Τo Mουσείο της Δήλου κτίσθηκε τo 1904 με δαπάνη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Το αρχικό κτίριο περιλάμβανε τις πέντε δυτικές αίθουσες, στις οποίες προστέθηκαν αρκετές ακόμη το
1931 και το 1972. Στην ίδια χρονική περίοδο έγιναν μεγάλες, αλλά ατυχείς, αλλαγές στην εξωτερική μορφή
του κτιρίου. Η σημερινή έκθεση περιλαμβάνει εννέα αίθουσες: στις έξι από αυτές εκτίθενται τα γλυπτά και
τα ανάγλυφα που βρέθηκαν στη Δήλο, μία από τις καλύτερες συλλογές στον κόσμο. Δύο αίθουσες περιλαμβάνουν
αγγεία προϊστορικών έως και υστεροελληνιστικών χρόνων και σε μία άλλη εκτίθενται διάφορα μικροαντικείμενα
που βρέθηκαν στις ιδιωτικές οικίες της Δήλου.
Συλλογές:
• Επιτύμβια αγάλματα και στήλες του 7ου - 1ου αιώνα π.Χ.
• Αγγεία των μέσων της 3ης χιλιετίας - 1ου αιώνα π.Χ.
• Ειδώλια του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.
• Κοσμήματα και μικροαντικείμενα του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.
• Ψηφιδωτά του 2ου-1ου αιώνα π.Χ.
Σημαντικότερα εκθέματα:
•
Πλακίδιο από ελεφαντόδοντο με ανάγλυφη παράσταση Μυκηναίου πολεμιστή (αρ. Β.7069),
πιθανόν τμήμα διακόσμησης ξύλινου επίπλου ή κιβωτίου. Ο πολεμιστής κρατεί οκτώσχημη ασπίδα και δόρυ και φορεί κράνος από δόντια κάπρου.
Βρέθηκε στο Αρτεμίσιο. 1400-1200 π.Χ.
•
Κορμός κούρου (αρ. A.4083).
Βρέθηκε στο ιερό του Απόλλωνα και είναι πολύ πιθανόν έργο Παριανού εργαστηρίου. Μέσα του 6ου αιώνα π.Χ.
•
Μαρμάρινο σύμπλεγμα του Βορρέα που αρπάζει την Ωρείθυια (αρ. Α.4287),
πριγκίπισσα της Αττικής. Ήταν το κεντρικό ακρωτήριο του ανατολικού αετώματος του ναού των Αθηναίων. Αντιπροσωπευτικό έργο της αττικής
πλαστικής στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ.
•
Αγάλματα του Διοσκουρίδη
και της συζύγου του Κλεοπάτρας (αρ. A.7763 και A.7799), Αθηναίων που κατοικούσαν στη Δήλο. Βρέθηκαν στην οικία του ζεύγους, στη συνοικία
του Θεάτρου. Σύμφωνα με την επιγραφή στο βάθρο, τα αγάλματα ανήγειρε η Κλεοπάτρα το 138 π.Χ. προς τιμήν του συζύγου της, όταν εκείνος
αφιέρωσε δύο ασημένιους τρίποδες στο ναό του Απόλλωνα.
•
Άγαλμα Απόλλωνα (αρ. A.4124)
στον τύπο του Λυκείου Απόλλωνα του Πραξιτέλη. Ο θεός στηρίζεται στον κορμό ενός δένδρου και πατά πάνω σε γαλατικές ασπίδες. Πιθανόν
είναι αντίγραφο μεγαλύτερου έργου, που ανατέθηκε στους Δελφούς σε ανάμνηση της νίκης κατά των Γαλατών το 279/278 π.Χ. Βρέθηκε σε μία
από τις ιδιωτικές κατοικίες στη συνοικία του Θεάτρου και χρονολογείται στο 2ο αιώνα π.Χ.
•
Χάλκινο προσωπείο γενειοφόρου Διονύσου (αρ. B.7540),
που φορεί διάδημα και στεφάνι κισσού. Βρέθηκε νότια της Αγοράς των Κομπεταλιαστών και πολύ πιθανόν αποτελούσε ανάθημα. 2ος αιώνας π.Χ.
•
Κορινθιακό αλάβαστρο (αρ. B.6192)
- αγγείο για αρωματικό λάδι - με παράσταση Ποτνίας Θηρών μεταξύ δύο κύκνων, χαρακτηριστικό δείγμα της Κορινθιακής παραγωγής του τέλους
του 7ου αιώνα π.Χ. Βρέθηκε στο Ηραίο μαζί με πολλά άλλα παρόμοια αγγεία.
• Ενεπίγραφο τριγωνικό βάθρο αγάλματος κούρου (αρ. A.728)
με ανάγλυφη κεφαλή κριού στη μία γωνία και γοργόνεια στις άλλες δύο. Στη μία μακρά πλευρά εγχάρακτη αναθηματική επιγραφή γραμμένη
βουστροφηδόν : " Ευθυκαρτίδης μανέθεκεν Νάξιος ποιήσας". Βρέθηκε στο ιερό του Απόλλωνα. Δεύτερο μισό του 7ου αιώνα π.Χ.
• Αρχαϊκή κόρη (αρ. Α.4062).
Φορεί πέπλο ζωσμένο στη μέση, που κοσμείται στο μέσον της πρόσθιας όψης με κάθετη ταινία εγχάρακτου διπλού μαιάνδρου. Βρέθηκε στο
ιερό του Απόλλωνα και θεωρείται από τα παλαιότερα σωζόμενα έργα μεγάλης πλαστικής. Έργο παριανού εργαστηρίου, γύρω στο 580 π.Χ.
• Τοιχογραφία από τον εξωτερικό τοίχο ενός σπιτιού στη συνοικία Σκαρδανά (αρ. Β.17613).
Παριστάνεται Ηρακλής, δύο πυγμάχοι και ανδρική μορφή που παίζει αυλό ή σάλπιγγα. Η επιγραφή ΚΑΛΑΜΟΔΡΥΑ[C] αναφέρεται πιθανόν στο
διάσημο πυγμάχο του 1ου π.Χ αιώνα.
