Εμφανίζονται 21 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα στην ευρύτερη περιοχή: "ΣΕΡΡΕΣ Πόλη ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" .
ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ (Οικισμός) ΣΕΡΡΕΣ
H Χρυσοπηγή είναι σπούδαιο θέρετρο των Σερρών με δροσερά νερά, θαυμάσιο κλίμα και εξαιρετική δροσιά. Γι'αυτό και ο οικισμός που πέφτει σε νάρκη κάθε χειμώνα, ζωντανεύει το καλοκαίρι με την εγκατάσταση των Σερραίων στα εξοχικά σπίτια τους εδώ. Οι προσκοπικές και μαθητικές κατασκηνώσεις προσφέρουν επίσης τη φιλοξενία τους στους μικρούς παραθεριστές. Στη Χρυσοπηγή υπάρχει Κέντρο Δασικών Ερευνών και Δασικό Φυτώριο για την παραγωγή κωνοφόρων δασικών ειδών για τεχνητές αναδασώσεις. Επίσης υπάρχει και αξιόλογο Εκτροφείο θηραμάτων, όπου βλέπει κανείς ζαρκάδια, φασιανούς και ορτύκια, ο δε γύρω δασικός χώρος έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσφέρει ιδανικό περιβάλλον σ'όσους επισκέπτονται τη Χρυσοπηγή απλά για πικ-νικ.
ΣΕΡΡΕΣ (Πόλη) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 23210 71189
Το γραφικό μοναστήρι
του Αγίου Γεωργίου του Κρυονερίτη βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης, στο δρόμο προς τον Αη Γιάννη. Η προσωνυμία "Κρυονερίτης" οφείλεται στην πηγή κρύου νερού που υπήρχε άλλοτε εκεί κοντά. Το μοναστήρι ιδρύθηκε προ του 1298 και έγινε μετόχι της μονής Αγ. Προδρόμου το 1344, όταν η Υπομονή, σύζυγος του Σακελλαρίου Μουρμουρά, άρχοντα των Σερρών, το δώρησε στη μονή του Αγίου Προδρόμου.
Το μοναστήρι υπέστη πολλές καταστροφές από τους Τούρκους το 1572,
οπότε κατέπεσε ο κομψός τρούλος του, ο οποίος αντικαταστάθηκε από ημισφαιρική
οροφή που καλυπτόταν εξωτερικά από τετράπλευρη πυραμιδοειδή στέγη. Πιθανότατα
η στέγαση αυτή να έγινε στις επισκευές του έτους 1864, που αναφέρονται στη λίθινη επιγραφή της δυτικής εξωτερικής πλευράς του μνημείου.
Σπουδαίας αρχαιολογικής αξίας είναι οι δύο εικόνες που κοσμούν το
σύγχρονο τέμπλο και παριστάνουν η μία την Παναγιά Βρεφοκρατούσα με το επίθετο
"Παντάνουσα" (του έτους 1694) και η άλλη το Χριστό Παντοκράτορα με την επιγραφή "Δέησις του δούλου του Θεού Ακακύου μοναχού".
Σελίδα
του Ηπειρώτη Παναγιώτη
Τηλέφωνο: +30 23210 56205
Φαξ: +30 23210 56205
Στα βόρεια της πόλης των Σερρών, πάνω σε λόφο γνωστό με την επωνυμία
Κουλάς, βρίσκεται η αρχαία και βυζαντινή ακρόπολη.
Από την οχύρωση της ακρόπολης σώζονται αρκετά τμήματα και αποκαθίσταται το περίγραμμά
της. Ο ΒΔ πύργος ("πύργος Ορέστη") και ο ΝΑ σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση. Ο
περίβολος της ακρόπολης χρονολογείται στον 13ο-14ο αιώνα.
Aνασκαφές, με σκοπό την διευκρίνηση των χρονολογικών φάσεων στην ακρόπολη
των Σερρών, δεν έχουν γίνει. 'Εχει όμως πραγματοποιηθεί ανασκαφική έρευνα στη
θεμελίωση του "πύργου του Ορέστη".
Στα πλαίσια των αναστηλωτικών έργων έγιναν εργασίες στερέωσης της
τοιχοποιίας στον ΝΑ πύργο καθώς και των ετοιμόρροπων λίθων στον εξωτερικό "μανδύα"
του τείχους με παράλληλη αποκατάσταση φθορών στα αρμολογήματα. Κατασκευάστηκαν
επίσης τοιχία αντιστήριξης σε τμήματα του νότιου τείχους.
Tα σημαντικότερα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου είναι:
Τα ερείπια της ακρόπολης των Σερρών. Λείψανα ιδιαίτερης σημασίας, αφού
αποτελούν τα μοναδικά σωζόμενα τμήματα από την οχύρωση των Σερρών και περιλαμβάνουν
ένα από τα αξιολογότερα οχυρωματικά έργα που σώζονται στην Βόρεια Ελλάδα, "τον
πύργο του Ορέστη". Η ακρόπολη έχει σχήμα ατράκτου με κατεύθυνση από τα ανατολικά
προς τα δυτικά. Πύλες δεν σώζονται, θα πρέπει να υπήρχαν όμως στα ανατολικά και
στα δυτικά, δίπλα από τους δυο σωζόμενους πύργους. Η βόρεια πλευρά της ακρόπολης
θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα ενισχυμένη με πύργους (σώζονται τρεις από αυτούς),
λόγω της μορφολογίας του εδάφους.
Ο "πύργος του
Ορέστη".
Είναι ο ΒΔ πύργος της ακρόπολης και αποτελεί το σπουδαιότερο κτίσμα στην οχύρωση
της πόλης των Σερρών, εξαιτίας της μορφής του συνολικά αλλά και των εντοιχισμένων
πλίνθινων επιγραφών στη δυτική πλευρά του. Σύμφωνα με αυτές, ο πύργος κτίστηκε
το 1350 από τον καστροφύλακα των Σερρών Ορέστη, μετά από εντολή του Στέφανου Δουσάν.
Ο ναός του
Αγίου Νικολάου. Βρίσκεται στο ΒΑ άκρο του κάστρου και πολύ κοντά στο τείχος.
Είναι τρίκογχος μονόκλιτος με τρούλο και διαθέτει υπόγεια κρύπτη. Χρονολογείται
στο α' μισό του 14ου αιώνα.
Στον επιβλητικό πευκόφυτο λόφο που δεσπόζει στη σημερινή πόλη των
Σερρών, υψώνεται με επικό αέρα η ισχυρή Ακρόπολη, στους πύργους της οποίας αγρυπνεί
το πνεύμα των Βυζαντινών. Η Βυζαντινή αυτή Ακρόπολη κτίσθηκε σε αρχαίο φρούριο
που υπεράσπιζε την πόλη το 7ο και 6ο αιώνα π.Χ. Κατά τη Βυζαντινή εποχή μνημονεύεται
σε πολλά χρυσόβουλα (αυτοκρατορικά διατάγματα) των διαφόρων βυζαντινών αυτοκρατόρων
ως "Κάστρο". Με την πάροδο όμως του χρόνου η λέξη "κάστρο"
κατέληξε να σημαίνει ολόκληρη την πόλη. Γι’ αυτό μέχρι τις αρχές του αιώνα
μας οι Σερραίοι ονομάζονταν από τους κατοίκους των γύρω χωριών "Καστρινοί".
Από τη Φράγκικη κατάκτηση και πέρα επικράτησε για την Ακρόπολη η ονομασία "Καστέλι",
που διατηρήθηκε μέχρι τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι Τούρκοι την ονόμασαν "Μπας
Κουλέ" (= κεφαλόπυργο) πιθανά από το μεγάλο πύργο της δυτικής πλευράς. Από
το τουρκικό αυτό όνομα, προήλθε και η σημερινή ονομασία "κουλάς" (=
πύργος). Η Ακρόπολη στα βυζαντινά περιβάλλονταν από ισχυρό τείχος με οστρακοειδές
σχήμα, που εκτείνονταν από τη Δύση προς την Ανατολή. Περιέκλειε στο εσωτερικό
του διάφορα βυζαντινά κτίρια, δηλ. τις κατοικίες των εκάστοτε διοικητών και λοιπών
αξιωματούχων του Κράτους. Στην Ακρόπολη διέμενε και ο διορισμένος από τη βυζαντινή
αρχή φρούραρχος, που ονομαζόταν "καστροφύλακας". Γνωστός είναι ο καστροφύλακας
Λέων ο Αζανίτης, που προσυπογράφει σε χρυσόβουλα του πρώτου μισού του 14ου αιώνα.
