Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ Πόλη ΑΡΚΑΔΙΑ" .
ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
Region: Arcadia
Periods: Classical, Hellenistic, Roman
Type: Fortified city
Summary: One of the largest cities in the Peloponnese.
Physical Description:
One of the largest cities in the Peloponnese, Megalopolis
is located on a large plain and is bisected by the Helisson river. The city was
protected by ca. 9 km of city walls and occupied by the inhabitants of ca. 40
abandoned Arcadian villages. On the N bank the civic center of the city included
the agora, stoas, the Philippian Stoa, Sanctuary of Zeus Soter, and other civic
buildings. The S bank section of the city was the center of the Arcadian League
and the location of the Thersileion (the league's council house). The theater
in the S sector was the largest in Greece with ca. 20,000 seats.
Description:
Megalopolis was founded ca. 370 B.C. by Epaminondas of
Thebes as the capital of the Arcadian League and as a buffer city to help contain
the Spartans. During the 4th century B.C. Megalopolis politically favored Macedonia
and suffered a number of Spartan attacks. In the 3rd century the city joined the
Achaean League. In 223 B.C. the Spartans (under Cleomenes III) succeeded in taking
and destroying Megalopolis. The city was rebuilt and enjoyed some prosperity,
but never regained political power, and by the 2nd century A.D. it was a minor
town much in ruin. It was finally abandoned at the end of the Roman period.
Exploration:
Excavations in 1890-93 directed by W. Loring and others
for the British School. M. Kavallieratos excavated in 1901 and in 1962-63 cleaning
and minor excavations conducted by E. Stikas and C. Christou.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 13 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Το θέατρο της Μεγαλόπολης έγινε σε ψυσικό ύψωμα, αλλά με τεχνητή επιχωμάτωση της ανατολικής πλευράς του για τη στήριξη εδωλίων. Πιθανότατα είχε δύο διαζώματα στο κοίλο, με είκοσι σειρές καθισμάτων και δεκαεπτά σειρές στο ανώτερο τμήμα του (Επιθέατρο), που ανεβάζουν τη χωρητικότητά του σε 18 με 20.000 θεατές. Η διάμετρος του κοίλου υπολογίζεταισε 145 μ. περίπου. Ήταν το μεγαλοπρεπέστερο θέατρο της αρχαίας Ελλάδας.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Τριπόλεως
ΛΥΚΟΣΟΥΡΑ (Αρχαία πόλη) ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ
The ruins are 7 km W of Megalopolis. The only source for the city
is Pausanias' reference (8.37-38) to the Sanctuary of Despoina, a very ancient
Chthonic divinity identified with Persephone-Kore, whose date was confirmed by
excavations undertaken in 1889 and later. To the E and to the N foundations of
a Doric portico have been found, before which, from E to W are arranged three
altars consecrated to Demeter, Despoina, and the Great Mother. The temple was
15 m from the altar farthest to the W, and was perhaps constructed in the 4th
c. B.C. It is a Doric prostyle temple, with a hexadic facade of marble, on three
steps, oriented to the E. Recognizable are a pronaos and a cella, the major part
of which was occupied by a pedestal which supported a group of cult statues in
marble. These were the work of Damophon of Messene, active around the middle of
the 2d c. B.C. They represented Demeter, Despoina, Artemis, and Anytos. During
the excavation many fragments of sculpture recognizable as belonging to the group
were found, which permitted its reconstruction after a coin of Megalopolis. Despoina
and her mother Demeter were seated, while Artemis and Anytos were standing. The
remains of the group are in the National Museum at Athens. One exited from the
temple to the outside through a lateral door in the S wall. In the cella are the
remains of a mosaic, and before the temple there are two bases for bronze statues.
Several tiles with the inscription Depoinas have come from the excavation, and
date between 74 and 66 B.C. To the S of the pronaos several bases for offerings
have been found, while the N part of the temple has been under discussion, even
to the foundations. The temple dates, according to the latest interpretation,
to the 2d c. B.C. On the N side in a spot called megaron by Pausanias, the remains
of a large monumental altar have been found. The ancient city was located at the
head of the plain of Terzi, to the W of the sanctuary. There the city walls have
been identified, dating from the 5th-4th c. B.C., and the foundation of a temple
has been found under a Byzantine chapel.
