Η Ιερά Μονή Μαρίτσης βρίσκεται κτισμένη στο
όρος
της Μώβρης. Αναφέρεται από τον Le Bas και από τον Pouqueville έχουσα 12 μοναχούς
κατά το 1816. Η μονή τιμάται επ' ονόματι της Αγίας Μαρίνης, του Αγίου Γεωργίου
και της Παναγίας (κοίμηση) και η ίδρυσή της τοποθετείται κατά τον ΙΖ΄ αι.
Τον Σεπτέμβριο του 1824 ήταν εκεί ο Μπεν. Ρούφος και τον Οκτώβριο
συγκεντρώθηκαν οι καπετάνιοι της επαρχίας. Τον Ιανουάριο του 1836 θεωρήθηκε διατηρούμενη,
ενώ το 1861 προσαρτήθηκε σ' αυτή και η Ιερά Μονή Αγίων Πάντων. Κατά το 1889 είχε
20 μοναχούς κατά τον Νουχάκη, αλλά κατά Κορύλλον μόνο 8 μοναχούς και υπηρέτες.
Το 1933 συγχωνεύθηκε με την Ιερά Μονή Χρυσοποδαριτίσσης. Έκτοτε δε κατέρρεε και
ανασυστάθηκε το 1943 ως γυναικεία πλέον από την Ευγενία Κολύβρα από την Πάτρα
με τέσσερις (4) μοναχές, οι οποίες το 1960 ήσαν εννέα (9), το 1971 επτά (7) και
το 1998 πέντε (5). Η μονή υπάγεται στον
Δήμο
Ωλενίας.
Διασώζεται τέμπλο επιχρυσωθέν το 1819 κατ' επιγραφή που βρίσκεται
σ' αυτό, όπου και θαυματουργός εικόνα της Παναγίας. Σύμφωνα με την παράδοση η
Μονή κατά το παρελθόν κάηκε τρεις φορές. Στην αρκτική πύλη υπήρχε επιγραφή του
1856 μνημονεύουσα τον αρχιεπίσκοπο Πατρών Μισαήλ Αποστολίδη. Από τις μοναχές έγινε
ανακαίνιση και συντήρηση της Μονής τελευταία καθώς και ανακεράμωση.
Ο ναός έχει δύο μέρη, νάρθηκα και κυρίως ναό. Μεταβολές έγιναν μόνο
στα παράθυρα. Είναι τρίκλιτος, βασιλική ελληνιστικού τύπου και έχει σχήμα τετράγωνο.
Υπάρχει γλυπτικός διάκοσμος και επιγραφή "ανδρών κακίστων εξελού με...". Το δάπεδο
έχει μαρμαροθέτημα και σώζονται τμήματά του. Το καθολικό ανήκει στον τύπο του
σύνθετου τετρακιονίου σταυροειδούς ναού μετά πέντε τρούλλων. Κτίσθηκε στις αρχές
του ΙΗ΄ αι. και οι τοιχογραφίες του νάρθηκα είναι του 1715. Υπάρχει δε η άποψη,
ότι ο νυν ναός του 1700 κτίσθηκε πάνω σε παλαιότερο ναό του ΙΒ΄ αι.
Σύμφωνα με τον Κ. Κωνσταντακόπουλο το 1818 οι Τούρκοι λεηλάτησαν και
κατέστρεψαν τη μονή, αλλά το επόμενο έτος ο Μητροπολίτης Γερμανός την αναστήλωσε
αφού προηγουμένως πήρε την άδεια των Τούρκων.
Πλησίον της μονής βρίσκεται παρεκκλήσιο της Αγίας Παρασκευής.
Η μονή έχει τρία μετόχια, του Αγίου Δημητρίου (Μπάδα), του Φιλοκάλη,
και του Αγίου Νικοδήμου.
