Η περιοχή της Βούλας, όπως μαρτυρούν τα μέχρι τώρα γνωστά ευρήματα κατοικήθηκε
σε όλες τις περιόδους της αρχαιότητας από την προϊστορική εποχή ως τα Βυζαντινά
χρόνια.
Το Βόρειο τμήμα του Δήμου Βούλας ανήκε σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις
στο μεγάλο Αττικό Δήμο της Αιξωνής, ενώ το Νοτιότερο τμήμα του Δήμου αποτελούσε
την έδρα του γειτονικού Δήμου των Αλών Αιξωνίδων.
Από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα η περιοχή της Βούλας
είχε αγροτικό χαρακτήρα και αποτελούσε τμήμα ενός μεγάλου μοναστηριακού τσιφλικιού
με έδρα τη Βάρη.
Η σύγχρονη ιστορία της περιοχής ξεκινά στο μεσοπόλεμο. Οι ραγδαίες
εξελίξεις που ακολουθούν την Μικρασιατική καταστροφή και η εκρηκτική ανάπτυξη
της πρωτεύουσας διακόπτουν την μεσαιωνική ηρεμία της Βούλας και την καθιστούν
τμήμα της περιαστικής ζώνης.
Χάρη στο εξαιρετικό φυσικό της περιβάλλον και το υγιεινό της κλίμα
η Βούλα έλκει ένα τμήμα της εξόδου προς τα προάστεια και επιλέγεται για την εγκατάσταση
δύο νοσοκομείων. Το 1926 εγκρίνεται, σε μία παραλιακή έκταση 1100στρ. το σχέδιο
του Εξοχικού Συνοικισμού Βούλας, που ακολουθεί τα υψηλά πολεοδομικά και σχεδιαστικά
πρότυπα της «κηπούπολης» και σφραγίζει την περαιτέρω οικιστική ανάπτυξη του Δήμου.
Το 1934 εγκρίνεται το σχέδιο του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Βούλας (405 στρ.) που
συνεχίζει το σχέδιο της κηπούπολης και χαρακτηρίζεται από εξίσου υψηλά πολεοδομικά
πρότυπα.
Παράλληλα, από το 1920, ιδρύεται από τον ΕΕΣ το Ασκληπιείο Βούλας.
Το νοσοκομείο, που ήταν αφιερωμένο στη θεραπεία της φυματίωσης, γνώρισε μεγάλη
ανάπτυξη και αποτέλεσε μία από τις βασικές συνιστώσες της ανάπτυξης της περιοχής.
Στη δεκαετία του 1930 ξεκινά ακόμα η δράση του ΠΙΚΠΑ, που θα προσφέρει πολύπλευρες
υπηρεσίες στη διάρκεια των επομένων δεκαετιών.
Στη διάρκεια της ίδιας περιόδου η Βούλα επιλέγεται για την αποκατάσταση
μιας προσφυγικής ομάδας. Ένα τμήμα του μοναστηριακού αγροκτήματος (5126 στρ.)
παραχωρείται σε 43 προσφυγικές οικογένειες, που εγκαθίσταται στην περιοχή (Ανω
Βούλα) και δημιουργούν αγροτικό οικισμό.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, η μεγάλη επέκταση της πρωτεύουσας και
οι γενικότερες κονωνικοοικονομικές αλλαγές μετατρέπουν την παραλιακή ζώνη και
την συνδέουν ακόμα πιο στενά με το Πολεοδομικό Συγκρότημα της Πρωτευούσης. Η μακρινή
και σε μεγάλο βαθμό αγροτική Βούλα της μεσοπολεμικής περιόδου μετατρέπεται σταδιακά,
πρώτα σε παραθεριστικό οικισμό και κέντρο αναψυχής, και στη συνέχεια όλο και περισσότερο
σε Αθηναϊκό προάστειο.
Από τους 228 κατοίκους του 1928 η Βούλα σήμερα έχει 30.000 κατοίκους.
Είναι χωρισμένη σε 6 συνοικίες Πολιτεία, Ευρυάλη, Δικηγορικά, Πανόραμα, Εξοχή
και Πηγαδάκια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2006 από την ιστοσελίδα http://www.dimosvoulas.gr/istoriko.html
του Δήμου Βούλας
