Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

  Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ιδρύθηκε το 1964 από τον Άγγελο και τη Νίκη Γουλανδρή με κύριο στόχο τη μελέτη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
  Στους εκθεσιακούς του χώρους φιλοξενούνται εκτεταμένες συλλογές φυτικών και ζωικών απολιθωμάτων από τον ελλαδικό χώρο, αντιπροσωπευτικά δείγματα της ελληνικής χλωρίδας και πανίδας, καθώς και μια πλούσια συλλογή ορυκτών και πετρωμάτων. Τα εκθέματα αποτυπώνουν τόσο την εξέλιξη του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στο χρόνο, όσο και την ποικιλότητα και βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων, ενώ μια ιδιαίτερη ενότητα είναι αφιερωμένη στον άνθρωπο, στην πρώτη του εμφάνιση και στην εξέλιξή του.
  Παράλληλα πρόκειται για ένα μουσείο ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο σε θέματα περιβαλλοντικής προστασίας, άλλωστε είναι το πρώτο που έθεσε το θεμέλια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ειδικές προθήκες είναι αφιερωμένες σε δύο θαλάσσια είδη υπό εξαφάνιση, τη μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) - από τα πλέον απειλούμενα είδη του πλανήτη - και τη θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta).
   Η έκθεση του μουσείου οργανώνεται γύρω από τους παρακάτω τομείς:
• Βοτανική
• Θηλαστικά
• Εντομολογία
• Υδροβιολογία
• Ορνιθολογία
• Ερπετολογία
• Γεωλογία
• Παλαιοντολογία
   Βασικό άξονα της δραστηριότητας του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας αποτελεί επίσης η επιστημονική έρευνα, η οποία περιλαμβάνει συλλογή, τεκμηρίωση και ταξινόμηση ειδών, μελέτες περιοχών οικολογικού ενδιαφέροντος, ψηφιοποίηση υλικού, δημοσιεύσεις και συνεργασίες με επιστημονικούς φορείς από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σημαντικές είναι και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες του Μουσείου μέσα από την υλοποίηση ειδικών προγραμμάτων που απευθύνονται σε όλες τις βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης, αλλά και στο ευρύ κοινό. Σημείο αναφοράς αποτελούν πάντα τα κρίσιμα περιβαλλοντικά θέματα και η ευαισθητοποίηση στη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος.