤ του Υπουργείου Ανάπτυξης
Τεχνικά Χαρακτηριστικά:
Διάμετρος: 2.3 μέτρα Στήριξη: Αλταζιμουθιακή Οπτικό πεδίο: 1.04 μοίρες Χειρισμός: Εξ αποστάσεως μέσω δικτύου Λειτουργία: Αυτοματοποιημένη και προγραμματισμένη εκ των προτέρων.
  Το τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών με το όνομα "ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ" είναι το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο των Βαλκανίων και το δεύτερο μεγαλύτερο της Ηπειρωτικής Ευρώπης, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή "Νεραϊδόραχη" του Χελμού σε υψόμετρο 2.340 μ.
  Μερικά χαρακτηριστικά του τηλεσκοπίου είναι το μεγάλο οπτικό πεδίο που είναι ιδανικό για συμμετοχή σε διεθνή προγράμματα, η πολύ καλή ποιότητα οπτικών τα οποία έχουν ευκρίνεια ειδώλων, δυνατότητα τηλεχειρισμού και προγραμματιζόμενη λειτουργία μέσω δικτύου από την έδρα του Αστεροσκοπείου στην Αθήνα ή και από άλλα συνεργαζόμενα Αστεροσκοπεία της Ελλάδας ή και του εξωτερικού, εξοπλισμός με υπερσύγχρονα αστρονομικά όργανα, όπως κάμερες CCD και φασματογράφοι υψηλής και ενδιάμεσης ευκρίνειας.
  Οι λόγοι που προτιμήθηκε η κορυφή του Χελμού για ένα τόσο σύγχρονο και σημαντικό εγχείρημα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών είναι ότι υπάρχει παροχή λειτουργικής υποδομής λόγω της εγκατάστασης του Χιονοδρομικού Κέντρου όπου είναι εύκολη η οδική πρόσβαση, παροχή ρεύματος και τηλεφώνου, δεν υποφέρει από φωτορρύπανση των πόλεων αφού οι μεγάλες πόλεις βρίσκονται πίσω από τα βουνά. Επίσης είναι μια από τις σκοτεινότερες περιοχές της Ευρώπης, το τηλεσκόπιο είναι πάνω από τα σύννεφα σε μεγάλο ποσοστό ετησίως και μπορεί να παρατηρεί είδωλα τα οποία είναι εξαιρετικής ποιότητας. Ακόμη, το υψόμετρο (2.340 μ.) που είναι τοποθετημένο το τηλεσκόπιο, είναι κατάλληλο να παρατηρεί και στο υπέρυθρο φως και να ερευνά για ύπαρξη πλανητών του γαλαξία μας, αστρικές εκρήξεις, χημική σύσταση, δομή και δυναμική γαλαξιών, καθώς επίσης και σμήνη γαλαξιών.
  Η λειτουργία του τηλεσκοπίου είναι οπτοηλεκτρομηχανική, φιλική με το περιβάλλον. Η εγκατάσταση διάταξης μέτρησης του επιπέδου υπόβαθρου αερίων ρύπων και αερίων φαινομένου θερμοκηπίου, πολύ σημαντικές για την προστασία του περιβάλλοντος. Επίσης παρέχει μετεωρολογικά στοιχεία στο Χιονοδρομικό Κέντρο.
  Η εγκατάσταση του τηλεσκοπίου με το όνομα Αρίσταρχος έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα είτε για εκπαίδευση φοιτητών επί τόπου αλλά και μέσω δικτύου, είτε για επιμόρφωση κοινού, όπως σχολεία, πανεπιστήμια, πολιτιστικούς φορείς κ.λπ., είτε για παροχή επιστημονικών και τεχνολογικών υπηρεσιών υψηλής ποιότητας σε εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς φορείς.
  Το τηλεσκόπιο έχει ενταχθεί στο Πανευρωπαϊκό Πρόγραμμα "OPTICON" στο οποίο συμμετέχουν τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα τηλεσκόπια της Ευρώπης και υπάρχει ενδιαφέρον χρησιμοποίησης του τηλεσκοπικού φακού από ερευνητικά ιδρύματα για επιστημονική συνεργασία και έρευνα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καλαβρύτων

• http://www.kalavrita.gr/DynSITE/index.php?contentI... (1 φωτ.)