G. Bermond Montanari, ed.
This text is from: The Princeton encyclopedia of classical sites,
Princeton University Press 1976. Cited Nov 2002 from
Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.
Το Ιερό της Δέσποινας, κοντά στην αρχαία Λυκόσουρα, περιλαμβάνει σημαντικά
οικοδομήματα λατρευτικού και λειτουργικού χαρακτήρα. Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν
μία δεξαμενή νερού, μία μνημειακή κρηνική κατασκευή, ένας δρόμος που οδηγούσε
στο κυρίως Ιερό, που κατέληγε σε πρόπυλο και είχε μία μακρά Στοά στη νότια πλευρά
του. Το Ιερό περιελάμβανε το Ναό της Δέσποινας, το Βωμό της Μεγάλης Μητέρας, το
Βωμό της Δέσποινας και το Βωμό της Δήμητρας. Βόρεια από το ναό και τους Βωμούς
υπήρχε μακρά Στοά και πίσω ο περίβολοςτου Ιερού. Νότια του Ιερού, βρέθηκαν τα
λείψανα του λεγόμενου Μεγάρου, δηλαδή ενός μνημειώδους Βωμού.
Ο Ναός της Δέσποινας έχει μήκος 21,35 και πλάτος 11,15 μ. Νότια του
Ναού, υπάρχουν κτιστές βαθμίδες, στις οποίες εκάθοντο οι μύστες και θεατές των
ιεροπραξιών που ελάμβαναν χώρα στο ναό. Ο σηκός του ναού στέγαζε το περίφημο μαρμάρινο
σύνταγμα της Δήμητρας, της Δέσποινας, της Αρτεμης και του Τιτάνα Ανυτου και ήταν
έργο του διάσημου γλύπτη Δαμοφώντα από τη Μεσσηνία. Η Δέσποινα ήταν κόρη της Δήμητρας
και του Ποσειδώνα και ήταν η πιο σεβαστή θεότητα των Αρκάδων. Το γλυπτό σύνταγμα
έγινε γύρω στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Μπροστά απ' το γλυπτό σύνταγμα υπήρχε ψηφιδωτό,
διαστάσεων 7,30 χ 9,25 μ. Παρίστανε ένα λιοντάρι αριστερά κι ένα άλλο θηρίο δεξιά.
Τα περισσότερα γλυπτά βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό
Αρχ/κο Μουσείο Αθηνών, υπάρχουν όμως εκμαγεία στο τοπικό
μουσείο του Ιερού στο οποίο επίσης εκτίθενται κι άλλα ευρήματα απ' τις ανασκαφές
του Ιερού, που έγιναν απ' τον Κων/νο Κουρουνιώτη, στις αρχές του αιώνα μας.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Τριπόλεως
ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
Ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Μεγάλης Πόλης βρίσκεται 3χιλ. έξω
από την σημερινή πόλη της Μεγαλόπολης, κοντά στο δρόμο Μεγαλόπολης-Καρύταινας,
και 35 χλμ. από την Τρίπολη.
Κεντρικό μνημείο είναι το Αρχαίο Θέατρο, το οποίο αποτελεί μεγάλη
μαρτυρία της κραταιάς Αρκαδικής Ομοσπονδίας του Επαμεινώνδα και της πανίσχυρης
Μεγάλης Πόλης, της νεώτερης πόλης της αρχαίας
Αρκαδίας, που γνώρισε αίγλη και μεγαλείο, αλλά χάθηκε μέσα σε δύο αιώνες.
Όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας, "Η δε επέκεινα του ποταμού
μοίρα η κατά μεσηβρίαν παρείχετο ες μνήμην θέατρον μέγιστον των εν τη Ελλάδι"
(Παυσ. VIII 32.1), το θέατρο ήταν το μεγαλύτερο και αρχαιότερο θέατρο της αρχαίας
Ελλάδας. Κατασκευάστηκε από τον Αργείτη Πολύκλειτο λίγο μετά το 370 π.χ. Το
κοίλο είχε διάμετρο 145 μ., ενώ η ορχήστρα του 30 μ. περίπου. Θεωρείται ότι
το κοίλο περιελάμβανε δύο διαζώματα, με 20 σειρές εδωλίων στα δύο κατώτερα μέρη
του και 17 στο ανώτερο μέρος. Κατόπιν τούτου υπολογίζεται πως η χωρητικοτητά
του ήταν 18.200 θεατές περίπου.
