Μονή Χελανδαρίου

  Η ιστορία της Μονής αρχίζει τον 10ο αιώνα, αλλά μετά την ερήμωσή της παραχωρήθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Γ΄το 1198 στους Σέρβους ηγεμόνες Στέφανο Νεμάνια και τον γιό του Ράστκο, οι οποίοι έγιναν μοναχοί (Συμεών και Σάββας αντίστοιχα) και προέβησαν στην ανοικοδόμηση νέων κτηρίων. Τόσο κατά τον 14ο αιώνα όσο και τους επόμενους, η Μονή γνώρισε μεγάλη ακμή και συγκέντρωσε πλούτο και κειμήλια τόσο από αυτοκρατορικές όσο και ιδιωτικές δωρεές.
  Από τις μεγαλύτερες σε έκταση και πλουσιότερες σε κειμήλια Μονές του Αγίου Ορους . Η Μονή Χελανδαρίου αποτελεί το κύριο πνευματικό κέντρο των Σέρβων από τον 12ο αιώνα μέχρι σήμερα. Εκτός από τον κεντρικό Ναό ( Καθολικό) που τιμάται στη μνήμη των Εισοδίων της Θεοτόκου, υπάρχουν πλήθος παρεκκλησίων, η τράπεζα και οι πτέρυγες με τα κελλιά των μοναχών και τα άλλα βοηθητικά κτίρια (Ξενώνας, Βιβλιοθήκη κ.λπ.).
  Η σημερινή μοναχική αδελφότητα διατηρεί ακμαίες τις σχέσεις της με τον Σερβικό λαό αλλά και το ελληνικό στοιχείο του Αγίου Ορους και της γύρω περιοχής γενικά.
  Εκτός από τον πλούτο των τοιχογραφιών (πύργος Αγίου Γεωργίου, καθολικό, παλαιά και νέα τράπεζα κ.λπ.) η Μονή μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες Σλαβικών αλλά και ελληνικών χειρογράφων. Επίσης έχει στην κατοχή της πλήθος εικόνων όλων των εποχών από τον 12ο αιώνα μέχρι σήμερα.