Πληροφορίες τοπωνυμίου

Μεγαλιθικός τάφος Ρούσσας

ΡΟΥΣΣΑ (Χωριό) ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
Μεγαλιθικός τάφος - dolmen (9ος αιώνας π.Χ.). Κατασκευασμένος από πέντε μεγάλες πλάκες και το χαρακτηριστικό για τα dolmen άνοιγμα στη μιά στενή πλευρά του.
Στους τάφους αυτούς τοποθετούσαν μεγάλα αγγεία που περιείχαν την τέφρα του νεκρού ή απευθείας τα υπολείμματα της καύσης μαζί με τα κτερίσματα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.

Ιστοσελίδα Υπουργείου Πολιτισμού
• http://www.culture.gr/2/21/211/21119n/g211sn01.htm... (1 φωτ.)

Στις κορυφές των χαμηλών υψωμάτων γύρω από το χωριό βρίσκονται τα νεκροταφεία της πρώιμης εποχής του σιδήρου. Οι τάφοι που περιβάλλονται με κυκλικά κρηπιδώματα από σχιστόπλακες και σκεπάζονταν άλλοτε με τύμβους, ανήκουν σε δύο περιόδους. Οι παλιότεροι, του 9ου αιώνα π.Χ., είναι μεγαλύτεροι και μπορούν να χαρακτηριστούν ως μεγαλιθικοί τάφοι-dolmen, παρόλο που είναι μνημειώδεις, όπως της γειτονικής Βουλγαρίας. Είναι κατασκευασμένοι με πέντε πλάκες και είχαν το χαρακτηριστικό για τα dolmen άνοιγμα στη μια πλευρά τους. Οι νεότεροι, του 8ου αιώνα π.Χ., έχουν την ίδια μορφή, αλλά είναι θήκες μικρών διαστάσεων χωρίς το πλευρικό άνοιγμα. Ο επισκέπτης μπορεί να δει το μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο τάφο (4,38 Χ 1,85) στη θέση "Σκοπιά", 30 μέτρα αριστερά του δρόμου προς Ρούσσα (υπάρχει περίφραξη & πινακίδα).

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2001 από ιστοσελίδα του Δήμου Ορφέα

Αλλα τεκμήρια: Αρχαιολογικές έρευνες
Aκριβής θέση: Νομός Έβρου, κοντά στο χωριό Ρούσσα (ΒΔ. και ΒΑ.)
Σχετική θέση: Τοποθεσία Κούμ Ταρλά (αμμοχώραφα) (Ρούσσα γ) ή Σκοπιά μεταξύ των χωριών Μικρό Δέρειο και Ρούσσα, 12 χλμ. μετά το Μικρό Δέρειο προς Δ. και 4 χλμ. ΒΑ. της Ρούσσας. Τοποθεσία Μπαλούκ Καγιά (Ρούσσα β) και Παλαιό Μουσουλμανικό νεκροταφείο του χωριού Μυλόπετρες
Oικιστικές μονάδες: Ταφικά μνημεία
Αλλες θέσεις: Ύψωμα Χίλια - βραχογραφία. Τοποθεσία Δικέλλα (τ. Ντικιλι- Τάς) ταφικοί τύμβοι
Πολιτική Iστορία - Xρονολόγιο: Πρώιμη εποχή του Σιδήρου (9ος- 8ος αι. π.Χ.)
Προϊστορικές λατρείες: Βραχογραφίες: εγχάρακτα σχέδια ανθρώπινων μορφών, ερπετών, πουλιών και άλλων συμβόλων με μαγική και αποτροπαϊκή σημασία. Ύψωμα Χίλια, εγχάρακτες μορφές ανδρών και γυναικών σε διάφορες στάσεις, τρεις μορφές σε σκηνή χορού, ερπετά, πουλιά, σύμβολα πιθανά του ήλιου και της σελήνης σε επιφάνεια βράχου με διαστάσεις 3, 80 - 2, 70 μ. και κλίση προς την ανατολή Κοιλότητες: ποικίλοι συνδυασμοί, θυμίζουν αστερισμούς του ουρανού. Κόγχες, δίσκοι: ηλιακή λατρεία.
Nαοί και ιερά: Υπαίθρια ιερά: βραχώδεις κορυφές υψωμάτων με συγκεντρωμένες λαξευτές κατασκευές (κόγχες, λεκάνες, βωμοί, δίσκοι)
Iδιωτικά οικοδομήματα: Τάφοι από πλάκες σχιστόλιθου μέσα σε κρηπιδώματα τύμβων. Ορισμένοι μεγάλων διαστάσεων με πλευρικό άνοιγμα στο θάλαμο ή στον προθάλαμο χαρακτηρίζονται ως ντολμέν. Αλλοι τάφοι, θήκες με μικρότερες διαστάσεις. Στο εσωτερικό τοποθετούσαν μεγάλα αγγεία με την τέφρα του νεκρού ή απευθείας τα υπολείμματα της καύσης μαζί με τα κτερίσματα. Σε μεγαλιθικό μνημείο - τάφο (900-800 π.Χ.) συλημένο, σώζονται οι κάθετες πλάκες των τεσσάρων πλευρών, ενώ η οριζόντια είναι σπασμένη. Στην πλάκα της ανατολικής στενής πλευράς, ίχνη από κυκλικό άνοιγμα που χρησίμευε στις νεκρικές τελετές. Προσανατολισμός Δ-Α. Το μνημείο περιβάλλεται από κυκλικό κρηπίδωμα από μικρές ακανόνιστες σχιστόπλακες.
Kεραμεική: Τεφροδόχα αγγεία, ευρύστομα αγγεία, φιάλες, αμφορείς, μόνωτα κύπελλα και κάνθαροι. Χαρακτηριστικό σχήμα αγγείου, ο αμφορέας: αμφικωνικό σώμα, κωνικός λαιμός, τέσσερεις κερατοειδείς αποφύσεις στον ώμο. Διακόσμηση: δύο κατηγορίες αγγείων, α) ραβδώσεις στο χείλος, στον ώμο, στις αποφύσεις και στις λαβές. β) εμπίεστη διακόσμηση με ποικιλία γεωμετρικών σχεδίων.
Συγγραφέας: Ιωάννης Ασλάνης - Σμαράγδα Αρβανιτίδου

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Θρακικού Ηλεκτρονικού Θησαυρού

• http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?p...

Ρούσσα

Από τη Ρούσσα προς το ύψωμα Χίλια στο 11ο χλμ., 10 μέτρα δεξιά από το δρόμο στην πλαγιά, βρίσκεται βράχος με εγχάρακτα σχέδια. Στην επιφάνεια του βράχου (3,80 Χ 2,70), που έχει κλίση και είναι στραμμένη προς την ανατολή, εικονίζονται εγχάρακτες μορφές ανδρών και γυναικών σε διάφορες στάσεις, ερπετά, πουλιά που μπορούν να ταυτιστούν με χελιδόνια και μερικά άλλα σχέδια που συμβολίζουν πιθανόν τον ήλιο και τη σελήνη. Η παράσταση συνδέεται προφανώς με θρησκευτικές δοξασίες και έχει μαγικό-αποτροπαΪκό χαρακτήρα. Χρονολογείται με επιφύλαξη στην ύστερη εποχή του χαλκού ή στην πρώιμη εποχή του σιδήρου (1100-900 π.Χ.).

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2001 από ιστοσελίδα του Δήμου Ορφέα