To θέατρο είχε σχεδιαστεί τόσο μεγάλο για να εξυπηρετεί τις συγκεντρώσεις
των αντιπροσώπων των συνοικισμένων στην Μεγαλόπολη 40 αρκαδικών πόλεων καθώς
και όλων των Αρκάδων που ήθελαν να παρευρεθούν σ’ αυτές. Για τις θεατρικές παραστάσεις
είχε κατασκευασθεί κινητή ξύλινη σκηνή πάνω σε τροχούς, η οποία συρόταν στη
σκηνοθήκη, όπου και φυλασσόταν. Αργότερα έγινε το προσκήνιο με διαστάσεις 31x
7 μ. Την περίοδο της ακμής της Μεγάλης Πόλεως, όταν δηλαδή αυτή αποτέλεσε τον
"ομφαλόν των Αρκάδων", το θέατρο έφθασε στην πλήρη ανάπτυξή του. Ο
Παυσανίας βεβαιώνει μάλιστα, ότι στο θέατρο και "αένα ός έστιν ύδατος πηγή".
Τότε κατασκευάστηκε και η λίθινη προεδρία.
Συνέχεια του θεάτρου, στη βόρεια πλευρά είναι το Θερσίλειο Βουλευτήριο
της Αρκαδικής Ομοσπονδίας (Κοινού των Αρκάδων) και η Αρχαία Αγορά. Οι ανασκαφές
έχουν αποκαλύψει υπολείμματά τους. Το Θερσίλιο στηριζόταν σε μαρμάρινους στύλους
και χωρούσε 6000 άτομα καθιστά και 10000 όρθια. Υπολογίζεται επίσης ότι το το
τείχος της αρχαίας πόλης είχε μήκος 8850 μέτρα.
Το 1890 αποκαλύφθηκαν από τις ανασκαφές του Βρετανικού Ινστιτούτου
(1890 - 1891), η ορχήστρα, το προσκήνιο, μέρος της προεδρίας, οι χαμηλότερες
λίθινες κερκίδες, τα επιβλητικά αναλήμματα των παρόδων και τα θεμέλια της σκηνοθήκης.
Σήμερα στο χώρο του Θερσυλίου νεώτερες ανασκαφές είναι σε εξέλιξη.
Μετά από πολλά χρόνια αδράνειας της πολιτείας για την υποστήλωση
και συντήρηση του θεάτρου - μάλιστα μέρος του κοίλου του υπέστη κατολοίσθηση
πριν από μερικά χρόνια - είναι ήδη σε εξέλιξη αναστηλωτικές εργασίες στον χώρο
της εισόδου του. Oι εργασίες για τη στερέωση των αναλημμάτων έχουν υπερβολικά
καθυστερήσει,αν και η αποκατάστασή του έχει από πολύ καιρό υπαχθεί σε χρηματοδοτούμενο
Ευρωπαϊκό πρόγραμμα (Unesco).
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
...Τα εντυπωσιακότερα λείψανα αρκαδικής πόλης ανήκουν στην Αρχαία Μεγαλόπολη,
σε απόσταση 1 χιλ. περίπου ΒΔ της σημερινής πόλεως. Είχαν ανασκαφεί τα έτη 1900
και 1901 από την Βρετανική
Αρχαιολογική Σχολή αλλά κατακαλύφθηκαν απ' τις επιχώσεις που συσσώρευσε ο
ποταμός Ελισσών που περνούσε στο μέσον περίπου της αρχαίας πόλεως.
Η πόλη κτίστηκε από τον Επαμεινώνδα μετά τη μάχη των Λεύκτρων,
το 371 π.Χ. Πολλές μικρές αρκαδικές πόλεις υποχρεώθηκαν να λάβουν μέρος στο συνοικισμό
της Μεγαλόπολης. Η πόλη καταστράφηκε το 222 π.Χ. από τον βασιλιά της Σπάρτης Κλεομένη
Γ' και δεν απέκτησε ποτέ πια, παρά την προσωρινή ανόρθωσή της, την παλιά της αίγλη.