Ο οδοντωτός σιδηρόδρομος

ΒΟΥΡΑΪΚΟΣ (Ποταμός) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

• http://www.kalavrita.net/odontotos.htm

Σπήλαιο των Λιμνών στα Καστριά Καλαβρύτων

ΚΑΣΤΡΙΑ (Χωριό) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Τηλέφωνο: +30 26920 31633
Φαξ: +30 26920 31588
  Στο χωριό Καστριά της Αχαΐας 60 χλμ. από την ΤΡΙΠΟΛΗ και 9 χλμ. από την ΚΛΕΙΤΟΡΙΑ βρίσκεται το ξακουστό “Σπήλαιο των Λιμνών”.
  Είναι ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους, τις μυστηριώδεις στοές και τους παράξενους σταλακτιτικούς σχηματισμούς το “Σπήλαιο των Λιμνών” έχει κάτι το αποκλειστικά δικό του, που δεν υπάρχει σε άλλα γνωστά σπήλαια. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές και μάλιστα σε τρεις ορόφους λίμνες του, που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο.
  Είναι παλαιά κοίτη υπόγειου ποταμού με εξερευνημένο μήκος 1980 μέτρα. Τον χειμώνα που λιώνουν τα χιόνια το σπήλαιο μετατρέπεται σε υπόγειο ποταμό με φυσικούς καταρράκτες. Κατά τους θερινούς μήνες ένα τμήμα του σπηλαίου ξηραίνεται και αποκαλύπτονται πρωτότυπες δαντελωτές λιθωματικές λεκάνες και φράγματα ύψους μέχρι και 4μ. Το υπόλοιπο σπήλαιο διατηρεί μόνιμα νερά σε 13 γραφικές λίμνες.
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
  Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου προς το παρόν ανέρχεται σε 500 μέτρα. Περιλαμβάνει εγκατάσταση καλλιτεχνικού φωτισμού. Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατ’ ευθείαν στο δεύτερο όροφο. Οι διαστάσεις του τμήματος αυτού προκαλούν δέος, έκσταση, θαυμασμό. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γεφυρούλες.
ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
  Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου και διαφόρων ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμου. Το τμήμα αυτό προορίζεται για βιοσπηλαιολογικό εργαστήριο διεθνούς προβολής.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
  Ο μύθος λεει πως οι κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, Λυσίππη, Ιφινόη και Ιφιάνασσα, καυχήθηκαν ότι ήσαν ωραιότερες από τη θεά Ήρα και περιφρόνησαν τη λατρεία του Διονύσου. Η σύντροφος του Δία δε συγχώρεσε την αλαζονεία τους και σάλεψε τα λογικά τους, με συνέπεια να πιστέψουν πως ήσαν δαμάλες και τρέχοντας σε βουνά και λιβάδια της Πελοποννήσου, μεταδίδανε μανία παιδοκτονίας στις γυναίκες της Αργολίδας. Κάποτε φτάσανε στο σπήλαιο των Αροανίων, όπου τις βρήκε ο Μελάμποδας και τις θεράπευσε. Στη συνέχεια τις οδήγησε στο χωριό Λουσσοί.
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ - ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
  Το 1964, κάτοικοι των Καστριών ανέβηκαν για πρώτη φορά στον δεύτερο όροφο με ξυλόσκαλες από αναβαθμίδα ύψους 9 μ. Η εξερεύνηση έγινε από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο με τον καθηγητή Ι. Μελέντη και η χαρτογράφηση από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία με την Σπηλαιολόγο Αννα Πετροχείλου. Η αξιοποίηση του σπηλαίου άρχισε το 1981 από τον Ε.Ο.Τ. (Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού) και συνεχίστηκε από την πρώην Κοινότητα Καστριών. Σήμερα την ευθύνη της λειτουργίας του έχει ο Δήμος ΛΕΥΚΑΣΙΟΥ με έδρα την ΚΛΕΙΤΟΡΙΑ (Μαζέϊκα).

