Εμφανίζονται 12 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα για το τοπωνύμιο: "ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ Πόλη ΕΒΡΟΣ".
Μεγάλων διαστάσεων ημιτελές τετράπλευρο οικοδόμημα από καλολαξευμένους
λίθους και μνημειώδη είσοδο στη δυτική πλευρά. Αντί κτιστών θόλων έχει πυραμιδοειδή
στέγη μολυβδοφύλλων σε ξύλινο σκελετό, που στηρίζεται σε τέσσερις κτιστούς πεσσούς.
Το τέμενος ιδρύθηκε επί Μωάμεθ Α' (1413-1421) κοντά στην οδό Τραϊανουπόλεως
- Αδριανουπόλεως.
΄Εχουν αντικατασταθεί τα μολυβδόφουλλα της στέγης, έχει αλλαχτεί το
πέτσωμα και έχει υποστηλωθεί ο φέρων οργανισμός εσωτερικά με μεταλλικό πύργο.
Επίσης έχουν καθαριστεί οι τοιχογραφίες.
Σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος φύλαξης αρχαιολογικών ευρημάτων από
την περιοχή του Διδυμότειχου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Είναι το πιο παλιό και πιο μεγάλο τζαμί στην Ευρώπη. Βρίσκεται στην "’Εξω συνοικία", εκεί που αναπτύχθηκε η τουρκική και η σύγχρονη πόλη, στη σημερινή κεντρική πλατεία. Η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε το 1420 με εντολή του σουλτάνου Μωάμεθ Α' από τον αρχιτέκτονα Ιβάτς πασά.
Είναι κτίσμα ορθογώνιο και έχει έκταση περισσότερο από 1.000 τ.μ. Ανήκει στα νεωτερικά δείγματα της μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής. Διαθέτει μεγάλα διάκενα στα θεμέλιά του, που του προσφέρουν αντισεισμική προστασία. Η εσωτερική διακόσμησή του περιλαμβάνει γνωμικά από το Κοράνι, λέξεις με καλλιγραφικά γράμματα και θαυμάσιες τοιχογραφίες.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Διδυμοτείχου
Πρόκειται για κτίσμα της εποχής των Παλαιολόγων. Βρίσκεται κοντά στη δεξαμενή του υδραγωγείου και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι μικρός ναός, μονόχωρος, με νάρθηκα στα δυτικά. Η τοιχοδομία έχει περιορισμένα διακοσμητικά στοιχεία, κρηπιδώματα και κόγχες στην εξωτερική επιφάνεια των τοίχων.
Αγία Αικατερίνη: Πρόκειται για κτίσμα της εποχής των Παλαιολόγων. Βρίσκεται
κοντά στη δεξαμενή του υδραγωγείου και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι μικρός
ναός, μονόχωρος, με νάρθηκα στα δυτικά. Η τοιχοδομία έχει περιορισμένα διακοσμητικά
στοιχεία, κρηπιδώματα και κόγχες στην εξωτερική επιφάνεια των τοίχων.
Στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 98» του Διδυμοτείχου του τελευταίου
κάστρου της Θράκης που μας απόμεινε ελεύθερο, υψώθηκε μπροστά στο Δημαρχείο και
δίπλα στο άλλο σύμβολο, το τάμα μας την «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΡΙΑ» η μεγαλύτερη σε
διαστάσεις σημαία που υψώθηκε ποτέ στον κόσμο.
Η σημαία έχει 17,46 μ. ύψος και 27,52 μ. μήκος, το δε εμβαδόν της είναι 480,40
τ.μ.
Η πρωτοβουλία ανήκει στο ζεύγος Χρυσοχόου, που η επιχείρησή τους κατασκεύασε τη
σημαία αυτή με τις τεράστιες διαστάσεις και στον Δήμαρχο Διδυμοτείχου κ. Ευάγγελο
Παπατσαρούχα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Διδυμοτείχου
Η οχύρωση του Διδυμοτείχου ξεκίνησε περίπου τον 8ο αιώνα. Από τον αρχικό οχυρωματικό
περίβολο σώζονται πλέον λίγα μόνον τμήματα. Τα τείχη που διασώζονται σήμερα σε
καλή κατάσταση χρονολογούνται στον 13ο και 14ο αιώνα. καθώς και στα χρόνια των
σουλτάνων Μουράτ Α' (1362-1389) και Μωάμεθ Α' (1402-1420).
Το τείχος διαθέτει 18 πύργους που απέχουν μεταξύ τους 50-100μ., είναι συνήθως
τετράπλευροι ή κυκλικοί, 3 μεγάλες και 5 μικρές πύλες, χτισμένες στις φυσικές
προσβάσεις προς την Ακρόπολη. Μέσα στο κάστρο υπήρχαν οικίες και δημόσια κτίρια,
δίκτυο δρόμων και τα υπόσκαφα, δηλαδή τεχνητές σπηλιές λαξεμένες στο εσωτερικό
των σπιτιών, που χρησίμευαν για αποθήκες στερεών και υγρών προϊόντων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Διδυμοτείχου
Η είσοδός του βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Ακρόπολης, απέναντι από τον βυζαντινό πύργο του Πεντάζωνου. Εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1963 από μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας. Tο μήκος της σπηλιάς ξεπερνά τα 150μ. και το ύψος σε κάποια σημεία φθάνει τα 30μ. Δεν γνωρίζουμε αν έχει κατοικεί σε παλιότερες εποχές διότι δεν έχει πραγματοποιηθεί σχετική αρχαιολογική έρευνα.
