Εμφανίζονται 47 τίτλοι με αναζήτηση: Βιότοποι στην ευρύτερη περιοχή: "ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .
ΣΑΜΙΚΟ (Χωριό) ΗΛΕΙΑ
Πρόκειται για παραθαλάσσιο αισθητικό πυκνό Δάσος με κυριότερο είδος βλάστησης την Χαλέπιο Πεύκη, μήκους 5 περίπου χλμ. και πλάτους 300-400 μ. το οποίο είναι ανεπτυγμένο μέσα σε πλούσια άμμο. Αρχίζει από την Περιοχή του Σαμικού καλύπτει την Περιοχή Καϊάφα και φθάνει μέχρι τη Ζαχάρω. Εχει χαρακτηρισθεί ως εξαίρετου φυσικού κάλλους και προκαλεί το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό των επισκεπτών.
ΑΧΕΛΩΟΣ (Ποταμός) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Δέλτα Αχελώου, Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου - Αιτωλικού, εκβολές Ευήνου και νήσοι Εχινάδες
ΚΑΛΟΓΡΙΑ (Οικισμός) ΠΑΤΡΑ
Λιμνοθάλασσα Καλογριάς, Δάσος Στροφυλίας, Ελος Λαμίας
ΑΜΒΡΑΚΙΑ (Λίμνη) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ (Κωμόπολη) ΗΛΕΙΑ
ΑΧΕΛΩΟΣ (Ποταμός) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΛΙΜΝΗ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ (Λίμνη) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΟΖΕΡΟΣ (Λίμνη) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ (Βουνό) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΠΑΝΑΧΑΪΚΟΝ (Βουνό) ΑΧΑΪΑ
ΣΤΕΝΟ (Χωριό) ΑΚΤΙΟ - ΒΟΝΙΤΣΑ
ΚΑΛΟΓΡΙΑ (Οικισμός) ΠΑΤΡΑ
Λιμνοθάλασσα Καλογριάς, Δάσος Στροφυλιάς και Ελη Λάμιας.
ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ (Λιμνοθάλασσα) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου και Αιτωλικού, Δέλτα Αχελώου και Ευήνου
ΠΑΝΑΧΑΪΚΟΝ (Βουνό) ΑΧΑΪΑ
ΑΙΤΩΛΙΚΟ (Πόλη) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Μια τεράστια ποικιλία βιοτόπων και σπάνιων μορφών άγριας ζωής περιβάλλει
το Αιτωλικό. Το μάτι χάνεται στην απλωσιά του υγρότοπου που τη διασπά ο ορεινός
όγκος του Αρακύνθου αλλά
και τα σμήνη των παπιών που σχίζουν σε σχηματισμό σφήκας άλλοτε το γαλάζιο και
άλλοτε το συννεφιασμένο ουρανό του Αιτωλικού. Η παρουσία των νεροπουλιών της περιοχής
είναι σίγουρα η πιο εμφανής πτυχή αυτού του φυσικού κόσμου. Τα ρηχά νερά, γύρω
και πολύ κοντά στην πόλη, τσαλαβουτούν χιλιάδες φαλαρίδες και βουτηχτάρια. Οι
κορμοράνοι ξεπροβάλλουν κάθε τόσο με ένα μικρό χέλι ή ένα κεφαλόπουλο στο ράμφος
ενώ τα γλαρόνια κι οι αλκυόνες ταράσσουν απότομα τη γαλήνη με το δυνατό παφλασμό
της κάθετης βουτιάς τους. Στους υγροτόπους της περιοχής του Αιτωλικού και γύρω
από αυτούς διαχειμάζουν, φωλιάζουν και περνούν κατά τις μεταναστεύσεις τους πάνω
από 250 διαφορετικά είδη πουλιών στα οποία περιλαμβάνονται πολλά σπάνια και απειλούμενα
με εξαφάνιση είδη. Δικαίως λοιπόν η περιοχή έχει συμπεριληφθεί στο καθεστώς της
διεθνούς σύμβασης Ραμσάρ που αποσκοπεί στη διατήρηση και ορθολογική διαχείριση
των υγροτόπων. Ήταν επίσης άριστη η επιλογή του Αιτωλικού ως έδρα λειτουργίας
του Κέντρου Πληροφόρησης Υδροβιοτόπων που προωθεί αυτό το σκοπό.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Νομαρχίας Αιτωλοακαρνανίας
ΑΡΕΤΗ (Χωριό) ΗΛΕΙΑ
Η λιμνοθάλασσα Κοτυχίου οριοθετείται βόρεια από τον Πατραϊκό
Κόλπο και το ακρωτήριο Αραξος,
νότια από την περιοχή Λεχαινών
- Αρετής, ανατολικά από το όρος Σκολλίς,
ενώ δυτικά βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος (Κυλλήνιος Κόλπος). Ευρύτερα της περιοχής
της λιμνοθάλασσας βρίσκονται : η λίμνη Πρόκοπος, το έλος Λάμιας και το δάσος Στροφυλιάς.