Το τείχος της Ακρόπολης, είχε δύο πύλες, από τις οποίες η μια βρισκόταν στην ανατολική
και η άλλη στη δυτική άκρη του, πολύ κοντά στους αντίστοιχους πύργους. Ίχνη της
δεύτερης πύλης διακρίνονται μέχρι και σήμερα κοντά στο μεγάλο πύργο της δυτικής
πλευράς. Υψηλοί και ισχυροί πύργοι ενίσχυαν την αμυντική δύναμη του τείχους, από
τους οποίους διασώθηκε μόνο ο ισχυρός και μεγαλοπρεπής πύργος της δυτικής πλευράς
"ο πύργος του βασιλέως" κατεστραμμένος μόνο στο υψηλότερο μέρος του.
Ο τεράστιος αυτός πύργος, που θα πρέπει να προσέγγιζε τα 20 μ., είχε διπλό προορισμό:
αφ’ ενός προστάτευε την πόλη, αφ’ ετέρου αποτελούσε το τελευταίο σημείο
άμυνας σε περίπτωση που ο εχθρός καταλάμβανε την υπόλοιπη Ακρόπολη. Επιγραφή στο
δεξιό άκρο του πύργου του Βασιλέως συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον και κατά την
επικρατέστερη άποψη γράφει: "ΠΥΡΓΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΟΝ ΕΚΤΙΣΕΝ ΟΡΕΣΤΗΣ".
Η ίδρυση της βυζαντινής Ακρόπολης ανάγεται στον 9ο αιώνα μ.Χ., οπότε αναφέρεται
για πρώτη φορά από ιστορικές πηγές ότι ο Αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς κατασκεύασε
οχυρωματικά έργα στην πόλη των Σερρών. Η ακαταμάχητη Ακρόπολη είχε καλύτερη τύχη
από το τείχος της πόλης: κατόρθωσε να διασωθεί από φοβερές βαρβαρικές επιδρομές
και καταστροφές. Ακόμη και το 1204 μ.Χ., οπότε ερειπώθηκαν τελείως τα τείχη της
πόλης, η Ακρόπολη διέφυγε την καταστροφή. Με την οριστική όμως υποταγή των Σερρών
στους Τούρκους το 1383 μ.Χ., άρχισε η εγκατάλειψη και η βαθμιαία ερείπωση της
Ακρόπολης, γιατί οι Τούρκοι είχαν στο πρόγραμμά τους την καταστροφή των κάστρων,
για να μην γίνονται εστίες αντίστασης, σε περίπτωση επαναστατικού κινήματος των
Ελλήνων υποδούλων.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας Σερρών.
ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ (Μοναστήρι) ΣΕΡΡΕΣ
Το μέσο της αυλής του μοναστηριού καταλαμβάνει η εκκλησία, το λεγόμενο
καθολικό, που η ίδρυσή του τοποθετείται στις αρχές του 14ου αιώνα, και στα δυτικά
της βρίσκεται η Φιάλη, κτίσμα του 1854, που χρησιμεύει για τον αγιασμό των υδάτων,
στην εορτή των Θεοφανείων και κάθε πρώτη του μήνα. Η εκκλησία περιβάλλεται από
τα κελιά των Μοναχών, το Ηγουμενείο, τα κτίρια της ιερατικής Σχολής και την Τράπεζα.
Στη νοτιοδυτική γωνία του περιβόλου της Μονής και δεξιά της εισόδου, υψώνεται
ο τετράγωνος Πύργος, που χρονολογείται από την εποχή του δεύτερου κτίτορα Ιωακείμ.
Το 1876 ο πύργος επισκευάσθηκε και από τότε μετατράπηκε σε βιβλιοθήκη. Εκεί φυλλάσσονταν
100 τόμοι χειρογράφων σε πάπυρο, 200 τόμοι σε χαρτί, 1500 έντυπα, 4 χρυσόβουλλα,
5 πατριαρχικά σιγίλια και άλλα αντικείμενα, που λεηλατήθηκαν και αρπάχθηκαν κατά
τους πολέμους. Δίπλα στον Πύργο βρίσκεται το Αρχονταρίκι, που χρονολογείται από
το 1795 και που εσωτερικά φέρει τοιχογραφίες τοπίων, πόλεων, λιμανιών μαζί με
άλλα διακοσμητικά θέματα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας Σερρών.
