Εμφανίζονται 44 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα στην ευρύτερη περιοχή: "ΤΡΙΚΑΛΑ Επαρχία ΘΕΣΣΑΛΙΑ" .
ΑΘΑΜΑΝΙΑ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
•Βρύση στην κεντρική πλατεία του χωριού, η οποία παλιά ήταν σκεπαστή με
κολώνες πέτρινες και στρογγυλεμένες άκρες
•Μπατάλα. Βρίσκεται κοντά στον Ι. Ν. Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, είναι η παλιότερη
πέτρινη βρύση και το νερό της είναι πόσιμο.
•"Σουρωτό", βρίσκεται στη θέση "Πρόδρομος", έξω από
το χωριό.
•Βρύση "Αγκαθάκι"
•Βρύση "Σγούρου", στην Κακαρδίτσα με πολύ κρύο νερό.
ΔΕΣΗ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
- Χοροστάσι, στην πλατεία του χωριού, πέτρινη και αναπαλαιωμένη από το 1940. Εκεί
υπάρχει μνημείο του πάτερ Κοσμά
- Μπότσια, πέτρινη με γυριστή κοπάνα, χαμηλά προς το ποτάμι.
- Μπαντισουρίν(ου), χρησιμοποιείται για το πότισμα των ζώων, ΝΑ του χωριού.
- Τσάμαρι, με ξύλινη κοπάνα , χρησιμοποιείται για το πότισμα των ζώων, στα ΒΑ
του χωριού.
- Νάνι (μικρή), κοντά στην Αγία Παρασκευή, προς το Μεσοβούνι. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό
της βρύσης είναι το πολύ κρύο νερό.
- Φαντιναμάρια, μεγάλη βρύση με γέρικο πλάτανο που έχει 15μ. περίπου περιφέρεια.
Βρίσκεται στη μικρή πλατεία του χωριού.
- Μούμα (μάνα), στα τελευταία σπίτια του χωριού.
- Γκιγκόρ, (του Γρηγόρη), κοντά στην κατοικία του Απ. Τσιώλη
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Αιθήκων
ΝΕΡΑΪΔΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
•Βαένι, στην κεντρική πλατεία του χωριού
•Βρωμοβρύση, στον παλιό δρόμο Νεραϊδοχωρίου-Πύρρας
•Καραγιάννη, στην κορυφή του χωριού κάτω από το ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα
•Ταμπακού, στην κεντρική πλατεία κάτω από την εκκλησία (πέτρινο) Μπαταμάρι,
πριν την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Η βρύση έχει και ποτίστρα.
•Κόκκαλη, απέναντι στη Μαρόσα - Παράγκα, με πέτρινη βρύση και ποτίστρα,
βρίσκεται έξω από το χωριό, στην είσοδό του.
•Σουλεϊμάν, στο ξυλογέφυρο στη θέση "φτελιά". Από το σημείο αυτό
περνούσαν τα καραβάνια για τα επόμενα χωριά .
•Βρύση Χάψα με επιγραφή στην οποία αναφέρεται και ένα ιστορικό γεγονός,
ότι η βρύση κτίσθηκε από τον Πέτρο Αθ. Χάψα, ταγματάρχη πεζικού, που σκοτώθηκε
στη μάχη του Κερέζ Ογλού Νταγ Σαγγαρίου, το 1921.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Αιθήκων
ΝΕΡΑΪΔΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
ή "Καμάρα Σμίξη", πέτρινο μονότοξο
ΠΥΛΗ (Κωμόπολη) ΤΡΙΚΑΛΑ
Επί του Πορταϊκού ποταμού, στο ύψος της Πύλης, υπάρχουν, κοντά η μία
στην άλλη, τέσσερις γέφυρες διαφορετικών εποχών (1514 έως 1981) και διαφορετικής
τεχνικής (πέτρινη τοξωτή, δύο από μπετόν, κρεμαστή).
1) Η τοξωτή γέφυρα
Βρίσκεται 1 χλμ. περίπου δυτικά της Πύλης και έχει κτιστεί το 1514
από τον άγιο Βησσαρίωνα. Η γέφυρα αυτή ήταν η μοναδική ως το 1936, που συνέδεε
τον κάμπο με την περιοχή του Ασπροποτάμου.
Είναι μονότοξη με μήκος 67 μ., πλάτος 2,05 μ., μέγιστο ύψος 30,50 μ. και ύψος
στηθαίων 0,70 μ.
2) Η γέφυρα Κονδύλη
Οι ανάγκες της εποχής οδήγησαν στην κατασκευή νέας γέφυρας για την
αμαξιτή σύνδεση των Τρικάλων
με τα ορεινά χωριά. Έτσι 1 χλμ. δυτικότερα της παλιάς τοξωτής γέφυρας κατασκευάστηκε
μια νέα, σύγχρονη για την εποχή εκείνη, από μπετόν. Η κατασκευή της άρχισε τον
Νοέμβριο του 1934 και τελείωσε τον Ιούνιο του 1936. Η γέφυρα αυτή, που μοιάζει
με σαΐτα, έχει μήκος 45,30 μ., πλάτος 6 μ. και ύψος 22 μ. Στις 9 Ιουνίου 1943
οι αντάρτες, για να παρεμποδίσουν τα μηχανοκίνητα κατοχικά στρατεύματα, ανατίναξαν
το αριστερό της βάθρο. Η γέφυρα έπεσε χωρίς να σπάσει. Αργότερα ανασηκώθηκε και
αποκαταστάθηκε στην αρχική της θέση, όπου παραμένει έως σήμερα και εξυπηρετεί
την επικοινωνία με τα χωριά της Πίνδου,
αλλά και την Aρτα.
3) Η γέφυρα Γκίκα
Κατασκευάστηκε το 1960-61 από οπλισμένο σκυρόδεμα και εξυπηρετεί μέχρι
σήμερα πολλά χωριά στα ριζά του Κόζιακα.
Έχει μήκος 170 μ.
4) Η κρεμαστή πεζογέφυρα
Κατασκευάστηκε το 1981 για την εξυπηρέτηση των κατοίκων του συνοικισμού
της Πόρτα - Παναγιάς,
αλλά και των επισκεπτών της ομώνυμης βυζαντινής εκκλησίας. Έχει μήκος 120 μ. και
στηρίζεται σε δύο πυλώνες ύψους 16 μ. Η ανάρτηση του καταστρώματος γίνεται με
ευθύγραμμα προτεταμένα καλώδια και είναι η πρώτη γέφυρα στην Ελλάδα που κατασκευάστηκε
με αυτή την τεχνική. Το πλάτος της είναι 2 μ. και το ύψος από την κοίτη του ποταμού
7 μ.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Πύλης
(Following URL information in Greek only)
Κτίστηκε από τον Ιουστινιανό στη θέση της αρχαίας ακρόπολης.
(Following URL information in Greek only)
ΚΑΛΟΓΗΡΟΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
Λιθόκτιστο σχολείο, το οποίο χτίστηκε το 1908 επί δημάρχου Αιθήκων Νικολού Στουρνάρα,
φιλοξενώντας έως 100 μαθητές σε περίοδο ακμής. Χαρακτηριστικά είναι τα ανάγλυφα
σύμβολα που βρίσκονται σε εμφανή σημεία του λιθόκτιστου κτιρίου, όπως σταυρός,
δάφνινο στεφάνι κ.α. Η τεχνική της κατασκευής και διακόσμησης είναι ενδεικτική
της αγάπης για την πέτρα και της αξίας των παραδοσιακών υλικών για τη σωστή εναρμόνιση
των κτιρίων με τη φύση και το μεράκι των μαστόρων.
ΤΡΙΚΑΛΑ (Πόλη) ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Πρόκειται για λιθόκτιστο κτήριο στεγασμένο με ξύλινη στέγη καλυμμένη
με κεραμίδια "γαλλικού" τύπου. Έχει κάτοψη σχήματος "Π" και
είναι διώροφο. Οι χώροι του είναι οι αναγκαίοι για την λειτουργία του ως σχολικό
κτήριο: πέντε αίθουσες στο ισόγειο και αποθήκες και βοηθητικοί χώροι στο ημιυπόγειο.
Χαρακτηριστικά στοιχεία στις όψεις του είναι τα μεγάλα ξύλινα παράθυρα που φέρουν
σιδεριές και λίθινες κορνίζες, το διπλό κλιμακοστάσιο και η έντονα διακοσμημένη
κύρια είσοδος.
Κτίστηκε το 1875 με δωρεά 1500 χρυσών λιρών του ευεργέτη Δωρόθεου
Σχολάριου.
Το 1991 κηρύχτηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Επισκευή του κτηρίου έγινε το 1991.
Το κτήριο ανήκει στο Δήμο Τρικκαίων και χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός
χώρος.
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
ΔΕΣΗ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
-Του Διάκου, στο πάνω άκρο του χωριού. Το μεγαλύτερο μέρος του αρχοντικού έχει
καταρρεύσει.
-Του Κωτούζα, καθώς φτάνουμε στο τέλος του χωριού. Το αρχοντικό διατηρείται ανέπαφο.
-Το Πατρικέικο, χτισμένο στα 1620.
-Το σχολείο του χωριού , το οποίο διατηρείται και σήμερα
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (Χωριό) ΕΛΑΤΗ
-Το δάσος του Αγίου Νικολάου (βιότοπος για αρκούδες, λύκους και πέρδικες)
-"Μικρό κελαράκι" (50μ από το χωριό, η πρόσβαση γίνεται από μονοπάτι):
μέσα στο ελατόδασος του Αγίου Νικολάου. Χώρος όπου συχνάζουν κυρίως οι ηλικιωμένοι,
το καλοκαίρι όμως γίνεται στέκι της νεολαίας με υπαίθρια πικ- νικ και φωτιές
-"Μεγάλο κελαράκι"', (70μ από το χωριό): θέα στον Καμναϊίτικο ποταμό,
το Δροσοχώρι και το Γαρδίκι (δασικός δρόμος με καλή πρόσβαση)
ΒΡΟΝΤΕΡΟ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
•Βρύση "Κόρπου": χώρος στάσης (κιόσκι, ξύλινοι πάγκοι, καταπράσινα
λιβάδια που διασχίζονται από ποταμάκια, λιμνούλες).
•Κορυφές: "Καζάρκα" (1500 μ. υψ.) "Λάπατο" (1600 μ.
υψ.) "Φούρνοι"
•Περιοχές: "Βοϊδόπουλο", (δασικός δρόμος και 200 μ. μονοπάτι)
•"Ράχη Μπέλλου" (δασικός δρόμος καλής βατότητας).
•"Μάνες" (στο ψηλότερο σημείο του χωριού)
ΔΕΣΗ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
- Καταρράκτες στην "Κρέμαση" (4 χλμ. από τον οικισμό)
- Σπήλαιο "Λέγκως" (υπόγειος ποταμός με σταλακτίτες μοναδικής ομορφιάς)
- Κάμπινγκ στο πασχαλιώρι ( το δάσος της Δέσης, όπου υπάρχει βλάστηση από έλατα,
οξυές, βελανιδιές, πλατάνια και βρίσκουν καταφύγιο αγριόγιδα, λύκοι, αρκούδες
και ζαρκάδια).
ΔΡΟΣΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
- Καταρράκτης "Μάνα του νερού"
- Θέση "Κερασιά" στο δάσος και "Σταυρός"
- Κάμπινγκ στα γύρω οροπέδια
- Θέσεις "Κόκα" και "Απιδιές":300 μ σχεδόν κάθετα πάνω από
την κοίτη του Αχελώου
(που θα καλυφθεί από το φράγμα)
ΚΑΛΟΓΗΡΟΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
•"Λιβάδια": θέση στο δάσος με πηγή και βρύση (πανηγύρι του προφήτη
Ηλία). Ενδείκνυται για πικ-νικ.
•Κορυφή "Τσινύκα": (1.300 μ. υψ.)
•Κορυφή "Μαυροπουλίου": (1.721 μ. υψ.).
•Σπηλιά Νεράιδας και "Αράϊδας"
• Δάσος των Καλογηρίον: στάση στις πηγές Λαύρου, Σκλήθρα, Γκούρα και Μεσοχώρι.
ΝΕΡΑΪΔΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
- "Το γεφύρι της Σμίξης" ή Μονοπάτι της Σκάλας ( 1650-1652): χτίστηκε
από την οικογένεια των Χατζηπετραίων. Το μονοπάτι που ξεκινάει από το ξυλογέφυρο
είναι πλακόστρωτο και υπάρχει τοίχος για να προστατεύει τους πεζούς.
- Το κακόρεμα
ΠΕΡΤΟΥΛΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
Το Περτούλι, περιτριγυρισμένο από τα ξακουστά βουνά Νεράϊδα,
Κόζιακας, Λουπάτα και
Αυγό και γεμάτο από πυκνά δάση, καταπράσινα λιβάδια, αγριολούλουδα που με την
πολυχρωμία τους ξεπετάγονται δίπλα στα ψηλά έλατα και τα τρεχούμενα νερά του χειμάρρου
που γεμίζουν με υδρόβια φυτά, δεν θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για ένα ορεινό
παράδεισο. Στη χλωρίδα του Περτουλίου ξεπηδά ένας καλλωπιστικός θάμνος που σπάνια
συναντάται στην Ελλάδα, ενώ είναι πολύ γνωστός σε δυτικές περιοχές της Ευρώπης
όπως και στην Γιουγκοσλαβία, το Λιβούρνο.
Η φυσική υπερβολή κορυφώνεται στα Περτουλιώτικα λιβάδια όπου ζώα βόσκουν
αμέριμνα ενώ το καταπράσινο λαμπυρίζει κάτω από το εκτυφλωτικό φως είτε του λαμπερού
ήλιου είτε του πυκνού χιονιού.
Τα Περτουλιώτικα λιβάδια έχουν συνδεθεί με το ετήσιο αντάμωμα των
Σαρακατσαναίων, που διοργανώνεται στα τέλη Μαΐου και γίνεται το σημείο συνάντησης
των Σαρακατσαναίων των Βαλκανίων.
Λογής-λογής βιότοποι αποτελούν μνημεία του περιβάλλοντος όπως το δάσος
της Μάνας όπου τα ζαρκάδια και τα ελάφια κάνουν παρέα στους επισκέπτες τους. Επίσης
οι οργανωμένοι χώροι με βρύσες και καθιστικά ανάμεσα στα δάση προσφέρονται για
εκδρομές απόδρασης και πικ-νικ. Η μέρα ενός επισκέπτη μπορεί να γεμίσει με έναν
απλό περίπατο μέσα στο απέραντο πράσινο, με ορειβασία, ιππασία, ποδηλασία, δραστηριότητες
που πραγματοποιούνται μέσα στον καθαρό αέρα.
Στο Περτούλι επίσης λόγω της απέραντης δασώδους έκτασης με τις σπάνιες
ποικιλίες των δένδρων , το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης οριοθέτησε μια περιοχή ως
Πανεπιστημιακό δάσος, για πρακτική εξάσκηση των φοιτητών του τμήματος Δασολογίας
& Φυσικού Περιβάλλοντος με ξύλινες κατασκευές που χρησιμοποιούνται ως καταλύματα
και εργαστηριακοί χώροι.
