Μουσείο Θεόφιλου

  Πρόκειται για λιθόκτιστο Αρχοντικό στεγασμένο με ξύλινη στέγη καλυμμένη με σχιστολιθικές πλάκες και κεραμίδια "βυζαντινού τύπου". Είναι τριώροφο με κάτοψη ορθογωνική. Τμήματα του ορόφου κατασκευασμένα από "τσατμά"-μια ελαφριά κατασκευή από ξύλα και κονίαμα- εξέχουν από το περίγραμμα της βάσης και δημιουργούν τα "σαχνισιά" της λαϊκής αρχιτεκτονικής. Ο τελευταίος όροφος είναι διακοσμημένος με τοιχογραφίες άριστης ποιότητας του σπουδαίου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ.
  Kτίστηκε το 1835. Αρχικά ανήκε στον Αναστάση Χατζηαναστάση. Το 1905 το αγόρασε ο Ιωάννης Κοντός, ο οποίος έκανε ορισμένες μετατροπές, σύμφωνα με τα νεοκλασικά πρότυπα που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, τόσο στην εσωτερική διαρρύθμιση -κυρίως στο υπερυψωμένο ισόγειο- όσο και στην κύρια όψη του Αρχοντικού.
  Tο 1962 κηρύχτηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
  Tο 1965 αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.
  Tο 1966 έγιναν εργασίες συντήρησης των τοιχογραφιών και επισκευής-στερέωσης του κτηρίου. Νέα επισκευή του Αρχοντικού έγινε το 1988-1990.
  Eίναι ανοικτό για το κοινό και λειτουργεί ως "Μουσείο Θεόφιλου".