ΣΕΡΡΕΣ (Πόλη) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Το Μπεζεστένι κτίσμα του 16ου-17ου αιώνα βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της πόλης και λειτουργεί ως αρχαιολογικό μουσείο, όπου έχει αποθησαυρισθεί όλος ο αρχαιολογικός πλούτος του νομού. Το Μπεζεστένι χτίστηκε κατά το πρότυπο των Βυζαντινων αγορών και πιθανώς από Έλληνα αρχιτέκτονα. Το όνομά του σημαίνει αγορά υφασμάτων. Οι σκεπαστές αυτές αγορές (Μπεζεστένια), ήταν πολύ αγαπητές και συνηθισμένες στις μουσουλμανικές πόλεις το παράδειγμα των οποίο απέκτησαν και οι κατακτημένες βυζαντινές πόλεις. Ο Τούρκος περιηγητής του 17ου αιώνα γράφει στο σύγγραμμά του ότι "υπάρχει θαυμάσιο λιθόκτιστο κτίριο, μολυβδοσκέπαστο και αυτό είναι το Μπεζεστένι". Σήμερα στην Ελλάδα σώζονται μόνο δύο Μπεζεστένια της Θεσσαλονίκης και των Σερρών.
Στην οδό Μεραρχίας υπάρχει ένα υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο στο οποίο στεγάζονται οι υπηρεσίες της Νομαρχιας Σερρών. Έχει στιστεί στο τέλος του 19ου αιώνα από τον αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη. Το κτίριο της νομαρχίας μαζί με το κάστρο του Κουλά αποτελούν δύο από τα χαρακτηριστικότερα μέρη της πόλης των Σερρών
Σαφή εικόνα της λαϊκής αρχιτεκτονικής των Σερρών μας δίνει η οικία του Ζαπάρα, που θυμίζει το γνωστό τύπο της μακεδονικής αρχιτεκτονικής, ο οποίος στην κάτοψή του εμφανίζει τη μορφή 'Π'. Η εξωτερική διαμόρφωση της οικοδομής χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα και εγκράτεια, όπως συμβαίνει σε όλα τα αρχοντικά της εποχής της Τουρκοκρατίας. Η ιδιαίτερη δε επιμέλεια των ανοιγμάτων και οι νταμπλαδωτές πόρτες και τα ταβάνια της οικοίας μαρτυρούν τη μεγάλη οικονομική άνεση του ιδικτήτη. Το αρχοντικό αυτό αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της εξέλιξης που παρατηρείται στη μακεδονική αρχιτεκτονική κατά τα μέσα του 19ου αιώνα και συνεχίζεται μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.
Πηγή ζωής και αληθινό πνεύμονα για την πόλη των Σερρών αποτελεί η κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων που βρίσκεται στο δρόμο που οδηγεί στην Ακρόπολη. Πρόκειται για το ωραιότερο πάρκο των Σερρών που ταυτόχρονα αποτελεί χώρο αναψυχής, άθλησης και διασκέδασης. Τα δρομάκια ανάμεσα στα πολλά δένδρα πλάι στα γέρικα πλατάνια που ανάμεσά τους κυλούν χείμαρροι και ρυάκια αποτελούν πρόκληση για κάθε επισκέπτη που ζητά να αποδράσει από το βουητό της πόλης και να θαυμάσει την ομορφιά της φύσης. Ένα ακόμη στολίδι της κοιλάδας θεωρείται η τεχνιτή λίμνη που στα νερά της καθρεπτίζεται το γαλάζιο και το πράσινο του τοπίου.
Το κλειστό κολυμβητήριο και το γυμναστήριο δένουν αρμονικά με το τοπίο χωρίς να διαταράσσουν αισθητική την ισορροπία του, ενω παράλληλα τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ και τέννις καθώς και τα κέντρα διασκέδασης που πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια προσφέρουν στιγμές απόλαυσης για όσους επιλέξουν να την επισκεφθούν.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Σερρών
Ενα θέρετρο μόλις 2χμ ανατολικά της πόλης Ένα τοπίο βυθισμένο στο
πράσινο, αναδύεται μέσα από τα νερά και τους μικρούς καταρράκτες του, που πλαισιώνουν
όμορφα τα εστιατόρια και τις καφετέριες.
ΕΠΤΑΜΥΛΟΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Από τα μεγαλύτερα και πλέον καταστόλιστα της Ελλάδος, ανακαλύφθηκε το 1965 κατά τη διάρκεια εργασιών στα εκεί Λατομεία. Είναι διανοιγμένο σε λόφο από ασβεστόλιθο και πρόκειται για υπόγειο ποταμό, του οποίου η φυσική είσοδος έχει καλυφθεί από ιλύ και ογκόλιθους. Στους ορόφους των οχετών του σπηλαίου υπάρχουν στολίσματα από σπηλαιόγαλα με λεπτά σχήματα, τα οποία μετά τη διάνοιξη της εισόδου του σπηλαίου και τη δημιουργία κυκλοφορίας αέρα αποξηράνθηκαν και δημιούργησαν πρωτότυπο και κατάλευκο διάκοσμο, ο οποίος απαντάται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Γενικά οι θάλαμοι, οχετοί και διάδρομοι είναι καταστόλιστοι. Βλέπει κανείς μοναδικές ανθόμορφες ανακρυσταλλώσεις, συγκροτήματα από ωραιότατους σταλακτίτες, σταλαγμιτικά λιθώματα και διάφορα άλλα σταλακτιτικά και σταλαγμιτικά στολίσματα. Το Σπήλαιο των Επταμύλων, αν και κλειστό αυτή τη στιγμή, θεωρείται γενικού τουριστικού ενδιαφέροντος, πρώτο για το μέγεθός του και δεύτερο, για το σπάνιο του είδους αυτού στον πεδινό Νομό Σερρών.
ΣΕΡΡΕΣ (Πόλη) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Στην ανατολική πλευρά της πόλης κοντά στο ρέμα Αγίων Αναργύρων βρίσκεται το Τζαμί Αχμέτ Πασά που χτίσθηκε το 1492 από τον Μεχμέτ Μπέη, που ήταν γιός Μεγάλου Βεζύρη και διάσημου Τούρκου στρατηγού Αχμέτ Πασά Κεδίκ, όπως αναφέρεται σε επιγραφή σε σημείο της κυρίας εισόδου του Τζαμιού. Λόγω της ομοιότητάς του με χριστιανικούς ναούς, οι Σερραίοι το ονομάζουν «Αγιά Σοφιά». Εναι ένα από τα ωραιότερα μουσουλμανικά τεμένη της Ευρωπαϊκής Τουρκίας που συντηρούνταν για 291 χρόνια από τα εισοδήματα των Τουρκικών κατακτήσεων στην Κριμαία. Τα εισοδήματα αυτά σταμάτησαν όταν ο ρώσος στρατηγός Ποτέμκιν ανέκτησε την Κριμαία στο 1783, οπότε και άρχισε η παρακμή του. Κοντά στο Τζαμί βρίσκονται τα «Μαυσωλεία» των νικητών («Κατακτητών»),καθώς και ο τάφος της οικογένειας Ισμαήλ Μπέη (διοικητή των Σερρών), που χτίστηκε το 1814 από τον γιό του Ισμαήλ Γιουσούφ Σέρρεσλη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του 6ου Γυμνάσιο Σερρών
Το τζαμί Κοτζά Μουσταφά, χτίστηκε περίπου το 1519 μ.Χ., από τον Βεζύρη του Σουλτάνου Κοτζά Μουσταφά. Ήταν μεγάλο καλλιτεχνικό τέμενος με ιμαρέτια, ιεροδιδακτήρια σχολή και ήταν καλυμμένο όλο με μόλυβδο. Στην κύρια πύλη, αν και με πολλά λάθη, υπήρχε χρονόγραμμα με χρυσά γράμματα που έλεγε: «Ο Μουσταφά βέης, ου ωρισμένη ώρα (του θανάτου) πιστός εις τους ιστορημένους λόγους της ιστορίας, έκτισεν δι αγάπην του Θεού φέρων των φωνήν της σωτηρίας και της ευτυχίας έτει...». Σήμερα στο τζαμί Κοτζά Μουσταφά απομένει μόνο ο θόλος και ενώ με βασιλικό διάταγμα κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο, αγοράσθηκε ως ανταλλάξιμη περιούσια από τον Ηλία Λαυρεντίδη. Ο χώρος σήμερα χρησιμοποιείται ως ξυλουργείο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του 6ου Γυμνάσιο Σερρών
Ενα από τα τουρκικά μνημεία στην πόλη των Σερρών που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το Τζιντζιρλή Τζαμί, λόγω της ορατής επίδρασης από τη Βυζαντινή αρχιτεκτονική. Ο καλλιμάρμαρος άμβωνας που διασώζεται έως και σήμερα παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με τους παλαιοχριστιανικούς άμβωνες των Βυζαντινών ναών. Βρίσκεται στην οδό Αδριανουπόλεως και Ανατολικής Θράκης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του 6ου Γυμνάσιο Σερρών
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
