Η εκκλησία της ορθόδοξης ρωσικής κοινότητας των Αθηνών υψώνεται επιβλητική στη μικρή πλατεία που ανοίγεται απέναντι από την είσοδο του Εθνικού Κήπου. Ο ναός, αφιερωμένος σήμερα στην Αγία Τριάδα, είναι ένα από τα σημαντικότερα μεσαιωνικά μνημεία της Αττικής. Σύμφωνα με την παράδοση, στη θέση αυτή υπήρχε αρχαίο ιερό του Λυκείου Απόλλωνα, πάνω στα ερείπια του οποίου ανεγέρθηκε η βυζαντινή εκκλησία, αφιερωμένη αρχικά στην Παναγία Σώτειρα, απ' όπου και η δεύτερη γνωστή ονομασία του μνημείου, Σώτειρα του Λυκοδήμου.
Ο ναός που σώζεται σήμερα κτίστηκε στις αρχές του 11ου αι, όπως μαρτυρείται από δύο επιγραφές χαραγμένες στο εσωτερικό του, και ήταν καθολικό γυναικείας μονής. Αρχιτεκτονικά ανήκει στον τύπο του βυζαντινού οκταγωνικού ναού με τον χαρακτηριστικά μεγάλο τρούλο, ενώ η τοιχοδομία είναι η τυπική για τα μνημεία της εποχής στην ηπειρωτική Ελλάδα, με μεγάλους πώρινους λίθους που περικλείονται από σειρές λεπτών τούβλων. Στους εξωτερικούς τοίχους αξίζει να προσέξει κανείς τα κουφικά διακοσμητικά μοτίβα, απομιμήσεις των καλλιγραφικών χαρακτήρων της πρώτης αραβικής γραφής, η οποία εμφανίστηκε τον 7ο αιώνα στην Κούφα της Μεσοποταμίας (σημερινό Ιράκ).
Τα ιστορικά γεγονότα των αιώνων που ακολούθησαν σφράγισαν και τη μοίρα της Σώτειρας Λυκοδήμου. Επί Φραγκοκρατίας (1204-1669), το μοναστήρι πέρασε στα χέρια του ρωμαιοκαθολικού τάγματος των Βενεδικτίνων μοναχών. Αν και στην Τουρκοκρατία επαναλειτούργησε ως ορθόδοξη, ανδρική αυτή τη φορά μονή, στα ταραχώδη χρόνια της Επανάστασης το μοναστήρι καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς. Απέμεινε η μισοερειπωμένη εκκλησία του, η οποία αγοράστηκε από τη ρωσική παροικία των Αθηνών το 1847 και αναστηλώθηκε με ρωσικές δαπάνες, υπό το άγρυπνο ενδιαφέρον των τσάρων Νικολάου Α΄ και Αλεξάνδρου Β΄. Δωρεά του δεύτερου αποτελεί και το εντυπωσιακό καμπαναριό της εκκλησίας. Καθώς ο βυζαντινός τοιγραφικός διάκοσμος δε σώθηκε, ο ναός αγιογραφήθηκε εκ νέου από το Βαυαρό ζωγράφο Λουδοβίκο Θείρσιο, ο οποίος μάλιστα στην τοιχογραφία του Αποστόλου Παύλου προσωπογράφησε το βασιλιά Όθωνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τις εργασίες της επισκευής ανακαλύφθηκε κάτω από το δάπεδο της εκκλησίας αρχαία δεξαμενή, η οποία συνδέεται με το αρχαίο υδραγωγείο της Αθήνας, ενώ τη δεκαετία του '50, κατά την εκσκαφή των θεμελίων του μεγάρου Μποδοσάκη βρέθηκε το νεκροταφείο του μεσαιωνικού μοναστηριού.
Τα εγκαίνια της Ρωσικής Εκκλησίας έγιναν το 1855. Η λειτουργία τελείται στα ελληνικά και ρωσικά.
