Εμφανίζονται 23 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα για το τοπωνύμιο: "ΡΕΘΥΜΝΟΝ Πόλη ΚΡΗΤΗ".
Τηλέφωνο: +30 28310 40150-6, 23653, 58842
Φαξ: +30 28310 40159, 58843
Το φρούριο της Φορτέτζας
κατασκευάστηκε μεταξύ 1573-1580 από τους Βενετούς, προκειμένου να προστατεύσει τους κατοίκους από την Τουρκική απειλή.
΄Εχει αστερόμορφο σχήμα,
τρεις πύλες και έξι προμαχώνες. Το φρούριο περιέκλειε τα οικήματα του Διοικητή και του Συμβούλου, χώρους στρατωνισμού και σταυλισμού,
αποθήκες πυρομαχικών, δεξαμενή ύδρευσης και κατοικίες που καταστράφηκαν μεταγενέστερα.
Τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα του Φρουρίου είναι:
Η κατοικία των Συμβούλων.
Αποτελείται από ισόγειο και όροφο, με μεγάλα δωμάτια. Επρόκειτο για μεγάλο επιβλητικό κτίριο, που χρησιμοποιήθηκε και στην περίοδο της
Τουρκοκρατίας, πιθανόν ως κατοικία αξιωματούχου. Το πρότυπό του πρέπει να αναζητηθεί στα Ιταλικά Αναγεννησιακά παλάτια.
Η κατοικία του Ρέκτορα.
΄Ηταν επιβλητικό συγκρότημα κτιρίων, του οποίου σώζονται ερείπια.
Καθεδρικός ναός.
Θεμελιώθηκε το 1583 και ήταν αφιερωμένος στον ΄Αγιο Νικόλαο. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τέμενος του Sultan Ibrahim.
Πρόκειται για μεγάλο τετράγωνο οικοδόμημα στεγασμένο με τρούλλο. Σώζεται η βάση του μιναρέ και το μιχράμπ.
Πυριτιδαποθήκες.
Μέσα στο φρούριο σώζονται δύο πυριτιδαποθήκες. Είναι ορθογωνικά κτίσματα με σκαφοειδή θόλο και θυρίδα αερισμού. Οι τοίχοι τους
είναι χοντροί με μικρές πόρτες και διαθέτουν δεύτερους χώρους για την καλύτερη ασφάλεια της πυρίτιδας.
Αποθήκη πυροβολικού.
Αποτελείται από ισόγειο και όροφο, καλυμμένο με δύο καμάρες. Η είσοδος του ισογείου έφερε τοξωτό υπέρθυρο. Το ξύλινο πάτωμα του
ορόφου στηριζόταν σε τρεις πεσσούς. Κατασκευάστηκε για τη φύλαξη κανονικών και διαφόρων εξαρτημάτων του πυροβολικού.
Πιθανό Επισκοπικό Μέγαρο. Αποτελείται από δύο κτίσματα, από τα οποία το μεγαλύτερο διαθέτει έναν
ενιαίο χώρο, που καλύπτεται με καμάρες, ενώ το μικρότερο προστέθηκε μεταγενέστερα. Θεωρείται ως επισκοπικό μέγαρο, λόγω της
γειτνίασής του με τον καθεδρικό ναό.
Στο χώρο δεν έχουν πραγματοποιηθεί συστηματικές ανασκαφικές έρευνες.
Κατά καιρούς έχουν γίνει δοκιμαστικές τομές, στα πλαίσια ευρύτερων σωστικών επεμβάσεων
στα υφιστάμενα μνημεία.
Αναστηλωτικές και στερεωτικές επεμβάσεις έχουν παλαιότερα πραγματοποιηθεί
από τη 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Ο αρχιτέκτων Δ. Πικιώνης είχε εκπονήσει
μελέτη αξιοποίησης της Φορτέτζας, η οποία προέβλεπε θέατρο για παραστάσεις μεσαιωνικού
Κρητικού δραματολογίου, τουριστικές εγκαταστάσεις κλπ. Σήμερα ο Δήμος Ρεθύμνου,
σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες, προτείνει μελέτη αναστήλωσης, αναβάθμισης
και αξιοποίησης του χώρου του μνημείου.
Οταν οι Βενετοί ήρθαν στο Ρέθυμνο εγκαταστάθηκαν στο Castel Vecchio
, στον πρώτο οικιστικό πυρήνα της πόλης. Το Castel Vecchio καταλάμβανε μια πολύ
μικρή περιοχή και περικλείονταν από οχυρωματικό περίβολο. Αργότερα η επέκταση
του οικισμού έξω από τα τείχη του castel vecchio, επέβαλε την κατασκευή νέου τείχους
που θα περιέκλειε μεγαλύτερη έκταση. Πράγματι ανάμεσα στο 1540 και το 1570 οχυρώθηκε
ο νέος οικισμός με τείχη που σχεδίασε ο M. Sanmicheli.
Το νέο οχυρωμένο οικιστικό συγκρότημα περιελάμβανε μεγαλοπρεπή πόρτα
εισόδου, την Porta Guora, που οδηγούσε στην κεντρική πλατεία στην οποία βρισκόταν
τα λαμπρά δημόσια κτήρια, ανάμεσα στα οποία η Loggia, η κρήνη Rrimondi και ο πύργος
του ρολογιού. Το 1571, με την επιδρομή του Ουλούτζ Αλή ισοπεδώθηκε το τείχος και
δημιουργήθηκε η ανάγκη για την οχύρωση του λόφου του Παλαιοκάστρου με σκοπό να
μεταφερθεί εκεί και ολόκληρη η πόλη. Πράγματι, μετά από πολλές δυσκολίες ανάμεσα
στο 1573 και το 1578 χτίστηκε η Fortezza αλλά η πόλη ποτέ δεν μεταφέρθηκε μέσα
στα τείχη της.
Δύο χρόνια μετά την καταστροφή του 1571, στις 13 Σεπτεμβρίου 1573,
ο ρέκτορας Alvise Lando έβαλε τα θεμέλια του κάστρου που θα κατασκευαζόταν σύμφωνα
με τα σχέδια που είχε κάνει ο Sforza Palavicini. Μετά από πολλές τροποποιήσεις
τα έργα στο φρούριο ολοκληρώθηκαν το 1590. Ο γενικός σχεδιασμός του φρουρίου έγινε
με βάση τις αμυντικές λύσεις που είχαν ήδη υπαγορευθεί από την χρήση της πυρίτιδας:
η κάτοψη δηλαδή έγινε πολυγωνική με προμαχώνες και τα ίδια τα τείχη πλατιά και
με κλίση. Στην πραγματικότητα, λόγω της μορφολογίας του εδάφους, μπόρεσαν να κατασκευασθούν
μόνο τρεις προμαχώνες στα νότια και τα ανατολικά, ενώ στα βόρεια σχηματίστηκαν
τρεις αιχμές. Γενικά ο σχεδιασμός του περιβόλου του φρουρίου δεν ήταν ο καλύτερος
δυνατός με αποτέλεσμα να είναι περιορισμένη η αμυντική του ικανότητα. Η μη κανονικότητά
του λόγω του βραχώδους εδάφους, η έλλειψη τάφρου, η περιορισμένη ελεύθερη έκταση
γύρω απ΄ αυτό λόγω της άρνησης των κατοίκων να κατεδαφίσουν τα σπίτια τους ήταν
μερικοί βασικοί παράγοντες που αποδυνάμωναν την αμυντική αποτελεσματικότητά του.