Ιστοσελίδα Νομαρχίας Αχαϊας
• http://www.nea.gr/axaios/EcoPlaces(GR).nsf/a9928ba... (4 φωτ.)

Φαράγγι Βουραϊκού

ΒΟΥΡΑΪΚΟΣ (Ποταμός) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Η κοιλάδα του Βουραϊκού και η περιοχή γύρω από τα Καλάβρυτα ήταν λίμνη. Η διέξοδος που βρήκαν τα νέρα προς την θάλασσα, δημιούργησαν το φαράγγι, που όλα τα μετέπειτα χρόνια βαθαίνει με το πέρασμά του ο Βουραϊκός, ο "Ερασίνος" των Αρχαίων. Το φαράγγι είναι βαθύτερο της Σαμαριάς και το μήκος του είναι 20 χλμ. Το στενότερο σημείο είναι λίγα χιλιόμετρα πριν την Ζαχλωρού ανεβαίνοντας, και ονομάζεται "Πόρτες". Οι φυσικές του ομορφιές, καταρράχτες, σπήλαια με σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε διάφορες παραστάσεις, η πυκνή και εναλλασσόμενη ανάλογα με το υψόμετρο βλάστηση, που αρχίζει από ελιά και πικροδάφνη, συνεχίζει την Ανοιξη σε ανθισμένο σπάρτο και πλατάνια και καταλήγει στον έλατο, το κατατάσσουν πρώτο στην Ελλάδα.

Πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή απαντά μια ποικιλία τύπων μεσογειακής βλάστησης, στην οποία επικρατούν θαμνώνες και δάση ή υπολείμματα δασικών συστάδων καθώς και απόκρημνες βραχώδεις ορθοπλαγιές. Οι οικότοποι που κυριαρχούν είναι:
- Δάση και θαμνώνες με αριές
- Πευκοδάση με χαλέπιο πεύκη
- Δάση ελληνικής ελάτης (στα υψηλότερα μέρη του φαραγγιού)
- Παρόχθια βλάστηση πλατάνου ( κατά μήκος του ποταμού και των χειμάρρων )
- Απόκρημνες ασβεστολιθικές και κροκαλοπαγείς ορθοπλαγιές ( ο σημαντικότερος οικότοπος για τα περισσότερα είδη σπάνιας, απειλούμενης και ενδημικής χλωρίδας )
Στους βραχώδεις σχηματισμούς φύονται σπάνια και ενδημικά φυτικά είδη, όπως η Aurinia moreana, η Asperula arcadiensis κ.α.

Εδώ φωλιάζουν, επίσης, σπάνια είδη αρπακτικών πουλιων όπως το όρνιο κι ο πετρίτης, ενώ στην περιοχή ζουν ελάχιστοι χρυσαετοί και σπιζαετοί. Ο φιδαετός φωλιάζει στα δένδρα των απόκρημνων βουνοπλαγιών και τρέφεται με φίδια και σαύρες, που αφθονούν στην περιοχή. Πηγή ζωης του Βουραϊκού είναι ο ομώνυνος ποταμός, όπου ζουν νερόφιδα, πλήθη βατράχων, πέστροφες και το είδος ψαριού Barbus meridionalis. Όλα αυτά αποτελούν τροφή για τη βίδρα, ένα απειλούμενο θηλαστικό, το οποίο επίσης, ζει στην περιοχή. Μια πρόσθετη ομορφιά που κάνει το φαράγγι του Βουραϊκού μοναδικό, είναι το τραινάκι του Οδοντωτού.

• http://www.oreivatein.com/page/mountains1/gorges/v...