Είναι ιδιοκτησία του δημοσίου και ανήκει διοικητικά στο νομό
Ηλείας.
Αποτελεί έναν σημαντικό υγρότοπο, στον οποίο πραγματοποιείται καλλιέργεια
εκτατικής μορφής δηλ. λειτουργεί ως φυσικό ιχθυοτροφείο. Η ευρύτερη θαλάσσια περιοχή
της λιμνοθάλασσας παραλία Κοτυχίου αποτελεί σημαντικό τόπο αναπαραγωγής της θαλάσσιας
χελώνας - Caretta caretta και της αναπαραγωγής υδρόβιων πτηνών εκ των οποίων άλλα
ζουν όλη την διάρκεια του χρόνου στην περιοχή και άλλα απλώς μεταναστεύουν και
αναπαράγονται εκεί. Για την ιχθυοπανίδα αποτελεί τόπο μετανάστευσης και διαβίωσης
των ιχθύων (αναδρομικά είδη) μέχρι την περίοδο έναρξης της αναπαραγωγικής διαδικασίας
όπου μεταναστεύουν στην θάλασσα (ευρύαλα και ευρύθερμα είδη).
Αποτελεί τυπική μεσογειακή λιμνοθάλασσα και διαχωρίζεται από τη θάλασσα
με στενή αμμολωρίδα μήκους περίπου 4,5 km- και 30 μέτρα και ύψους από τη θάλασσα
περίπου 3 m. Εχει διαστάσεις κατά τους δύο άξονες της περίπου 4,5 km (ΒΑ-ΝΔ) και
1,8 km (ΒΔ-ΝΑ) με μέσο βάθος περίπου 40cm. Η έκταση της λιμνοθάλασσας κυμαίνεται
περίπου από 7.100 έως 8.500 στρέμματα. (Σύμφωνα με στοιχεία από την Δημοσυνεταιριστική
επιχείρηση η έκταση σύμφωνα με αεροφωτογραφία ΓΥΣ 1986 είναι 7.357 στρέμματα).
Η λιμνοθάλασσα είναι αποδέκτης των νερών εννέα χειμάρρων όπου την
εμπλουτίζουν με γλυκό νερό. Οι παραπάνω εννέα χείμαρροι είναι αποδέκτες των νερών
της λεκάνης απορροής που ορίζεται από τις περιοχές Μανολάδας
- Πολυλόφου - Μιχότου
- Τεχνητής Λίμνης Πηνειού - Τραγανού
- Λεχαινών. Η τροφοδοσία
των νερών αυτών γίνεται από πηγές, επιφανειακές απορροές των λεκανών μετά από
βροχοπτώσεις, και νερά από τα κανάλια στράγγισης και υπερχείλισης του αρδευτικού
δικτύου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λαρισσού
ΑΧΑΪΑ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ
Η λιμνοθάλασσα Προκόπου οριοθετείται νότια από τα Μαύρα Βουνά και
αποτελεί το βόρειο τμήμα της ευρύτερης περιοχής του έλους Λάμιας. Βρίσκεται στον
Νομό Αχαΐας, στα όρια με τον Νομό
Ηλείας και ανήκει στο Δημόσιο.
Στην λιμνοθάλασσα του Προκόπου ασκείται ιχθυοκαλλιέργεια εκτατικής
μορφής. Καλύπτει έκταση εμβαδού περίπου 1.500 στρέμματα με μικρά βάθη της τάξης
των 0,5m.
Μέσα σε αυτήν την έκταση υπάρχουν τρεις βαθιές λεκάνες - λίμνες με
βάθη περίπου 1,5m οι οποίες είναι οι εξής:
•Παλάδες (έκταση 120 στρέμματα)
•Χειροβολιά (έκταση 200 στρέμματα)
•Μικρολίμνη (έκταση 30 στρέμματα).