Αντίθετα η πολεοδομική οργάνωση του εσωτερικού χώρου, με την απομάκρυνση των δημόσιων
κτιρίων από τα τείχη, την τοποθέτηση των πυριτιδαποθηκών στην ακίνδυνη βόρεια
πλευρά και τη διαμόρφωση πλατείας στο κέντρο, ήταν μάλλον ορθά μελετημένη. Τα
βασικότερα κτίρια που περιλαμβάνονται στο εσωτερικό του φρουρίου είναι: η αποθήκη
του πυροβολικού, όπου φυλασσόταν τα κανόνια και ο οπλισμός, η κατοικία των Συμβούλων
όπου διέμενε ο ένας από τους δύο βενετούς Συμβούλους της πόλης, η κατοικία του
Ρέκτορα, ένα πολυτελές και μεγαλόπρεπο κτήριο στην κεντρική πλατεία του φρουρίου,
όπου διέμενε ο ρέκτορας.
Στα δυτικά της κεντρικής πλατείας της Φορτέτζας, απέναντι από τον
κεθεδρικό ναό κατασκευάστηκε το κτιριακό συγκρότημα της κατοικίας του Ρέκτορα,
τμήμα του οποίου διατηρείται ως τις μέρες μας. Το κτίριο που θεμελιώθηκε το 1575
και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1582 εγγαινίασε με την παραμονή του ο ρέκτορας
Anzolo Barocci, ο οποίος εξακολούθησε να κάνει μετατροπές ως το 1584, μια και
το θεωρούσε ιδιαίτερα ψηλό κι εκτεθειμένο στο ύψωμα του Αγίου Αθανασίου, στα δυτικά
της πόλης. Η επιβλητικότητα και η πολυτέλειά του μαρτυρούνται στα έγγραφα της
εποχής όπου αναφέρεται ότι είχε 49 πόρτες, 81 παράθυρα, δύο σκάλες κι εξώστες.
Δυστυχώς όμως τίποτα δε σώζεται σήμερα από το συγκρότημα αυτό εκτός από τμήμα
των φυλακών που ο Barocci κατασκεύσε στα ανατολικά της κύριας κατοικίας, και ο
καθεδρικός ναός, που βρίσκονταν απέναντι από το επιβλητικό συγκρότημα της κατοικίας
του ρέκτορα και ήταν αφιερωμένο στον Αγιο Νικόλαο. Στα ερείπια του καθεδρικού
ναού του San Nicolo, χτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το τέμενος του Sultan
Ibrahim. Ο τεράστιος ημισφαιρικός τρούλος, η κόγχη του μιχράμπ στο κέντρο της
ΝΑ πλευράς και ο μιναρές που υψώθηκε δίπλα στην είσοδο αποτέλεσαν τα στοιχεία
που προσδιόριζαν το νέο, μουσουλμανικό, χαρακτήρα του κτιρίου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Η Φορτέτσα κυριαρχεί στο Ρέθυμνο και φημίζεται ως το μεγαλύτερο βενετσιάνικο
κάστρο που χτίστηκε ποτέ. Είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπορεί να προσφέρει καταφύγιο
σε ολόκληρο τον πληθυσμό και περιλαμβάνει στρατώνες, μία εκκλησία, ένα νοσοκομείο
και αποθήκες.
Οι Βενετοί έκτισαν τη Φορτέτσα
σε μια μεταβατική περίοδο για τις στρατιωτικές κατασκευές. Το δέκατο πέμπτο αιώνα
άρχισαν να χρησιμοποιούνται για τις στρατιωτικές δραστηριότητες κανόνια και μπαρούτι,
γεγονός που προκάλεσε το σχεδιασμό κάστρων που να αντέχουν τέτοιου είδους επιθέσεις.
Οι Βενετοί στο Ρέθυμνο δεν είχαν αρκετούς πόρους για να ολοκληρώσουν τη Φορτέτσα
σύμφωνα με τη νέα φόρμουλα για τις αμυντικές κατασκευές. Επέτρεψαν στα σπίτια
της πόλης να είναι κοντά στα τείχη χωρίς να αφήνουν χώρο για τάφρο, γεγονός που
μαζί με άλλους συντελεστές, όπως η επιδημία χολέρας στο κάστρο, βοήθησαν στην
εύκολη νίκη των Τούρκων εισβολέων το 1645.