Vouraikos gorge

  The trip on the funicular railway resembles a journey in a dream.
  Once the train has left the tranquil, peaceful landscape of Diakofto, it delves into the deep gorge of the Vouraikos river that runs down from Helmos.Before long the little train is clutching the rails with its "teeth".
  The higher you go the better you appreciate nature' s silent work. Enormous rocks, boulders gnawed by time, trees hanging from the mountain slopes call forth awe and admiration.
  The first stop - pause for breath - is at Trekilia for a quick cup of coffee; then on to the village of Zahlorou at an altitude of 642 m.
  This traditional village possesses a rare natural beauty.
  The town of Kalavrita, the third stop on the funicular, is spread out on the slopes of Helmos at an altitude of 750 meters.
  Numerous tall plane trees offer their welcoming shade. They line the streets like an arcade.
  The charming houses, streets, trees all make you feel right at home.
The town exudes tranquillity. Just outside town a Venetian fortress, "the castle of Orea", stands atop a bluff.

This text is cited December 2004 from the West Greece Region General Secretariat URL below, which contains image.

• http://www.westerngreece.gr/en/index.php?fmSearch=... (1 φωτ.)

Φαράγγι Βουραϊκού - Οδοντωτός Σιδηρόδρομος

  Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού - Καλαβρύτων και η μοναδική διαδρομή του μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού αποτελούν ένα από τα ωραιότερα φυσικά αξιοθέατα της χώρας μας. Έχει χαρακτηριστεί η θεαματικότερη σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.
  Το τοπίο στο βόρειο τμήμα της Πελοποννήσου χαρακτηρίζεται από κροκαλοπαγές τείχος που αυλακώνεται από παράλληλες χαράδρες ξεκινώντας από τα εσωτερικά υψίπεδα και φτάνουν λίγα χιλιόμετρα πριν το επίπεδο της θάλασσας. Σ' αυτό το κροκαλοπαγές τείχος είναι σκαμμένο το φαράγγι του Βουραϊκού.
  Το όνομα του φαραγγιού μνημονεύει τη Βούρα σημαντική πόλη της αρχαιότητας που πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
  Στα κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού διασώζονται πολύ ενδιαφέρουσες και σπάνιες φυτοκοινωνίες μοναδικών ειδών, χαρακτηριστικές των βραχωδών βιότοπων της ανατολικής Μεσογείου. Ανάμεσα στα είδη είναι η καμπανούλα των βράχων Campanula versicolor, το αρωματικό Teucrium pollium, τη μικρή φτέρη Ceterach officinarum και από τα σπανιότερα είδη το τοπικό ενδημικό Achillea unbelata ssp monocephala, την ενδημική των βουνών της βόρειας Πελοποννήσου Aurinia moreana και της Asperula arcadiensis, είδος ενδημικό του Χελμού, της Ζήρειας και της Γκιώνας.
  Το πιο αξιομνημόνευτο στοιχείο του φαραγγιού είναι το μικρό τρενάκι που το διασχίζει απ' άκρη σ' άκρη. Η κατασκευή του οδοντωτού σιδηροδρόμου αποφασίστηκε στα χρόνια της Τρικουπικής διακυβέρνησης, στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου σχεδίου σιδηροδρομικής σύνδεσης όλης της Ελλάδας. Αυτό το έργο υποστηρίχθηκε από το φίλο του Τρικούπη και τοπικό πολιτευτή Ασημάκη Φωτήλα. Η γραμμή κατασκευάστηκε από γαλλική εταιρεία ενώ συνέδραμαν και Ιταλοί τεχνίτες, που είχαν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία σε ανάλογα έργα στις Αλπεις. Το έργο τελείωσε το 1895 και τα εγκαίνια έγιναν την επόμενη χρονιά με την συμμετοχή του τότε βασιλιά. Η πρώτη μηχανή ήταν ατμοκίνητη και σε κάθε στάση υπήρχαν υδατόπυργοι για την αναπλήρωση του νερού.
