Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΚΟΡΩΝΗ (Κωμόπολη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Στην κωμόπολη που περιβάλλεται από τείχη υπάρχουν κατακόμβες, ερείπια μοναστηριού και η μισογκρεμισμένη εκκλησία της Αγίας Σοφίας.

Eρείπια Ενετικού Ναού Αγίου Λέοντα

ΜΕΘΩΝΗ (Κωμόπολη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Σε απόσταση 4 χιλιομέτρων ΒΑ της Μεθώνης και στην θέση Παλιομοθώνη, βρίσκονται ερείπια Ενετικού Χριστιανικού Ναού με το όνομα Αγιος Λέοντας ή Αγιολαίος .Το μνημείο συνιστά κράμα ενετικής αρχιτεκτονικής και ελλαδικής βυζαντινής . Χοντροί τοίχοι ερειπίων με ευδιάκριτα τα ανοίγματα των παραθύρων, χωρίς στέγη ,μέσα στην βλάστηση και στους ελαιώνες της περιοχής, ζητούν την ανακάλυψη από τους επισκέπτες της περιοχής.

• http://www.methoni.gr/greek/excursions/excursions....

Κάστρο Κορώνης

ΚΟΡΩΝΗ (Κωμόπολη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
  Στο νότιο τμήμα της Κορώνης ορθώνεται το κάστρο της. Στους κλασικούς χρόνους αποτελούσε μία απλή οχύρωση, για να γίνει αργότερα Βυζαντινό φρούριο, το οποίο κατέλαβαν το 1205 οι Φράγκοι (Γάλλοι) της Δ Σταυροφορίας.
  Με τη συνθήκη της νήσου Σαπιέντζας (1209) παραχωρήθηκε στους Βενετούς, οι οποίοι το κατέστησαν οχυρό του λιμανιού της για την προώθηση των εμπορικών προϊόντων τους.Τον Αύγουστο του 1500 καταλαμβάνεται απο τους Τούρκους και πολλοί κάτοικοι αναχωρούν για Ζάκυνθο, Κεφαλλονιά και έπειτα για την Κάτω Ιταλία. Το έτος 1532 ο αυτοκράτορας της Γερμανίας και της Ισπανίας Κάρολος ο Ε΄, επιθυμώντας να προκαλέσει στο σουλτάνο Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή αντιπερισπασμό στέλνει με το ναύαρχο Αντρέα Ντόρια δυνάμεις στην Πελοπόννησο. Η επιχείρηση του Ντόρια και των συμπολεμιστών του απέτυχε και εγκατέλειψαν τη Μεθώνη το 1534 παίρνοντας μαζί τους και 2000 πρόσφυγες Κορωναίους, που εγκαταστάθηκαν στην Κάτω Ιταλία. Επανέρχονται οι Βενετοί (1685 - 1715) με το Φραγκίσκο Μοροζίνη.
  Το 1715 επανέρχονται οι Τούρκοι. Mέχρι το 1828, εγκαθίστανται στο Κάστρο τούρκικες οικογένειες και αρχίζει η κοινωνική και η οικονομική παρακμή η οποία συμπληρώθηκε με το βομβαρδισμό του Ορλώφ (1770).
  Το 1828 απελευθερώνεται και παραδίδεται στην ελληνική κυβέρνηση και στο φρούραρχο το Νικηταρά από τον Γάλλο Στρατηγό Μαιζόν.
  Σήμερα το Κάστρο είναι ερειπωμένο, ενώ διατηρούνται το παλαιοημερολογίτικο γυναικείο μοναστήρι του Τιμίου Ιωάννη του Προδρόμου, ο ερειπωμένος βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας, η εκκλησία του Αγ. Χαραλάμπους και το «ΡΕΣΑΛΤΟ», χώρος ιστορικής μνήμης, όπου έπεσαν οι Έλληνες αγωνιστές οι οποίοι προσπάθησαν το 1824 να καταλάβουν το Κάστρο.
  Σώζονται επίσης λαξευμένοι τάφοι, βενετσιάνικες στέρνες, τούρκικο χαμάμ και οι περίφημοι «θόλοι». Σε κάθε γωνιά του κάστρου υπάρχει και μία «θόλος» δηλ. μπαρουταποθήκη ή μπιζιχανές, ενώ η καλύτερη «θόλος» ανατινάχτηκε από τους Γερμανούς το 1944 κατά την αποχώρηση τους.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/k-koronis.htm (1 φωτ.)

