Η Αμφιλοχία είναι μικρή παραθαλάσσια πόλη 6.000 κατ. και βρίσκεται
στο μυχό του
Αμβρακικού κόλπου.
Είναι αμφιθεατρικά χτισμένη πάνω σε δύο λόφους που στο νότιο μέρος συγκλίνουν
μεταξύ τους και σχηματίζουν ορθή γωνία. Απέχει από την
Αθήνα
314 περίπου χιλιόμετρα και αποτελεί κομβικό οδικό σημείο της
Δυτικής
Ελλάδας.
Απ’ την Αμφιλοχία περνάνε όσοι οδικώς κατευθύνονται απ’
τη Νότια και Κεντρική Ελλάδα προς τα
Γιάννενα,
την
Κέρκυρα, τη
Λευκάδα,
την
Αρτα. Είναι πρωτεύουσα
της
επαρχίας Βάλτου και ανήκει
στο
Νομό Αιτ/νίας. Μέχρι το
1907 ήταν γνωστή σαν "Καρβασαράς", απ’ το Τούρκικο Καραβάν-Σεράι
που σημαίνει σταθμός Καραβανιών. Πράγματι κατά την Τουρκοκρατία στην Αμφιλοχία
διανυκτέρευαν όλοι όσοι ταξίδευαν από και προς την
Ήπειρο.
Απ’ τους Τούρκους απελευθερώθηκε το 1829.
Ως συνοικισμός "Καρβασαράς" αναγνωρίστηκε το 1836. Στις
7 Μαϊου 1847 αποτελεί ίδια κοινότητα. Το 1907 μετονομάστηκε σε Αμφιλοχία. Αναγνωρίστηκε
σε δήμο στις 22 Μαρτίου 1946 με τον Α.Ν. 1135. Το 1995 αποσπάστηκε απ’ την
Κοινότητα
Αμπελακίου ο οικισμός
Μπούκα και έκτοτε μαζί με την πόλη της Αμφιλοχίας αποτελούν τον ομώνυμο
Δήμο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Αύγουστο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
του Δήμου Αμφιλοχίας
(1997).