Το μαυσωλείο του Τούρκου αξιωματούχου υψώνεται πίσω από το Δημαρχείο της πόλης και είναι πιο γνωστό ως «Πυροστιά». Πρόκειται για ταφικό μνημείο του Ουρούτς πασά.
Αποτελούνταν από τέσσερις χοντρούς πεσσούς, που κατέληγαν σε τρούλο (σήμερα κατεστραμμένος), ενώ στο εσωτερικό του υπήρχε κρύπτη που καλύπτονταν από ημικυκλική κάμαρα.
Πρόκειται για κτίσμα κατά πάσα πιθανότητα του β' μισού του 15ου αιώνα το οποίο λειτουργούσε μέχρι τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Κτήτορας ήταν ο Φεριντούν Αχμέτ Μπεγκ, ανώτερος Οθωμανός αξιωματούχος. Είναι κτίσμα της πιο ακμαίας και δημιουργικής περιόδου της οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Αποτελείται από τα αποδυτήρια, το συγκρότημα με την τουαλέτα και τα βοηθητικά διαμερίσματα και το κυρίως θερμαινόμενο λουτρό. Οι χώροι ήταν ισομεγέθεις με εμβαδόν περίπου 100 τ.μ. και στεγάζονταν με θόλους, οι οποίοι στις μέρες μας έχουν καταστραφεί.
Πρόκειται για μεγάλο δημόσιο λουτρικό συγκρότημα, που χτίστηκε στα μέσα του 15ου
αι. από τον Ουρούτς πασά, γόνο εξέχουσας οθωμανικής οικογένειας, που του είχε
ανατεθεί η διοίκηση των ασιατικών εδαφών του κράτους.
Ιδρυσε τα δημόσια λουτρά για να συντηρείται με τα έσοδά τους ένα εκπαιδευτικό
ίδρυμα που δώρισε ο ίδιος στο Διδυμότειχο.
Τα λουτρά αυτά χρησιμοποιούνταν μέχρι τις αρχές του 20ου αι. Βρίσκονται στη βόρεια
όχθη του Ερυθροπόταμου,
στις αυλές των σπιτιών της οδού Βρανά. Από το αρχικό τμήμα σώζονται μερικά τμήματα,
καθώς έχουν καταρρεύσει μεγάλα τμήματά του.
Το λουτρό του Ουρούτς πασά αποτελεί από τα σημαντικότερα δείγματα της ανατολίτικης
κοσμικής αρχιτεκτονικής και χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για τα ονομαστά λουτρά
της Αδριανούπολης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Διδυμοτείχου
Πρόκειται για ένα μεγάλο υπόσκαφο χώρο πίσω από την εκκλησία του
Αγίου Αθανασίου, που αποτελούνταν από δυο διαμερίσματα, τμήμα μοναστηριακού συγκροτήματος
του 14ου αι. Το ένα ήταν υπόγεια δεξαμενή και το αποθήκη πιθαριών.
Η λαϊκή φαντασία έπλασε μια ιδιαίτερη ιστορία για το χώρο αυτό, ότι
επρόκειτο για τη φυλακή του εκτοπισμένου στο Διδυμότειχο βασιλιά της Σουηδίας
Καρόλου ΙΒ'.
Στην πραγματικότητα ο Κάρολος ΙΒ' της Σουηδίας είχε νικηθεί από τους
Ρώσους το 1709 στη μάχη της Πολτάβας και είχε καταφύγει στην Οθωμανική αυτοκρατορία,
προσπαθώντας να πείσει τον σουλτάνο να εκστρατεύσει εναντίον της Ρωσίας.
Οταν ο σουλτάνος θέλησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους Ρώσους
απομάκρυνε τον Κάρολο από κοντά του.Ο Κάρολος μεταφέρθηκε για έντεκα μήνες στο
Διδυμότειχο, όπου εγκαταστάθηκε σε ένα κτίριο της Ακρόπολης μαζί με τους συνεργάτες
του. Στο διάστημα της εξορίας του ο σουλτάνος δεν έπαψε να τον τιμά και να δέχεται
τους εκπροσώπους του ως πρεσβευτές. Μετά από κάποιο διάστημα αναχώρησε από την
Οθωμανική αυτοκρατορία και πέθανε κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Διδυμοτείχου
Η βραχώδης σιλουέτα ξεχωρίζει από μακριά, καθώς περιβάλλεται από τα ισχυρά του τείχη. Οδηγεί σ' αυτό, ένας κυβολιθοστρωμένος δρόμος που ξεκινά από την κεντρική πλατεία και ανηφορίζοντας ανάμεσα από παραδοσιακά κτίρια, καταλήγει στην είσοδο του "Καλέ", όπως αποκαλείται εδώ το κάστρο. Η επίσκεψη αρχίζει από τη μικρή πλατεία, που μοιάζει με φυσικό εξώστη και καταλήγει στην κορφή στρογγυλού πύργου, με το μονόγραμμα του Χριστού, που ονομάζεται "Κουλάς της Βασιλοπούλας". Κατά τον τοπικό θρύλο, από αυτό τον πύργο ρίχτηκε στο κενό και αυτοκτόνησε, η κόρη του βασιλιά, όταν οι εχθροί κατέλαβαν το κάστρο.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
