Πληροφορίες τοπωνυμίου

Αρχαίο τείχος στο Μανδράκι

ΜΑΝΔΡΑΚΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
  Στην ανατολική είσοδο του χωριού σώζονται κατάλοιπα προχριστιανικού κάστρου. Εικάζεται ότι κτίστηκε επί εποχής Μεγάλου Αλεξάνδρου κάτι το οποίο φανερώνουν τα νομίσματα με την προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου που βρέθηκαν στην περιοχή.

• http://www.dimospetritsiou.gr/Priexomena/Mnimia.ht...

Προϊστορικός οικισμός στην Μεσσαία-Topolnista

ΝΕΟ ΠΕΤΡΙΤΣΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
  Πρόσφατα, εντοπίστηκε το 1979 ένας προϊστορικός οικισμός στην περιοχή Μεσαίας (Νέου Πετριτσίου) και σε απόσταση 1 χιλ. από το βουλγαρικό χωριό Topolnista. Ο οικισμός ιδρύθηκε περίπου το 5100-5000 π. Χ. και εκτείνεται σε μήκος περίπου 150 μ. στο πρώτο ύψωμα πάνω από την κοιλάδα του Στρυμόνα στους πρόποδες του βουνού. Πρόκειται για μια αγροτική εγκατάσταση με κατοίκους που ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Καλλιεργούσαν σιτάρι, κριθάρι και άλλα όσπρια και εξέτρεφαν αιγοπρόβατα και βοοειδή. Στις δασώδεις πλαγιές του όρους Κερκίνη κυνηγούσαν μικρά ή μεγαλύτερα ζώα και στον ποταμό ψάρευαν. Τα σπίτια του οικισμού ήταν αραιά τοποθετημένα σε όλη την έκταση του οικισμού. Κατασκευάζονταν από κορμούς δέντρων, πηλό και κλαδιά. Τα υλικά αυτά διαλύονταν εύκολα με αποτέλεσμα τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα να είναι σήμερα ελάχιστα.
   Στην πρώτη, παλαιότερη φάση κατοίκησης ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ορύγματα που άνοιγαν στο δάπεδο των σπιτιών, μέσα στα οποία είχαν εστίες αλλά και εργαστήρια π.χ. για την κατασκευή λεπίδων.
   Σε μια νεώτερη φάση κατοίκησης τα σπίτια γίνονται ισόγεια με εστίες στο εσωτερικό τους. Σε μια περίπτωση εντοπίστηκαν και μικροί κλίβανοι επεξεργασίας μετάλλου (χαλκού). Τα ευρήματα των ερευνών στους δύο τομείς, ελληνικό και βουλγαρικό, περιλαμβάνουν άφθονη κεραμική, λίθινα οστέινα και πήλινα εργαλεία και είδωλα. Στον βουλγαρικό τομέα εντοπίστηκε πήλινη ανάγλυφη ανδρική μορφή καθώς και ανθρωπόμορφο αγγείο. Στην κεραμική περιλαμβάνονται όλες οι κατηγορίες που γνωρίζουμε από τις γύρω περιοχές. Η διακοσμημένη κεραμική με καστανό χρώμα πάνω στην πορτοκαλέρυθρη επιφάνεια και τα γωνιώδη σχήματα των αγγείων παραπέμπουν σε δημιουργήματα της Ανατολικής Μακεδονιάς, ενώ οι πλατιές χαράξεις γεμισμένες με επίθετο χρώμα και οι "λυχνίες" σε τάσεις του άνω ρου του Στρυμόνα και η μελανόχρωμη στιλπνή κεραμική με ραβδωτή διακόσμηση σε επίδραση της κεντρικής Βαλκανικής. Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία μιας σπάνιας για την περιοχή τεχνικής διακόσμησης που είναι πολύ συνηθισμένη στην κεντρική Ευρώπη (διακόσμηση Bitum). Ο οικισμός κατοικήθηκε για περίπου 200-300 χρόνια και εγκαταλείφθηκε για άγνωστους λόγους περίπου στο 4800-4700 π.Χ.
   Τα ίχνη της τρίτης, τελευταίας φάσης κατοίκησης είναι ελάχιστα, πιθανότατα λόγω της ισχυρής διάβρωσης του εδάφους. Από τη φάση αυτή σώζονται μόνο κεραμικά κατάλοιπα σε διάσπαρτα ορύγματα.
   Τα ευρήματα από την ανασκαφή στον ελληνικό τομέα, λόγω απουσίας πλησιέστερου μουσείου, φυλάσσονται σήμερα στο μουσείο Σερρών ενώ τα αποτελέσματα που θα προέλθουν από τη συνένωση του υλικού και των δύο ανασκαφών (του ελληνικού και του βουλγαρικού τομέα, πρόκειται άλλωστε για το πρώτο διακρατικό ανασκαφικό πρόγραμμα στον τομέα της Αρχαιολογίας μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας.) θα δημοσιευθούν από κοινού σε πολύτομο έργο. Επικεφαλής από ελληνικής πλευράς οι αρχαιολόγοι: Δρ. Χάιδω Κουκούλη-Χρυσάνθη, Δρ. Ιωάννης Ασλάνης, Φωτεινή Κωνσταντοπούλου. Από την Βουλγαρία συμμετέχουν οι αρχαιολόγοι: Henrietta Todorova, Dr. Javor Bojadziev, Dr. Ivo Vajsov, Kalin Dimitrov. Στην υλοποίηση του έργου συμβάλλουν με ποικίλους, αλλά πάντοτε αποτελεσματικούς τρόπους, ο Δήμος Πετριτσίου ... και οι εκάστοτε στρατιωτικοί διοικητές της περιοχής.

Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2002 από ιστοσελίδα του Δήμου Πετριτσίου