Κάστρο Πυθίου

  Οχυρωματικός περίβολος του 14ου αιώνα. Βρίσκεται σε χαμηλό πρόβουνο της ανατολικής Ροδόπης και μπροστά στην κοιλάδα του ποταμού ΄Εβρου. Λαμπρό παράδειγμα στρατιωτικής αρχιτεκτονικής των τελευταίων βυζαντινών χρόνων. Διακρίνονται ένα εσωτερικό και ένα εξωτερικό τμήμα. Σώζονται σχεδόν ολόκληροι οι δυο κεντρικοί πύργοι. Ο μεγάλος τετράγωνος τετραώροφος πύργος που χρησίμευε ως κατοικία, σώζει τους γεισίποδες του τελευταίου πλατύτερου τέταρτου ορόφου, που δεν διατηρήθηκε ή δεν κατασκευάσθηκε. Ο μικρότερος, επίσης τετραώροφος πύργος, είχε στρατιωτικό-αμυντικό χαρακτήρα. Ανάμεσά τους, μεγάλη τοξωτή είσοδος οδηγούσε από τον εξωτερικό στον εσωτερικό περίβολο, από τους οποίους σώζονται τμήματα του τείχους.
  Το κάστρο κτίστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα και χρησίμευε ως καταφύγιο και προσωπικό "ταμείον" του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού. Τέτοιας μορφής πύργοι θεωρούνται επίδραση της Δύσης στη βυζαντινή στρατιωτική αρχιτεκτονική.   Υποστηλώθηκε η πύλη με ζεύγη πολλαπλών δοκών και στερεώθηκε ο θόλος της.Υποστηλώθηκε ακραίο τμήμα του δυτικού περιβόλου. Συγκρατήθηκε το άνω ΒΔ γωνιακό τμήμα του δεύτερου ορόφου που είχε αποκολληθεί (χρησιμοποιήθηκαν 4 αγκιστρώσεις με ξύλινους νάρθηκες στην εξωτερική πλευρά και συρματόσχοινα που αγκιστρώθηκαν στον απέναντι τοίχο).