Αξιόλογα κτίσματα του φρουρίου:
Κύρια Πύλη:
Η κεντρική πύλη
βρίσκεται ανάμεσα στους προμαχώνες του Αγίου
Λουκά και του Αγίου
Νικολάου που ήταν οι προστάτες της. Υπάρχει ένα τούνελ που περνάει ανάμεσα
στα τείχη, αρκετά ψηλό για να επιτρέπει την κίνηση των στρατιωτών, των βαγονιών
και των πυροβόλων.
Οπλαποθήκη: Η
αποθήκη των πυροβόλων είναι το πρώτο κτίριο που συναντάτε δεξιά καθώς μπαίνετε.
Το κάτω πάτωμα χρησιμοποιόταν για να αποθηκεύουν τα κανόνια ενώ ο ελαφρύς οπλισμός
φυλασσόταν στο δεύτερο πάτωμα. Οι επίπεδες στέγες των κτιρίων βοηθούσαν στη συγκομιδή
νερού, το οποίο στη συνέχεια φυλασσόταν σε δεξαμενές. Εδώ βρίσκονται και δείγματα
υδραγωγείου.
Δεξαμενές: Υπήρχαν
αρκετές δεξαμενές στο κάστρο. Οι επίπεδες οροφές μάζευαν το νερό που κατέβαινε
με σωλήνες στις δεξαμενές. Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα αυτής της τεχνικής
συναντάται στον προμαχώνα του Αγίου Ηλία, ο οποίος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό
σημείο του κάστρου στα αριστερά της πυριτιδαποθήκης. Το δωμάτιο είναι ανοικτό
και είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες απόψεις του κάστρου.
Αρχηγείο του Επισκόπου:
Υπάρχουν μερικά ερωτηματικά για το αν αυτό ήταν το αρχηγείο
του επισκόπου γιατί κάποια ερείπια
δεν ταιριάζουν με καμιά περιγραφή του επισκοπικού παλατιού.
Τζαμί του Ιμπραήμ Χαν:
Μετά από μια τουρκική επίθεση καταστράφηκε ο καθεδρικός ναός της πόλης και οι
Βενετοί αποφάσισαν να χτίσουν ένα καινούριο μέσα στη Φορτέτσα. Οι Τούρκοι τον
μετέτρεψαν σε τζαμί
μετά την κατάληψη του Ρεθύμνου και το ονόμασαν έτσι από το όνομα του Σουλτάνου.
Το μιχράμπ (θέση του ιερέα που έχει κατεύθυνση προς τη Μέκκα) βρίσκεται στον ανατολικό
τοίχο.
Κατοικία του Κυβερνήτη:
Το αρχικό κτίριο
ήταν πολύ μεγάλο, δεν έχει απομείνει όμως σχεδόν τίποτα απ' αυτό.
Πυριτιδαποθήκες:
Δύο ή τρεις αποθήκες
έχουν διατηρηθεί. Οι Βενετοί τις έκτισαν σε απομονωμένα σημεία μέσα στο κάστρο,
σε σημεία που τα τείχη ήταν ενισχυμένα για να αντιστέκονται στα βόλια των κανονιών
ενώ υπάρχουν τρύπες εξαερισμού, έτσι ώστε να διατηρείται η πυρίτιδα στεγνή.
Κατοικία Συμβούλου:
Σώζεται η μία οικία,
όπου κατοικούσε ο ένας από τους δύο συμβούλους, ο ρόλος των οποίων ήταν να ελέγχουν
τους κατοίκους του Ρεθύμνου. Υπάρχουν ευρήματα από ένα τουρκικό
μπάνιο στην πάνω νοτιοδυτική γωνία.
Αποθήκες: Οι
Βενετοί έχτιζαν τις αποθήκες,
υπόγειες και μη, στο βόρειο τοίχο για να είναι ασφαλείς από επιθέσεις. Παρατηρήστε
τις οπές εξαερισμού στους τοίχους. Ο δρόμος για την Πύλη
βρίσκεται ανάμεσα σ' αυτά τα δωμάτια.