Η συνέχεια της διαδρομής μας αφήνει άναυδους, με την εικόνα που δημιουργούν
τα Περτουλιώτικα λιβάδια. Παντού πράσινο, όπου γυρίσεις το βλέμμα σου αντικρύζεις
πανύψηλα έλατα και τρεχούμενα νερά. Από δω πηγάζει ο παραπόταμος του Αχελώου
Βαλόρεμα ή Ξεριάς ή Περτουλιώτικος, ενώ ένα φυσικό μονοπάτι οδηγεί στο καταφύγιο
«Χατζηπέτρος» σε υψόμετρο 1738μ., δημιούργημα του ΕΜΟΤ.
Ο ορειβάτης που καταφέρνει να φθάσει ως εκεί ξεκινώντας από τα Λιβάδια
Περτουλίου και συγκεκριμένα από το γραφικό εκκλησάκι των Αγ. Αποστόλων Πέτρου
και Παύλου, θα συναντήσει τη βρύση Μπακόλα, σε μισή ώρα θα αγγίξει την ψηλότερη
κορυφή του Κόζιακα, την Φούρκα ή Χατζηπέτρος ή Αστραπή (υψόμ. 1901 μ.) και σε
μιάμιση ώρα ακολουθώντας ένα φυσικό μονοπάτι θα φθάσει στο ομώνυμο καταφύγιο,
δημιούργημα του ΕΜΟΤ, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1738μ. Από εδώ θα γνωρίσει όλο
τον Θεσσαλικό κάμπο, την οροσειρά Χασίων-Αντιχασίων, τα Μετέωρα
αλλά και πολλές κορυφές της Πίνδου.
Τα Περτουλιώτικα λιβάδια συνδέονται άμεσα με την οροσειρά του Κόζιακα
που εκτείνεται δυτικά της πόλης των Τρικάλων
και σε μήκος 24 χιλιόμ. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστός ως Κερκέτιον Όρος, μοιάζει
με θεϊκό τείχος έτσι όπως απλώνεται και σύμφωνα με τους ερευνητές δημιουργήθηκε
από ιζήματα πριν από 160 εκατομμύρια χρόνια. Μυτερές σαν ξίφη κορυφές, βουνοπλαγιές
γεμάτες σπήλαια, φαράγγια, λεκανοπέδια και ρέματα, που προκαλούν τους πολύ τολμηρούς
και αυτούς που αγαπούν το ανεξερεύνητο να τα πλησιάσουν. Ο συγγραφέας Αλέκος Χατζηγάκης
δίνει ακριβώς την εικόνα του Κόζιακα με την εξής περιγραφή: « Κι όταν το βουνό
λούζεται στο δειλινό απ' του ήλιου τις χρυσές ακτίνες ο θεατής έκπληκτος αντικρίζει
ένα πλατύ χρυσαφί σε σιρίτι ελαφρά επαργυρωμένο-χρυσοασημένιος χείμαρρος- να ξεκινά
από την πιο ψηλή ράχη, την και να φτάνει ως την τελευταία ακρόρραχη, την Κίσσα,
απ' την κορυφή της οποίας τινάζονται σε σχήμα αναποδογυρισμένου χωνιού οι τελευταίες
αχτίνες του ήλιου, δίνοντας μεγαλόπρεπη όψη ηφαιστείου σε δράση. Και πέρα στο
βάθος των βουνών του Ζυγού ο ουράνιος θόλος παρουσιάζει την ονειρεμένη πολιτεία
στην οποία θα ποθούσε να ζήσει ο κάθε ονειροπόλος».
Ακολουθώντας την τεθλασμένη γραμμή της οροσειράς του Κόζιακα το ανθρώπινο
μάτι στέκεται σε ένα βραχώδη και απότομο κώνο, που είναι η πιο ψηλή κορυφή η γνωστή
Μαρόσα ή Όρνιο (ύψ.2020μ.), συνεχίζοντας συναντά την κορυφή Λουπάτα με ύψος 2066μ.
και τέλος στο πιο ψηλό σημείο 2148 μ., την κορυφή Αυγό. Για να φθάσει ο ορειβάτης
στη γραφική Μαρόσα και από κει στο Αυγό, πρέπει να ξεκινήσει από το κοντινό Νεραϊδοχώρι
και από κει να κατέβει στην Πύρρα.