Το σύστημα επικοινωνεί με την θάλασσα μέσω του κύριου εσοδευτικού
αύλακα του Ιχθυοτροφείου μήκους 2.300m με μέσο πλάτος 6-7 m και βάθος 0,8m κατά
την περίοδο ρήχης. Συνδέεται με τη θάλασσα μέσω δύο εσοδευτικών στομίων. Παράλληλα
με την ακτή κινείται το αυλάκι Κέντρος το οποίο όμως δεν έχει άμεσα καμία σχέση
με την τροφοδοσία με νερά της λιμνοθάλασσας Προκόπου. Η Λιμνοθάλασσα Προκόπου
αποτελεί τον αποδέκτη του ποταμού Λαρισσού και του παραπόταμου του Φούσια, ο οποίος
αποχετεύει τα επιφανειακά νερά καθώς και αυτά των αρδευτικών - στραγγιστικών έργων
των χαμηλών περιοχών του αρδευτικού έργου του Ποταμού Πηνειού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λαρισσού
ΒΟΥΡΑΪΚΟΣ (Ποταμός) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Διατρέχει το Ν.Αχαΐας, ο κύριος ρους του ξεκινά κοντά στην κοινότητα Πριολίθου και καταλήγει εκβάλλοντας κοντά στο Διακοπτό στο Κορινθιακό κόλπο. Καθ' όλη τη διαδρομή του δημιουργεί πανέμορφες υδάτινες διαδρομές και πλούσια παρόχθια βλάστηση που σε μερικά σημεία όπως στην περιοχή Κάτω Ζαχλωρού-Καλαβρύτων, δημιουργεί χαρακτηριστικά παραποτάμια δάση που σπάνια απαντώνται σήμερα στη Πελοπόννησο.
ΚΑΛΟΓΡΙΑ (Οικισμός) ΠΑΤΡΑ
Βρίσκεται στα Ν.Δ. του Ν.Αχαϊας, μεταξύ του Όρμου Καραβοστάσι και
του Ακρωτηρίου Αραξος,
στην οποία γίνεται εμπορική εκμετάλλευση για την παραγωγή ψαριών ως σταθμός εκτατικής
καλλιέργειας. Εκτός από τη σημαντική οικονομική αξία του έχει και μεγάλη οικολογική
αξία αφού είναι η βορειότερη λιμνοθάλασσα της Δ.Πελοποννήσου συνέχεια μιας σειράς
λιμνοθαλασσών που υπάρχουν ή υπήρχαν και νοητά συνδέεται με τις λιμνοθάλασσες
του Μεσολογγίου ως ενδιάμεσος σταθμός για την υδρόβια ορνιθοπανίδα που ακολουθεί
το μεταναστευτικό μονοπάτι της Δ.Ελλάδος.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Νομαρχία Αχαΐας
Η λιμνοθάλασσα Καλογριάς (ιχθυοτροφείο Πάπα) βρίσκεται στο βορειοδυτικό
ακρωτήρι της Πελοποννήσου, στο βόρειο τμήμα των ορίων της προστατευόμενης από
τη συνθήκη Ramsar περιοχής. Συνορεύει νότια και δυτικά με τα Μαύρα Βουνά από δε
ανατολικά και βόρεια από μία καλά διαμορφωμένη επιμήκη αμμονησίδα που την διαχωρίζει
από τον Πατραϊκό κόλπο
και από εκτενείς αμμοθινικούς σχηματισμούς που την διαχωρίζουν από το Ιόνιο πέλαγος.
Στο ΝΑ τμήμα της υπάρχει και ένα τυπικό αλμυρό έλος.
Ανήκει στην ζώνη Β (περιφερειακή ζώνη) προστασίας της προστατευόμενης
περιοχής. Η διαχειριστική μορφή της εκμετάλλευσης είναι εκτατική. Η έκταση που
καταλαμβάνει η λιμνοθάλασσα είναι 4.500 στρέμματα και το μέσο βάθος είναι 0,5
- 2,5 m ενώ το μέγιστο βάθος είναι 3,4 m. Το νερό είναι υφάλμυρο και προέρχεται
εξολοκλήρου από φυσική ροή. Από μελέτες του Πανεπιστημίου
Πατρών διαπιστώθηκε ότι στο ανατολικό τμήμα της λίμνης υπάρχει πρόβλημα στην
κυκλοφορία του νερού καθώς επίσης και πρόβλημα από την ελλιπή τροφοδοσία της λιμνοθάλασσας
σε γλυκό νερό. Αυτό είναι στοιχείο που συντελεί στην υψηλή αλατότητα των νερών
της λιμνοθάλασσας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λαρισσού
Στο βορειοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου,
από τον Πατραϊκό κόλπο ως
λίγο πριν την Κυλλήνη, εκτείνεται
η περιοχή του Δάσους Στροφιλιάς και της λιμνοθάλασσας Κοτύχι. Μια θαυμαστή λωρίδα
γης, που το μήκος της είναι 15 περίπου χιλιόμετρα και το πλάτος της κυμαίνεται
από 0,5 ως 3,5 χιλιόμετρα.