Μη Αναγνωρισμένα Κτίρια:
Οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν ελάχιστα γι΄ αυτά τα κτίρια.
Το προπέτασμα τσιμέντου στην ανατολική πλευρά χρονολογείται από το Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο και οδηγεί στο δωμάτιο
όπου φυλακίστηκαν οι κρητικοί αγωνιστές της αντίστασης που εκτελέστηκαν από τους
Ναζί.
Κατοικίες Πολιτών:
Οι κάτοχοι αυτών των σπιτιών
ήταν φτωχοί, γι΄ αυτό και η κατασκευή των σπιτιών ήταν κακή, με συνέπεια να έχουν
σωθεί ελάχιστα ερείπια απ' αυτά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Εκτός από τα δημόσια κτήρια που χτίζονταν κατά τα αρχιτεκτονικά πρότυπα
της Βενετίας, και στον τομέα των ιδιωτικών οικοδομημάτων έγινε μια ανάλογη προσπάθεια.
Βέβαια τα σπίτια και τα μέγαρα των πόλεων και της υπαίθρου της Κρήτης, παρά τις
προσπάθειες, ποτέ δεν κατάφεραν να γίνουν μικρά βενετσιάνικα παλάτια κυρίως για
οικονομικούς λόγους αλλά και εξαιτίας της έντονης παράδοσης της κρητικής αρχιτεκτονικής.
Ιδιαίτερα μάλιστα στα απλά ιδιωτικά σπίτια οι αναγεννησιακές επιδράσεις της δυτικής
αρχιτεκτονικής εκφράζονται μόνο στην πρόσοψη της οικίας και μάλιστα στο θύρωμα
της εισόδου. Τα θυρώματα αυτά, άλλοτε απλά και άλλοτε λαμπρότερα με παραστάδες,
κίονες και περίτεχνους θριγκούς, αντιπροσωπεύουν όλους τους ρυθμούς της αναγεννησιακής
αρχιτεκτονικής: δωρικό, ιωνικό, κορινθιακό και σύνθετο.
Τα σπίτια της πόλης του Ρεθύμνου: Οι ιδιωτικές κατοικίες του
βενετσιάνικου Ρεθύμνου, άλλοτε απλούστερες και άλλοτε πολυτελέστερες εξακολουθούν
ακόμα και σήμερα να στολίζουν τα στενά και τους δρόμους της παλαιάς πόλης. Όπως
είπαμε, κατά κανόνα οι αναγεννησιακές επιδράσεις περιορίζονται στο θύρωμα που
μπορεί να έχει ευθύγραμμο ή ημικυκλικό ανώφλι με κατά κανόνα ανθεμωτό κλειδί στο
τόξο.
Το μέγαρο στην οδό Αρκαδίου 154: Το πολυτελές αυτό κτίριο οικοδομήθηκε
στα τελευταία χρόνια της βενετοκρατίας. Φέρει επιγραφή γραμμένη σε ελληνική κι
τούρκικη γραφή και τη χρονολογία 1844 που προφανώς αντιστοιχεί σε χρονολογία ανακαίνισης
του κτηρίου. Στο μέγαρο εντυπωσιάζει το θύρωμα με τους δωρικού τύπου κίονες και
το τριγωνικό αέτωμα.
Θύρωμα οικίας στην οδό Κλειδή 13: Συχνά στα θυρώματα με ημικυκλικό ανώφλι
διακοσμείται ο κενός χώρος των πλευρικών τριγώνων, όπως στην περίπτωση αυτή όπου
έχει τοποθετηθεί ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα που απεικονίζει γυμνά παιδιά που κυνηγούν
πουλιά. Στην επίστεψη του θυρώματος με τα κορινθιακά
κιονόκρανα διαβάζουμε την επιγραφή : QUI SPERAT IN DEO SUBLEVABITUR ( =όποιος
ελπίζει στο Θεό θα ανακουφιστεί).