Αλλά και από δω μέσα από φυσικά μονοπάτια οδηγείσαι απευθείας στο Αυγό απ' όπου
γνωρίζεις όλες τις κορυφές της Πίνδου, τον Κόζιακα, τα Τζουμέρκα, τα Αγραφα και
στο βάθος να πιάσει με το μάτι του το φιδίσιο αφρώδες πέρασμα του Αχελώου.
Μια άλλη κορυφογραμμή, πραγματικός κώνος, που αξίζει να γνωρίσει κανείς
είναι αυτή της Κακαρδίτσας, το μεγαλύτερο βουνό της νότιας Πίνδου που βόρεια συνδέεται
με το Περιστέρι (Λάκμος),
κοντά στο Χαλίκι, και
νότια με τα Τζουμέρκα. Η Κακαρδίτσα με υψόμετρ. 2429μ. αποζημιώνει τον επισκέπτη
της καθώς από τη δυτική πλευρά της μεταφέρεται στην γειτονική Ήπειρο, όπου είναι
σκαρφαλωμένα τα παραδοσιακά και ξακουστά χωριά, Καλαρρύτες,
Συράκο, Ματσούκι,
Μελισσουργοί ενώ στην
ανατολική νοιώθει στο σπίτι του, αφού όπου και να στρέψει το βλέμμα του βλέπει
να ξεφυτρώνουν σαν αετοφωλιές τα χωριά Γαρδίκι,
Αθαμανία, Αγία
Παρασκευή, Μηλιά,
Παλαιοχώρι Γαρδικίου και Αρματωλικό.
Πολλές διαδρομές οδηγούν στην Κακαρδίτσα με πιο κοντινή αυτή από το Γαρδίκι, διάρκειας
τεσσάρων ωρών, ενώ πιο ομαλά αλλά μεγαλύτερης διάρκειας είναι εκείνη που ξεκινά
από το χωριό Νεράϊδα.
Η ανάβαση στην Κακαρδίτσα κατά τη διάρκεια της νύχτας μοιάζει με ένα
εξωπραγματικό θέαμα, βλέπεις την λίμνη των Ιωαννίνων με τα φώτα της πόλης της
να λαμπυρίζουν και να κάνουν τα νερά της να μοιάζουν με ένα απέραντο κόκκινο ενώ
η απόλαυση αυτή κορυφώνεται με την ανατολή του ηλίου που το φως της αντανακλάται
στις υπόλοιπες κορυφές της Πίνδου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αιθήκων
•Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου (όπου διαβούν σπάνια ζώα και αναπτύσσεται
μια μεγάλη ποικιλία ειδών χλωρίδας)
•Περτουλιώτικα λιβάδια (οροπέδια): Διασχίζονται από τον "Ξεριά"
ή "Περτουλιώτικο" ποταμό που τα χωρίζει σε εξαιρετικά μαιανδρικά σχήματα
(ντόπια ονομασία "κουλούρια". Ονομασία είναι τα "κουλούρια"
της "Χάϊδως", του "Χατζηγάκη", το "Πηγαδούλι")
•Λίμνη Κόζιακα: ανάμεσα στις κορυφές "Αστραπή"' και "Αρβανίτες"'
(1.500-1.600 υψ)
•Φαράγγι της Μάνας: διασχίζεται από τον παραπόταμο του Αχελώου και αποτελεί
βιότοπο για αρκούδες, λύκους και ελάφια
•Κατασκηνωτικός χώρος της Αγίας Κυριακής στο Περτούλι: προσφέρεται η δυνατότητα
στους επισκέπτες να κατασκηνώσουν κοντά στο δάσος
•Καταφύγιο "'Κερκέτιον"
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Αιθήκων
ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
ΚΑΛΟΓΗΡΟΙ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
•Παλιός νερόμυλος στον Καλογερίτη ποταμό ο οποίος λειτουργούσε τα παλιότερα
χρόνια εξυπηρετώντας τις ανάγκες των γύρω χωριών.
•Νερόμυλος του χωριού ο οποίος λειτουργεί και σήμερα για τους κατοίκους
του χωριού, αλέθοντας σιτηρά.
(Following URL information in Greek only)
(Following URL information in Greek only)
(Following URL information in Greek only)
ΒΡΟΝΤΕΡΟ (Χωριό) ΤΡΙΚΑΛΑ
•Χάνια στη θέση Κόρπου, Γ. Πατσιατζή, Σουφλιά και Καραθάνου, στη θέση Καργιώνα,
τα οποία εξυπηρετούσαν τους μετακινούμενους πληθυσμούς, Βλάχους, Σαρακατσαναίους
στη μετάβαση τους από τα πεδινά προς τα ορεινά.
•Οι Λαντζωνίτες , λέγεται έβαζαν σε καζάνια κάστανα για να προσφέρουν στους
ταξιδιώτες, για να συνεχίσουν τη "βλαχόστρατα" ή καλντερίμι.
•Υπολείμματα του δρόμου αυτού σώζονται σε καλή κατάσταση μεταξύ Κόρπου-Νεραϊδοχωρίου
παράλληλα με το ποτάμι στη δεξιά όχθη.
•Βρύση Κόρπου, πέτρινη βρύση, μόνιμης και συνεχούς ροής με καλή βατότητα
και με αυτοκινητόδρομο, Υπάρχει χώρος στάσης, κιόσκι, ξύλινοι πάγκοι.
•Φούρνοι, ερειπωμένο χτίσμα, στην ομώνυμη θέση, στην κορυφή Καζάρμα, 1500μ
υψ., όπου εικάζεται ότι επί τουρκοκρατίας λειτουργούσαν φούρνοι.
•Αρχιτεκτονική-σπίτια : το Βροντερό αποτελείται από πέτρινα ισόγεια σπίτια
ή δίπατα. Πολλά από αυτά χρονολογούνται από πολλά χρόνια.
•Παλιό αρχοντικό, παραδοσιακό δίπατα σπίτι, των αδελφών Χρήστου και Νικολού
Καραθάνου, παιδιών του Γιαννάκη Καραθάνου, ο οποίος για την επαναστατική του δράση
συνελήφθη στην περιοχή και σκοτώθηκε από τους τούρκους στη θέση Καζάρμα. Την περίοδο
του εμφυλίου λειτουργούσε ως νοσοκομείο για τις ανάγκες των τραυματιών του ΕΛΑΣ.
•Αρχοντικά των Χρυσομαλλαίων (σήμερα ταβέρνα Ηλ. Γωγάκου), των Σουφλαίων
(σήμερα πρώην κοινοτικό κατάστημα), των Φασουλαίων. Τα αρχοντικά αυτά φτιαγμένα
με το μεράκι και την τεχνοτροπία τις εποχής των αρχών του 20ου αι. από τα χέρια
Ηπειρωτών μαστόρων, γκρεμίστηκαν από τους απογόνους των οικογενειών και στη θέση
τους έφτιαξαν νέα σπίτια. Στο κτίσμα αυτό, των Φασουλαίων, υπάρχουν οι πολεμίστρες
και οι ζεματίστρες πάνω από την κεντρική πόρτα του σπιτιού, απ' όπου οι ιδιοκτήτες
υπερασπίζονταν τη ζωή και τις περιουσίες τους από τους επιδρομείς.
•Νερόμυλοι οι οποίοι εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των ανθρώπων για το άλεσμα
των σιτηρών, ντριστέλες, μαντάνια, για το πλύσιμο κλινοσκεπασμάτων.
•Ίχνη νερόμυλου βρίσκουμε στα σύνορα Βροντερού - Ξυλοχωρίου, ο οποίος από
μαρτυρίες ήταν πέτρινος.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Αιθήκων
(Following URL information in Greek only)
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