Κάστρο Πύλου - Νιόκαστρο

ΝΙΟΚΑΣΤΡΟ (Κάστρο) ΠΥΛΟΣ
Τηλέφωνο: +30 27230 22955
  Το φρούριο της Πύλου (Νιόκαστρο) άρχισε να κτίζεται από τους Οθωμανούς το 1573, λίγο μετά την ήττα τους στη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571). Σκοπός της κατασκευής του ήταν ο έλεγχος της νότιας εισόδου στον όρμο του Ναβαρίνου, αφού πλέον η βόρεια πρόσβαση (Στενό Συκιάς ή Φάλτσα Μπούκα) και το εκεί λιμάνι, στη λιμνοθάλασσα της περιοχής Διβάρι ή Ριβάρι, δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν λόγω προσχώσεων. Ονομάστηκε "Νιόκαστρο" σε αντιδιαστολή με το προγενέστερο φρούριο του Κυρυφασίου (Παλιόκαστρο ή Παλιό Ναβαρίνο), που ήλεγχε τη βόρεια είσοδο και το παλιό λιμάνι.
  Εκτοτε το Νιόκαστρο ακολούθησε την κοινή μοίρα των υπολοίπων φρουρίων της περιοχής εμπλεκόμενο στα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο. Εμεινε στην κατοχή των Τούρκων μέχρι το 1686, οπότε και παραδόθηκε στους Ενετούς. Το 1715 οι Τούρκοι ανακατέλαβαν το Νιόκαστρο μαζί με την Κορώνη και το Παλιοναβαρίνο. Το 1816 ο Ιμπραήμ Πασάς έγινε κύριος του κάστρου μέχρι το 1828 οπότε και ελευθερώθηκε από το Γάλλο στρατηγό Μαιζόν. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας (κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) το φρούριο χρησιμοποιήθηκε για αρκετό χρονικό διάστημα ως φυλακή πριν αποδοθεί τελικά στη Αρχαιολογική Υπηρεσία. Ετσι, παρατηρούνται στο μνημείο αρκετές φθορές, επισκευές, μετασκευές και προσθήκες.
  Στη σημερινή του μορφή αποτελείται από την εξαγωνική ακρόπολη και το προτείχισμά της, δύο τετράπλευρους, περίκλειστους, προμαχώνες (το δυτικό, καλούμενο "Έβδομο", που ελέγχει την είσοδο του όρμου, και το βόρειο, του "Τζαφέρ Πασά" ή της "Σάντα Μάουρα" που δεσπόζει στο λιμάνι, τον οχυρωματικό περίβολο που ενώνει αυτά τα έργα, καθώς και τους τέσσερεις κυλινδρικούς πύργους που τον ενισχύουν. Από τον "εντός τειχών" οικισμό ελάχιστα κτίρια διασώθηκαν. Η πληροφορία πάντως του Evliya Celebi, ότι κτίστηκε σε θέση όπου προηγουμένως δεν υπήρχε τίποτε, ελέγχεται ήδη ως προς την ακρίβειά της από τις αντίθετες ενδείξεις που προέκυψαν κατά την εκτέλεση των απαιτουμένων εργασιών για τη διαμόρφωσή του σε "Κέντρο Υποβρύχιων Αρχαιολογικών Ερευνών".
  Η ιδέα για την ίδρυση του "Κέντρου" οφείλεται στον τότε Εφορο Εναλίων Αρχαιοτήτων Γεώργιο Παπαθανασόπουλο. Χάρη στις σύντονες προσπάθειές του, την άνοιξη του 1982 έγινε η έναρξη των έργων με κονδύλια που διέθετε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας μέσω της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Από το 1991 οι δαπάνες καλύπτονται από κονδύλια που διαχειρίζεται ειδικός φορέας του Υπουργείου Πολιτισμού.
  Το κύριο βάρος των εργασιών αποκατάστασης και νέας χρήσης των χώρων επικεντρώνεται στην ακρόπολη όπου τα πρώην κελλιά της φυλακής διαμορφώθηκαν σε γραφεία, αποθήκες, χώρους εργασίας και ένα τμήμα τους, υπό μορφή ανοικτών θόλων, καλύπτει ημιυπαίθριες εκθεσιακές ανάγκες. Επίσης, η κεντρική πυριτιδαποθήκη έγινε αίθουσα συνεδρίων ή εκθέσεων. Ηδη το 1984 στο Νιόκαστρο πραγματοποιήθηκε το 3ο Διεθνές Συνέδριο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας και έκτοτε έχει καλύψει ανάγκες αρκετών πνευματικών εκδηλώσεων της περιοχής.
  Κατά το πρόσφατο παρελθόν σχεδόν ολοκληρώθηκαν και οι εργασίες αποκατάστασης του ανατολικού κυλινδρικού προμαχώνα, που φέρει κατά τη λαϊκή παράδοση το όνομα του στρατηγού Μακρυγιάννη, με σκοπό τη διαμόρφωσή του σε στεγασμένο μόνιμο εκθεσιακό χώρο.   Στο πλαίσιο του κτιριολογικού προγράμματος του "Κέντρου" αναστηλώθηκε από την ημιερειπωμένη κατάσταση που είχε περιπέσει και το κτίριο των στρατώνων του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος της περιόδου 1827-1830. Προσδιορίζεται ως "Στρατώνες Μαιζώνος", από το όνομα του επικεφαλής Γάλλου στρατηγού. Ο όροφος των "Στρατώνων" διαμορφώθηκε σε βιβλιοθήκη για τις ανάγκες του "Κέντρου" η οποία φιλοξενεί επίσης και την δωρεά της "Μεσσηνιακής" βιβλιοθήκης του εκδότη Νότη Καραβία. Περιλαμβάνει επίπλέον χώρους ενδιαίτησης - βραχείας παραμονής ερευνητών και επιστημονικού ή άλλου προσωπικού.
  Το ισόγειο προορίστηκε για την έκθεση της συλλογής του Γάλλου φιλέλληνα Rene Ρuaux, η οποία σύμφωνα με την επιθυμία του, έπρεπε να στεγάζεται στην Πύλο. Το μεγαλύτερο τμήμα της φιλοξενήθηκε μεταξύ των ετών 1961-1984 στο "Αντωνοπούλειο" Αρχαιολογικό Μουσείο και στη συνέχεια παρελήφθη για συντήρηση και έκθεση. Το υπόλοιπο τμήμα, που φυλασσόταν από το 1936 στο ελληνικό περίπτερο της πανεπιστημιούπολης των Παρισίων, μεταφέρθηκε το 1986 στην Εθνική Πινακοθήκη με φροντίδα του κου. Γ. Παπαθανασόπουλου και παρεδόθη το 1992 στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων ώστε να οδηγηθεί στον τελικό προορισμό του.
  To 1998 το Νιόκαστρο παραχωρήθηκε στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, αλλά οι αναστηλωτικές εργασίες πραγματοποιούνται από την 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Κείμενο : Ηλίας Σπονδύλης-Αρχαιολόγος
                 Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων

Νιόκαστρο- Ναβαρίνο

Τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα είναι:
- Το Νιόκαστρο το οποίο χωρίζεται σε δύο τμήματα:
Περίβολος-Κάτω Κάστρο: Το μεγαλύτερο από τα δύο τμήματα εκτείνεται στην πλαγιά του λόφου με περίμετρο 1566μ και καταλαμβάνει έκταση 80 στρεμμάτων, ενώ είναι κτισμένο με πελεκημένους ασβεστόλιθους
Επάνω Κάστρο: Εξαγωνικό οχυρό με ισχυρές επάλξεις και προεξέχοντες προμαχώνες που καλύπτουν τις πέντε από τις έξι γωνίες. - Ο ναός της Μεταμόρφωσης Σωτήρος: Σταυροειδής ναός με τρούλο γοτθικού ρυθμού που κτίσθηκε από τους Φράγκους. Λειτούργησε ως μουσουλμανικό τέμενος (τζαμί) και ακολούθως ως χριστιανικός ναός.
- Το κτίριο του στρατηγού Μαιζόν: Ορθογωνικό διώροφο λιθόκτιστο κτίριο των πρώτων δεκαετιών του 19ου αιώνα, στο οποίο σήμερα, μετά την αποκατάστασή του, λειτουργούν το Μουσείο και γραφεία.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/niokastro.htm