  Το Διακοπτό απέχει από τα Καλάβρυτα 22 χιλιόμετρα, η διαδρομή διαρκεί μια ώρα και η ταχύτητα του συρμού κυμαίνεται από 30 έως 40 χιλ./ώρα στην απλή γραμμή και 6 έως 15 στα δόντια. Η μεγάλη κλίση της γραμμής δεν επιτρέπει την κυκλοφορία ενός συμβατικού συρμού, γι' αυτό ανάμεσα στις σιδηροτροχιές τοποθετήθηκε ένας οδοντωτός άξονας που επιτρέπει με τη λειτουργία ενός μηχανισμού, να ανέβει από το επίπεδο της θάλασσας στο σταθμό των Καλαβρύτων με υψόμετρο 750 μέτρα. Έχει το μικρότερο μήκος σε πλάτος γραμμών στην Ευρώπη (0,75 μ.). Σήμερα το τρενάκι με δυο μικρά βαγόνια και την ντηζελοηλεκτρική μονάδα στο κέντρο ξεκινά από το σταθμό του Διακοπτού ανηφορίζοντας προς τα Καλάβρυτα περνώντας στην αρχή από το ομαλό κομμάτι και συνεχίζει βγάζοντας τα δόντια του, μπαίνοντας στο πρώτο στένεμα της χαράδρας και την στάση στον οικισμό Νιάματα. Το τρενάκι με το όνομα Οδοντωτός περνάει από μικρά τούνελ όπου ανάμεσα στα μικρά ανοίγματα προλαβαίνουμε να διακρίνουμε στην απέναντι όχθη μεγάλη βραχοσκεπή με διαδοχικές σπηλαιώδεις αίθουσες, σε μια από τις οποίες οι σταλαγμίτες έχουν σχηματίσει όρθιες στήλες που μοιάζουν με μορφές παραταγμένες με σύνθεση δικαστηρίου (δικαστής, πρόεδρος και εισαγγελέας). Ο Οδοντωτός μαζεύει τα δόντια του στη στάση των Τρικλιών. Η διαδρομή συνεχίζει σε άγρια τοπία με καταρράκτες και φτάνουμε στο πιο στενό σημείο της διαδρομής που λέγεται "Πόρτες" και το τρενάκι περνάει μέσα από σήραγγα. Ανηφορίζοντας ο Οδοντωτός βγάζει τα δόντια του και φτάνει στο σταθμό του Μεγάλου Σπηλαίου όπου βρίσκεται στον οικισμό της Κάτω Ζαχλωρούς. Συνεχίζοντας τώρα πλέον την ομαλή διαδρομή του προς Καλάβρυτα αναπτύσσει ταχύτητα περνώντας από την στάση της Κερπινής και φτάνει στα Καλάβρυτα μέσα από τον ανοιχτό κάμπο.
  Δίπλα από τις γραμμές του τρένου υπάρχει μονοπάτι που παλιότερα χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους της περιοχής, σήμερα η ίδια χάραξη έχει σηματοδοτηθεί με σύμβολα του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4 που χρησιμοποιείται από πεζοπόρους Έλληνες και ξένους πεζοπόρους. Η διαδρομή για το κατέβασμα απαιτεί περίπου 6 ώρες και για το ανέβασμα περίπου 7 με 8 ώρες.
  Κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Μαΐου διοργανώνεται από το Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων, το Πανελλήνιο Πέρασμα με τη συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών και πεζοπόρων.
  Μετά από ένα χρόνο διακοπής των δρομολογίων του οδοντωτού λόγω εργασιών ανακαίνισης και αντικατάστασης των σιδηροτροχιών επαναλειτούργησε τον Ιούνιο του 2004. Η παραλαβή των τεσσάρων νέων σύγχρονων μηχανών και συρμών θα δώσει πνοή στην περιοχή τα επόμενα χρόνια.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καλαβρύτων

• http://www.kalavrita.gr/DynSITE/index.php?contentI... (1 φωτ.)