Θύρωμα οικίας στην οδό Αρκαδίου 48: Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θυρώματα
της πόλης του Ρεθύμνου με κορινθιακά επίκρανα στις παραστάδες του και γοτθικές
επιδράσεις στα κιονόκρανά του. Το ημικυκλικό ανώφλι στα πλευρικά του τρίγωνα διακοσμείται
με ερωτιδείς. Εντυπωσιακή είναι και η ανάγλυφη άκανθα στα κλειδί του τόξου.
Θύρωμα οικίας στη οδό Βερνάρδου 30: Το εντυπωσιακό αυτό θύρωμα φέρει λατινική
επιγραφή με χρονολογία 1607 και το οικόσημο της οικογένειας Clodio.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Η Loggia, ο χώρος δηλαδή όπου γινόταν οι συσκέψεις των ευγενών για να συζητήσουν πολιτικά και οικονομικά θέματα οικονομικά και πολιτικά, ήταν ένα λαμπρό κτήριο στο κέντρο της πόλης. Οικοδομήθηκε τον 16 αιώνα με σχέδια του διάσημου βενετού αρχιτέκτονα Michel Snamicheli. Το κτήριο που διατηρείται σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, είναι τετραγωνικής κάτοψης και έχει αψιδωτές τις τρεις πλευρές του (εκτός της δυτικής). Είναι χτισμένο κατά το ισοδομικό σύστημα και εντυπωσιάζουν τα φουρούσια του γείσου. Στην αρχική του μορφή το κτήριο παρέμενε ανοικτό και είχε τετράριχτη στέγη, πράγμα που δε συμβαίνει σήμερα.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Έχει επιβιώσει μέσα στους αιώνες διατηρώντας σχεδόν τέλεια το σχήμα της. Η βενετική στοά αποτελούσε μέρος της κοινωνικής ζωής των Βενετών με χώρους που προορίζονταν τόσο για την διασκέδαση όσο και για τις επαγγελματικές τους ασχολίες. Προσέξτε τις δύο αγαλμάτινες βρύσες με τα ανθρώπινα πρόσωπα στο δυτικό τοίχο. Κάθε ένας από τους τρεις τοίχους που φαίνονται έχει τρεις ημικυκλικές καμάρες. Η μεσαία καμάρα προοριζόταν για είσοδος. Είναι κλειστή επειδή η Πολιτεία πρόκειται να επισκευάσει το εσωτερικό της.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Δίπλα από την εκκλησία βρίσκεται η είσοδος ενός τούρκικου δημοτικού σχολείου, το οποίο ακόμα και σήμερα λειτουργεί ως δημοτικό σχολείο (ελληνικό). Η είσοδος του με τις δύο καμάρες είναι πανομοιότυπη με την είσοδο της Φορτέτσα, αλλά με ανάγλυφα σχέδια αμπελιών, λιονταριών, τζαμιών κι ένα μισοφέγγαρο. Η άλλη πόρτα του σχολείου (στη δυτική πλευρά) έχει μία επιγραφή, που επιβεβαιώνει ότι ένα σχολείο θηλέων ιδρύθηκε στον ίδιο χώρο το 1796. Στο βόρειο άκρο της σχολικής αυλής υπάρχει ένας τουρκικός τάφος ενός ήρωα της μάχης του Ρεθύμνου σε πολύ καλή κατάσταση. Από την αυλή του σχολείου φαίνεται πολύ όμορφα το Τζαμί του Νερατζέ κι ο μιναρές του.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