Με βάση την περιγραφή του Παυσανία και τις παλαιές και νέες ανασκαφές,
που διόρθωσαν ορισμένα ασαφή σημεία, η πόλη αναπτυσσόταν εκατέρωθεν του ποταμού
Ελισσόντα. Στη νότια όχθη κτίστηκε το αρχαίο θέατρο, το Θερσίλειο Βουλευτήριο
και το Στάδιο. Το Θερσίλειο πήρε το όνομά του απ' τον Ορχομένιο Θερσίλα, ο οποίος
κατέβαλε τη δαπάνη της ανέγερσής του. Βρισκόταν στην πρόσοψη του θεάτρου και είχε
μήκος 66,45 και πλάτος 52,43 μ. Εσωτερικά, έφερε ξύλινα εδώλια, που στηρίζονταν
σε κίονες ακτινωτής διάταξης και χωρούσε περίπου 6.000 άτομα. Ο ομιλητής βρισκόταν
στο σημείο που ενώνονταν οι ακτινωτά διατεταγμένοι κίονες.
Στη βόρεια όχθη του Ελισσόντα, έγιναν τα δημόσια οικοδομήματα της
πόλεως. Εχουν εντοπιστεί ή πιθανολογηθεί το Ιερό του Διός Σωτήρος, το Βουλευτήριο,
το Μητρώο, η Μυρόπωλις Στοά, η Φιλίππειος Στοά και το Γυμνάσιο, δυτικά της Αγοράς.
Η Φιλίππειος Στοά είχε μήκος 155,60 μ. και πλάτος 20 μ. Στην πρόσοψη έφερε δωρική
κιονοστοιχία και εσωτερικά δύο ιωνικού ρυθμού. Ανήκε στην εποχή του Φιλίππου Ε'
(183 π.Χ.). Η Μυρόπωλις Στοά (Στοά των Μυροπωλών) έκλεινε την αγορά απ' τα ανατολικά
και είχε μήκος 91,50 μ. Τα ευρήματα των ανασκαφών μας στα δημόσια οικοδομήματα
της Μεγαλόπολης κι άλλα ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή, φυλάσσονται και εκτίθενται
στο μικρό Μουσείο της
Μεγαλόπολης,
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Τριπόλεως
Mεγάλων διαστάσεων ορθογώνιο οικοδόμημα στα νοτιοανατολικά της αρχαίας
Αγοράς, από την οποία το χώριζε ο ποταμός Ελισσώνας. Χρησίμευε ως χώρος συνεδριάσεως
των "μυρίων", των 10.000 μελών της Αρκαδικής Συμπολιτείας. Κατά τον Παυσανία,
η ίδρυση του κτηρίου αποδίδεται στον Θερσίλο και ανάγεται στον 4ο αι. π.Χ.
H ανοικοδόμηση του κτηρίου συνδέεται ιστορικά με την ίδρυση της Mεγαλόπολης
από τον Eπαμεινώνδα το 371 π.X., μετά την ήττα των Λακεδαιμονίων από τους Θηβαίους
στα Λεύκτρα.
Στη νότια πλευρά της αίθουσας συνεδριάσεων βρισκόταν το ορθογωνίου
σχήματος βήμα. Περιμετρικά των τριών πλευρών του ήταν εγκατεστημένες κερκίδες
με ξύλινα, πιθανόν, εδώλια. Τη διάταξη αυτή ακολουθούσαν οι 5 κιονοστοιχίες, με
65 συνολικά κίονες, που στήριζαν τη στέγη. Για να εξασφαλίζεται η δυνατότητα συνεχούς
οπτικής επαφής των συνέδρων με τον ομιλητή, οι κίονες αυτοί ήταν διατεταγμένοι
ακτινωτά σε νοητούς άξονες από το κέντρο προς τις τρεις πλευρές.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Ιδρυματος Μείζονος Ελληνισμού
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