Στην περιοχή, που έχει χαρακτηριστεί από πολλούς επισκέπτες σαν "φυσικός
παράδεισος", έχει διαμορφωθεί με το πέρασμα του χρόνου ένα παράκτιο μωσαϊκό
βιοτόπων λόγω της γειτνίασής της με τη θάλασσα και της ύπαρξης εκτεταμένης αμμώδους
ακτής.
Πάνω από 5.000 στρέμματα αμμώδεις παραλίες και αμμοθίνες στο Ιόνιο
Πέλαγος ακολουθούνται από διαφόρους τύπους υγρότοπων (αλμυρού και γλυκού νερού),
θαμνώδεις εκτάσεις και δάση, όπου επικρατούν οι εκπληκτικής αισθητικής αξίας σχηματισμοί
Κουκουναριάς, Χαλεπιού Πεύκης και Ήμερης Βελανιδιάς. Το βόρειο τμήμα της περιοχής
περιβάλλεται από ασβεστολιθικούς λόφους (τα Μαύρα Βουνά), στους οποίους βρίσκουν
καταφύγιο πολλά από τα αρπακτικά πουλιά της περιοχής.
Η περιοχή, αν και παραθαλάσσια και πεδινή στη μεγαλύτερη της έκταση,
αποτελεί μια από τις λίγες φυσικές εκτάσεις που παραμένουν σχετικά αναλλοίωτες
από τον άνθρωπο, τόσο στη χώρα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι βιότοποί της
προσφέρουν σε πάρα πολλά είδη φυτών και ζώων (μεταξύ των οποίων και πολλά σπάνια),
τις κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, ενώ στον άνθρωπο, ευκαιρίες για δραστηριότητες
επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές και παραγωγικές.
Λόγω της διεθνούς της σημασίας για τη διαβίωση και επιβίωση σπάνιων
υδροβίων πουλιών, η περιοχή έχει συμπεριληφθεί στη Σύμβαση Ραμσάρ (Σύμβαση για
τους Υγρότοπους Διεθνούς Σημασίας ως Ενδιαιτημάτων για Υδρόβια Πουλιά) και συγκαταλέγεται
στις Περιοχές Ειδικής Προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας/a>
ΛΕΧΑΙΝΑ (Δήμος) ΗΛΕΙΑ
Brackish, coastby shallow (30-40 cm) lagoon, which is surrounded by
reeds at the side of land, while at the seaside it is surrounded by an oblong
sandy isle, in the center of which there is an orifice of communication with the
sea. Kotychi covers an expanse of nearly 800 hectares and it is the largest lagoon
of Peloponnese. It is characterized
by a big variety of flora, while it iis of great ecological interest, because
it is the southwest lagoon in the western corridor of migration, for many birds.
Every winter 5 to 10 thousand wild ducks of many species gather there to spend
the winter. The winter ornithological picture is completed with hundreds of other
aquatic birds plus many beautiful swans. During the spring and the autumn migration
period, Kotychi turns into a small paradise. Lots of aquatic birds find the suitable
conditions to rest and to find food in the shallow water.
This text is cited December 2004 from the West Greece Region General Secretariat URL below, which contains image.
ΠΑΤΡΑ (Πόλη) ΑΧΑΪΑ
Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης των Πατρών και είναι σπάνιο είδος υγροβιότοπου στα όρια αστικού περιβάλλοντος. Είναι πλούσιο σε νερά και βλάστηση. Είναι ο τελευταίος σταθμός για την υδρόβια ορνιθοπανίδα πριν περάσουμε στο ευρύτερο οικοσύστημα του Δέλτα του Αχελώου και των λιμνοθαλασσών του Μεσολογγίου.