Σ' αυτό το κτίριο ο δήμος διοργανώνει δημόσιες συναυλίες. Το τζαμί αυτό ήταν αρχικά η εκκλησία της Παναγίας και αργότερα του Αγίου Νικολάου. Κάποτε βρισκόταν εδώ η εκκλησία Santa Maria, αργότερα ο Άγιος Νικόλαος. Ο ανατολικός κι ο βόρειος τείχος του τζαμιού αποτελούν αυθεντικά τμήματα του Ναού της Santa Maria όπως και η εξωτερική πόρτα με τους κορινθιακούς κίονες και τις καμάρες. Οι Τούρκοι το μετέτρεψαν σε τζαμί το 1657. Το τζαμί αυτό ήταν το μεγαλύτερο και το πλουσιότερο του Ρεθύμνου, κι ο μιναρές του σχεδιάστηκε για ν' αντανακλά αυτό του το μεγαλείο. Το παρεκκλήσι έχει μία επιγραφή που φανερώνει ότι χρησιμοποιήθηκε ως βιβλιοθήκη από τον κληρικό Muslim. Η εκκλησία μετά την αποχώρηση του Muslim από την Κρήτη έγινε Άγιος Νικόλαος, αλλά ποτέ δεν ανέκτησε τη λάμψη της ως χώρος λατρείας. Η περιοχή που μόλις περιηγηθήκατε ήταν κάποτε η βενετική πλατεία του Ρεθύμνου, τα σύνορα της οποίας ήταν η εκκλησία της Παναγίας (το Τζαμί του Νερατζέ), η βενετική στοά, το συντριβάνι του Ριμόντι και ο πύργος του ρολογιού, ο οποίος καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Το τζαμί Νερατζές που σήμερα χρησιμοποιείται ως Ωδείο, ήταν στα χρόνια της βενετοκρατίας η εκκλησία της Παναγίας των Αυγουστινιανών. Οι Τούρκοι το μετέτρεψαν το 1657 σε τζαμί, το τζαμί Γαζή Χουσεϊν ή Νερατζέ, και το 1890 πρόσθεσαν μεγάλο μιναρέ με δύο εξώστες κατασκευασμένο με τις περίφημες πέτρες από το χωριό Αλφά. Το παρεκκλήσι της Παναγίας στα δυτικά της που ήταν αφιερωμένο στο Σώμα του Χριστού μετατράπηκε και αυτό σε ιεροσπουδαστήριο. τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία οτυ κτηρίου αυτού είναι το θύρωμα και οι τρεις τρούλοι του.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Στρίψτε δεξιά (ανατολικά) κάτω προς την οδό Γερακάρη και θα δείτε, αν κοιτάξετε προς τα πάνω, το Τζαμί της Βελιδέ Σουλτάνας (που ονομάστηκε έτσι από τη μητέρα του Σουλτάνου). Η Πολιτεία έχει περιφράξει το τζαμί γι' αυτό και δεν μπορείτε να μπείτε μέσα, αλλά ακόμα κι έτσι προσθέτει κάτι στο ανατολίτικο παρουσιαστικό της πόλης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Στη θέση αυτή αρχικά βρισκόταν το Μοναστήρι της Αγίας Βαρβάρας, το οποίο οι Τούρκοι μετέτρεψαν σε τζαμί μετά τη μάχη του Ρεθύμνου και το μετονόμασαν δίνοντας του το όνομα του διοικητή των ναυτικών τους δυνάμεων. Έχει ένα τετράγωνο σχέδιο στο πάτωμα και το μιχράμπ δείχνει προς την κατεύθυνση της Μέκκα. Μπροστά από το τζαμί υπάρχει και ένα μαυσωλείο. Επίσης, έξω από το τζαμί και μπροστά στο δρόμο, υπάρχει μια τουρκική κρήνη, ενώ υπάρχει μια ακόμη που βλέπει προς το ίδιο το τζαμί.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Αυτό το τουρκικό τζαμί βρίσκεται στην περιοχή Μασταμπάς. Πιστεύεται
ότι χτίστηκε πάνω στη βενετική εκκλησία του Αγίου Ονούφριου. Το τζαμί έχει κάποια
χαρακτηριστικά μοναδικά όπως η κυρίως πόρτα κι ο μιναρές του που είναι ο παλαιότερος
στο Ρέθυμνο (1789). Σήμερα στο τζαμί γίνονται επισκευές.
