Εμφανίζονται 6 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΚΟΥΣΗΣ Χωριό ΧΙΟΣ" .
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΚΟΥΣΗΣ (Χωριό) ΧΙΟΣ
Πέτρινα οικοδομήματα με διάμετρο 4-7 μέτρα και ύψους 4-6 μέτρα. Κινούνταν με την
ενέργεια του ανέμου κι εκεί άλεθαν τα σιτάρια τους οι κάτοικοι του χωριού. Σήμερα
σώζονται δύο ανεμόμυλοι στους Μύλους που είναι ιδιωτικοί. Επίσης τα ερείπια ενός
άλλου βρίσκονται στην περιοχή Κουτρουλόμυλος. Αυτός χρησιμοποιούνταν από τους
καλόγερους του μοναστηριού.
Στον παλαιό κώδικα του χωριού στο πρώτο φύλλο περιέχεται η διαθήκη
του Ιερομονάχου Σωφρόνιου Σέψη του έτους 1518, ο οποίος ήταν ο τελευταίος ηγούμενος
της Μονής από την οποία προήλθε το χωριό Αγιος Γεώργιος Συκούσης.
Μέχρι σήμερα κανένας δεν γνωρίζει ακριβώς πότε χτίστηκε το Μοναστήρι.
Ο Αρχιμανδρίτης Ι. Ανδρεάδης αναφέρει ότι ο Αγιος Γεώργιος ήταν πιο παλιό Μοναστήρι
από την Νέα Μονή. Την άποψή του αυτή την στηρίζει στο ότι οι Όσιοι Πατέρες Νικήτας,
Ιωσήφ και Ιωάννης εμόναζαν εκεί και μετά έφυγαν και πήγαν στο σπήλαιο των Αγίων
Πατέρων. Κατόπιν με την οικονομική βοήθεια του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου
Μονομάχου έχτισαν την περίφημη Νέα Μονή.
Ο Πυλώνας του μοναστηριού, τον οποίον οι κάτοικοι ονομάζουν «Σταυρό»
σώζεται ακέραιος.
Είναι αυτοτελές οικοδόμημα λιθόχτιστο, που έχει μήκος 5,30 μέτρα,
ύψος 10,50 και παρέχει την εντύπωση μεγάλης αψίδας, κάτω από την οποία σχηματίζεται
η είσοδος για το μοναστήρι. Στεγάζεται με επικλινή κεραμοσκεπή στην κορυφή της
οποίας είναι στερεωμένος σιδερένιος Σταυρός.
Στο εσωτερικό του είναι τοποθετημένη μεγάλη φορητή εικόνα του Εσταυρωμένου.
Ίσως απ' αυτόν το λόγο και ο Πυλώνας ονομάσθηκε Σταυρός.
Ο Πύργος είναι οχυρωματικό κτίσμα, για την προστασία των κατοίκων που έμεναν
στο μοναστήρι, από τους πειρατές.
Οι διαστάσεις του Πύργου είναι 6Χ10 μέτρα. Είναι κτισμένος με πέτρες
μεγάλες άξεστες και μόνο τα ακρογώνια είναι κτισμένα με πελεκητές κυβισμένες πέτρες.
Ο πρώτος όροφος είναι ισόγειος. Διατηρείται ακέραιος και καλύπτεται με θολωτή
στέγη από πλινθία. Οι πλευρές στο δεύτερο όροφο είναι ερειπωμένες και σε μέρη-μέρη
διακρίνονται τουφεκίστριες. Σήμερα ένα μέρος του είναι ερειπωμένο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καμποχώρων
Βορειοδυτικά του χωριού και σε απόσταση 2 χμ στην τοποθεσία Μαλλόραχη, έχει κατασκευασθεί λιμνοδεξαμενή χωρητικότητας 170.000 κ.μ νερού. Στο χώρο αυτό κατασκευάσθηκε και ταχυδιϋλιστήριο το οποίο λειτουργεί καθημερινά δίνοντας νερό στον Αγιο Γεώργιο, στη Βέσσα, στην Ελάτα, το Λιθί και τα στρατόπεδα της περιοχής. Η εν λόγω λιμνοδεξαμενή έχει κατασκευασθεί σε σπάνιας ομορφιάς ορεινό τοπίο, ανάμεσα σε καλλιέργειες και δάση. Ένας θαυμαστός βιότοπος όπου βρίσκουν καταφύγιο και φωλιάζουν δεκάδες σπάνια και μη πουλιά. Κατά την διαδρομή στους παρακείμενους αγροτόδρομους ακούς τα πολύβουα κελαηδίσματα των πουλιών, ανασαίνεις τον καθαρόν αέρα και απολαμβάνεις την πυκνή βλάστηση του πευκοδάσους.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καμποχώρων
Το χωριό του Αγίου Γεωργίου είναι χωρισμένο σε τρεις Γειτονιές, την πίσω, την
Μέση και την Κάτω Γειτονιά. Σημαδιακά είναι τα στενά σοκάκια, τα κολλημένα σπίτια
και οι ενιαίες στέγες που δημιουργούν την αίσθηση ότι πηδώντας από στέγη σε στέγη,
μπορείς να γυρίσεις όλο το χωριό. Ακόμη, τα χαμηλά σκεπαστά, κτισμένα τοξοειδώς
με μικρές πέτρες και με περίτεχνη δόμηση, δίνουν την εντύπωση του κάστρου.
Από την ίδρυση του το χωριό του Αγίου Γεωργίου και μέχρι το1926 υπέφερε
από νερό. Για να καλυφθεί αυτή η ανάγκη οι κάτοικοι άνοιξαν πηγάδια σε διάφορα
μέρη, κοινοτικά και ιδιωτικά. Οι οξωγειτονούσοι έπαιρναν νερό από τα πηγάδια του
Κούκουμου, την Πηγάδα και τον Μελάντα. Οι μεσαγειτονούσοι από τα πηγάδια του Λάκκου,
την Φαρδειά Πηγάδα το Λαβιδόρκι κι από άλλα τα οποία καταστράφηκαν. Σήμερα σώζονται
όλα τα παραπάνω και χρησιμοποιούνται για αρδευτικές ανάγκες.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