ΣΑΜΙΚΟ (Χωριό) ΗΛΕΙΑ
Στο ΒΔ τμήμα της περιοχής μελέτης βρίσκεται το περίφημο δάσος Στροφυλιάς
που είναι ένα από τα πιο εκτεταμένα δάση πεδινής ζώνης της Μεσογείου με κυρίαρχο
είδος την κουκουναριά (Pinus pinea).
Τα κύρια δασοπονικά είδη που συμμετέχουν στη σύνθεση του δάσους είναι:
•Pinus pinea κουκουναριά
•Pinus halepensis χαλέπιος πεύκη και
•Quercus aegilops βελανιδιά
Το δάσος Στροφυλιάς, καλύπτει μία παραλιακή δασική λωρίδα μέσου πλάτους
περίπου 1.250 m με μικρά ή μεγάλα διάκενα και ξέφωτα. Στα ανατολικά και νότια
όριά του, καθώς και κατά θέσεις, υπάρχουν λιμνάζοντα νερά και φυσικά ή τεχνητά
κανάλια, που συντελούν στο σχηματισμό μιας αλληλουχίας υγρών (με γλυκά και υφάλμυρα
νερά) και χερσαίων βιοτόπων. Η αλληλουχία αυτή δημιουργεί ένα οικοσύστημα μεγάλης
βιοποικιλότητας.
Στο δάσος δεν εμφανίζεται συνεχής θαμνώδης υπόροφος. Μόνο σε θέσεις
όπου διασπάται η κομοστέγη αναπτύσσεται, ανάλογα των κάθε φορά ειδικών συνθηκών,
θαμνώδης υπόροφος από είδη που συνθέτουν μακία βλάστηση ή φρύγανα. Από τα είδη
που συγκροτούν τον ανώροφο του δάσους, η Pinus halepensis καταλαμβάνει τη μεγαλύτερη
έκταση και εμφανίζεται αμιγής κυρίως κατά μήκος της αμμώδους παραλίας και των
αμμοθινών, ενώ στα εσωτερικά τμήματα του δάσους σχηματίζονται μεικτές συστάδες
με κυρίαρχο είδος την Pinus pinea. Η Pinus pinea καταλαμβάνει μικρότερη έκταση
και εμφανίζεται αμιγής στο ΒΑ και ΝΑ τμήμα του δάσους. Τέλος, στο ανατολικό τμήμα
του δάσους, εμφανίζεται σε πολύ μικρή έκταση το είδος Quercus aegilops σχηματίζοντας
κυρίως αμιγής ή σε μείξη συστάδες με την Pinus pinea.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λαρισσού
Bρίσκεται στη παραλιακή περιοχή της Β.Δ. Πελοποννήσου σε απόσταση 3 χλμ. από τις κοινότητες Μετοχίου και Μανωλάδος. Καταλαμβάνει συνολική έκταση 19000 στρέμματα περίπου. Διοικητικά το βόρειο τμήμα ανήκει στην κοινότητα Μετοχίου και το νότιο τμήμα στις κοινότητες Μανωλάδας και Ν.Μανωλάδας. Ο παράκτιος βιότοπος χαρακτηρίζεται από την παρουσία αμμοθινών στις οποίες αναπτύσσεται αλοφυτική βλάστηση και στη διαδρομή από το δάσος προς τη θάλασσα φαίνεται καθαρά η οικολογική διαδοχή της βλάστησης. Το δάσος κυριαρχείται από Χαλέπιο Πεύκη, Κουκουναριά και ήρεμη βελανιδιά. Σημαντική από οικολογικής άποψης είναι η βλάστηση του υποορόφου που αναπτύσσεται. Στις μη δασικές εκτάσεις κυριαρχούν τα χαρακτηριστικά είδη των βοσκοτόπων. Οι υγρότοποι γύρω από το δάσος ελκύουν μεγάλο αριθμό υδρόβιων πουλιών συνθέτοντας ένα σύνθετο οικοσύστημα.