Ήταν η εκκλησία μοναστηριού Φραγκισκανών Μοναχών. Εκτός από το ναό σώζονται και δύο παρεκκλήσια ακριβώς ανατολικά του. Εντυπωσιακό είναι το θύρωμα της εισόδου με κιονόκρανα σύνθετου ρυθμού.
Δίπλα στο τζαμί θα συναντήσετε την εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (1453), που αποτελεί ένα σημαντικό βενετικό μνημείο του Ρεθύμνου. Αυτό το εξαιρετικό βενετσιάνικο μνημείο είναι μία μονόκλιτη βασιλική με ξύλινη οροφή και με κάποια σημεία της μεταγενέστερα χτισμένα όπως το πάτωμα, τα παράθυρα και η κεντρική πόρτα. Το εσωτερικό της είναι με τόση λεπτομέρεια και ακρίβεια κατασκευασμένο που είναι βέβαιο πως κατασκευάστηκε από ένα ταλαντούχο τεχνίτη. Η εκκλησία, αν και είναι κλειστή για επισκευές, αποτελεί δείγμα εντυπωσιακής τεχνικής όπως φαίνεται από τη βόρεια πόρτα της.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
Η Πύλη Γκουόρα, είναι το μοναδικό απομεινάρι του βενετικού τείχους
της πόλης. Παρ' όλο που δε φαίνεται ιδιαίτερα εντυπωσιακή, το όνομα της κάποτε
ήταν "Μεγάλη Πόρτα". Πολυσύχναστοι εμπορικοί δρόμοι κυκλώνουν την πύλη σήμερα.
Η περίφημη κρήνη Rimondi, που βρίσκεται στη σημερινή πλατεία του Πλατάνου και στο αλλοτινό κέντρο της βενετσιάνικης πόλης, οικοδομήθηκε το 1626 από τον ρέκτορα της πόλης Α. Rimondi. Αποτελείται από τρεις γούρνες στις οποίες τρέχει νερό από τρεις κρουνούς σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Πάνω στις γούρνες «πατούν» τρεις ραβδωτοί κιονίσκοι που επιστέφονται από κορινθιακά κιονόκρανα. Πάνω απ΄ αυτά αναπτύσσεται θριγκός στη μεσαία ζώνη του οποίου, ακριβώς πάνω από τους κιονίσκους, αναπτύσσονται τέσσερα φουρούσια σε σχήμα φύλλων άκανθας. Στην ίδια ζώνη διαβάζονται οι λέξεις : LIBERALITATIS και FONTES.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Το σπίτι του δεκάτου έκτου αιώνα που βρίσκεται (στην οδό Αρκαδίου 154) είναι το μεγαλύτερο βενετικό κτίσμα στο Ρέθυμνο. Η ημερομηνία πάνω από την πόρτα αναφέρεται σε επισκευές. Τα καλυμμένα ξύλινα γείσα είναι ένα από τα πιο σημαντικά του χαρακτηριστικά.
Αυτός ο δρόμος είναι ο εμπορικός δρόμος του Ρεθύμνου. Τα υπέροχα βενετικά κτίσματα με τις κομψές πόρτες τους θυμίζουν τη σημασία τους κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Οι Βενετοί έχτισαν μια σειρά από μαγαζιά και σπίτια στην οδό Αρκαδίου (βόρεια πλευρά) κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής. Πιο πριν τα εντυπωσιακά κτίρια της οδού Αρκαδίου ήταν σχεδόν στην άκρη του νερού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Ήταν μια σημαντική εμπορική περιοχή, γεγονός για το οποίο μικρή απόδειξη
αποτελούν τα μαγαζιά. Κατασκευαστές παπουτσιών καθώς και ναυτικών ειδών βρίσκονταν
εκεί κατά τη διάρκεια της Τουρκικής Εποχής.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