Παλαιοχριστιανικό Κοιμητήριο

ΜΕΘΩΝΗ (Κωμόπολη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
  Το παλαιοχριστιανικό Κοιμητήριο του Αγίου Ονουφρίου το οποίο είναι λαξευμένο στον φυσικό βράχο, 3 χλμ βορείως της Μεθώνης. Το Παλαιοχριστιανικό Κοιμητήριο - Βυζαντινό Ασκητήριο του Αγίου Ονουφρίου, βρίσκεται λαξευμένο στον φυσικό βράχο, 3 χλμ βορείως της Μεθώνης πλησίον της οδού προς Πύλο. Το μνημείο ερευνήθηκε ανασκαφικά κατά τον Αύγουστο του 1967 και κατά το έτος 1968. Αποτελείται από συγκρότημα διασκάφων εντός του βράχου χώρων και από υπαίθριους τάφους. Η περιοχή γύρω από το μνημείο υπήρξε κατά τους αρχαίους και μεσαιωνικούς χρόνους λατομείο πωρολίθου. Από εδώ χρησιμοποιήθηκε δομικό υλικό για την κατασκευή του Κάστρου της Μεθώνης. Ανατολικά από το μνημείο σε απόσταση 400 μέτρων και στην περιοχή που φέρει το όνομα Αγάκι βρίσκεται ένα άλλο εξίσου σημαντικό μνημείο της περιοχής,ο Βυζαντινός Ναός του Αγίου Βασιλείου. Ο επισκέπτης μπορεί να βρεθεί στην περιοχή με σχετική άνεση, να παρατηρήσει τα μνημεία και από τον λόφο να θαυμάσει την υπέροχη θέα που απλώνεται μπροστά του.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Μεθώνης

• http://www.methoni.gr/gr/history.htm#02 (1 φωτ.)

Κατακόμβες

Πρόκειται για λαξευτό κοιμητήριο που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων βόρεια της Μεθώνης. Είναι λαξευμένο εντός του βράχου από εύθρυπτο πωρόλιθο που αποτελείται από θαλάμους. Περικλείει αφενός αρκοσόλια που είναι ανοιγμένα στις παρειές των θαλάμων και αφετέρου από λακκοειδείς τάφους που είναι σκαμμένοι στο έδαφος.

• http://www.methoni.gr/greek/excursions/excursions....

Καποδιστριακό Σχολείο

Με παρότρυνση του Καποδίστρια που επισκέφθηκε τη Μεθώνη στα τέλη Μαρτίου 1829 και με την προσπάθεια των κατοίκων ιδρύθηκε ένα από τα πρώτα αλληλοδιδακτικά σχολεία του νεότερου ελληνικού κράτους. Τα σχέδια τα φιλοτέχνησε ο Γάλλος μηχανικός Σατομπριάν. Το κτίριο βρίσκεται στο κέντρο της Μεθώνης σε μία μικρή πάροδο .Έχει κηρυχθεί προστατευόμενο μνημείο .Ανήκει σε ιδιώτη και σήμερα είναι εγκαταλελειμμένο ,όμως γίνεται προσπάθεια να αγοραστεί το μνημείο από το ΥΠ.ΠΟ ώστε να προστατευθεί και να αξιοποιηθεί .

• http://www.methoni.gr/greek/excursions/excursions....

Μαύρη Τρύπα

ΣΧΙΖΑ (Νησάκι) ΟΙΝΟΥΣΕΣ
On the northeastern slopes of Vigla and at a distance of 350 m from the sea, there is a remarkable unexplored cave known as "Mavri Trypa" (the Black Hole). The cave lies in Eocene and Palaeocene limestone. Passing through the cave is extremely difficult. The place that the bold explorer can reach is the gallery which is split into smaller chambers. The sight of stalactites and stalagmites is spectacular. Coarse unpainted pottery dating to pre-historic times have been discoverd. The cave is of Archaeological, Geological and Touristic interest.

This text is cited March 2004 from the Municipality of Methoni URL below.

• http://www.methoni.gr/gr/geography.htm#05

Ο φάρος της Σαπιέντζας

ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ (Νησάκι) ΜΕΘΩΝΗ
Στο νότιο τμήμα του όρμου του Πόρτο Λόγγο ξεκινά το μονοπάτι όπου μέσα από αυτό κατευθύνεται ο επισκέπτης στο νότιο τμήμα του νησιού που είναι κτισμένος ο φάρος της Σαπιέντζας. Είναι ένα εντυπωσιακό πέτρινο οκταγωνικό κτίσμα ύψους 18 μ. που χτίστηκε από τους Αγγλους γύρω στο 1890. Στη βάση του υπάρχουν τα δωμάτια των φαροφυλάκων. Ανεβαίνοντας 75 πέτρινα σκαλοπάτια φτάνουμε στην κορυφή του φάρου. Η θέα είναι καταπληκτική. Η απόσταση που έφτανε το φως του φάρου στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του ήταν τα 40 μίλια ενώ σήμερα η απόσταση αυτή έχει μειωθεί και φτάνει τα 27 μίλια.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μεθώνης

• http://www.methoni.gr/gr/geography.htm#03