ΦΟΛΟΗ (Βουνό) ΗΛΕΙΑ
Σε υψόμετρο 688 μ. βρίσκεται το δάσος Φολόη και καλύπτεται από πολλά
μεγάλα και ευθύκορμα δένδρα, τις δρύες. Το όλο οικοσύστημα της περιοχής είναι
τυπικά μεσογειακό και χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων, κάτι
που σημαίνει ιδιαίτερη σταθερότητα. Η μέχρι σήμερα όμως αλόγιστη, ληστρική, εντατική
και καταστροφική εκμετάλλευσή του (υλοτομία, βοσκή, εξοντωτικό κυνήγι) έχει προκαλέσει
την υποβάθμιση του δασικού οικοσυστήματος σε τέτοιο βαθμό που, εάν δε ληφθούν
άμεσα μέτρα προστασίας του, κινδυνεύουν με κατάρρευση όλες σχεδόν οι τροφικές
αλυσίδες, το τροφικό πλέγμα και το πλέγμα βιοσυστημάτων του.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας/a>
ΛΕΧΑΙΝΑ (Δήμος) ΗΛΕΙΑ
Η λιμνοθάλασσα Κοτύχι είναι ένας παράκτιος υγρότοπος της δυτικής Πελοποννήσου,
υπάγεται διοικητικά στο Νομό Ηλείας και ειδικότερα στα Λεχαινά όπου εδρεύει και
το Διοικητικό του Συμβούλιο. Το Κοτύχι είναι γνωστό από πολύ παλιά για την πλούσια
Το ψάρεμα ιχθυοπαραγωγή του και για την άριστη ποιότητα των αλιευμάτων του. Μάλιστα
γίνεται και εξαγωγή αυτών (χέλια, λαβράκια, κέφαλοι κ.α.) σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής
κοινότητας (Ιταλία, Γερμανία κ.α.) από τη Δημοσυνεταιριστική Επιχείρηση Λεχαινών.
Έτσι προκύπτουν πρόσθετα οικονομικά οφέλη για την τοπική αυτοδιοίκηση και γενικότερα
για τον τοπική κοινωνία. Η αλιεία γίνεται κυρίως με ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις
που έχουν κατασκευαστεί στο στόμιο επικοινωνίας της λίμνης του ιχθυοτροφείου με
τη θάλασσα. Το Κοτύχι αποτελεί μία ιχθυόσκαλα προστατευόμενη από τη σύμβαση Ραμσάρ
(σύμβαση προστασίας περιοχών ιδιαιτέρου φυσικού κάλους), και αποτελεί ένα ιδανικό
τόπο για την ανάπτυξη προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και επιστημονικής
μελέτης της χλωρίδας, της πανίδας, της υδρολογίας κ.α. Η έκταση του υδροβιότοπου
είναι μεγαλύτερη από 2000 στρέμματα και αποτελεί τη μεγαλύτερη υγροτοπική έκταση
της Πελοποννήσου και της νότιας Ελλάδας ευρύτερα. Το μέσο βάθος της φτάνει τα
τρία (0,5) μέτρα. Η ιχθυόσκαλα του Κοτυχίου, από την πλευρά της θάλασσας, περιβάλλεται
από μία επιμήκη αμμονησίδα στο μέσο της οποίας υπάρχει το στόμιο επικοινωνίας
με τα καταγάλανα νερά του Ιονίου Πελάγους, ενώ από την πλευρά της ξηράς περιβάλλεται
από καλαμώνες και ψαθοτόπια. Το γλυκό νερό φτάνει στην ιχθυόσκαλα περνώντας μέσα
από επτά (7) χείμαρρους. Πέρα των χιλιάδων ψαριών που συγκεντρώνει κάθε χρόνο,
έχει και τεράστια ορνιθολογική σημασία. Κάθε χειμώνα μαζεύονται στο Κοτύχι από
πέντε (5) έως δέκα (10) χιλιάδες αγριόπαπιες, διαφόρων ειδών, για λίγη ξεκούραση
και φαγητό, έτσι ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν το μεγάλο ταξίδι της αποδήμησης
σε πιο ζεστά κλίματα. Θα ήταν παράληψη να μην αναφερθούμε στις θαλάσσιες χελώνες
που κάθε καλοκαίρι επισκέπτονται την περιοχή για να αφήσουν τα αυγά του να εκκολαφθούν
κάτω από τον καυτό ήλιο. Κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού το Κοτύχι
μετατρέπεται σε ένα μικρό παράδεισο λόγω των χιλιάδων πουλιών, τα οποία συγκεντρώνονται
στις εκτάσεις του. Η εποχή αυτή είναι ίσως και η καλύτερη για μια επίσκεψη στους
χώρους που φιλοξενούνται αμέτρητα ψάρια και πουλιά, αφού η παρουσία των κατάλευκων
κύκνων δίνει μια εξαιρετική νότα ομορφιάς στο είδη όμορφο και παρθένο τοπίο.
Κείμενο: Γιάννης Μαζώτης, Β΄ Λυκείου
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ΤΕΕ Λεχαινών
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
