(68 χιλιόμετρα ΒΔ της Πρέβεζας
και 50 χιλιόμετρα ΝΑ της Ηγουμενίτσας)
Ήταν γνωστή κατά την αρχαιότητα σαν Παράγειρος, Παραγαία και Ύπαργος
- από όπου προήλθε η σημερινή της ονομασία - . Αποτέλεσε κτήση των Νορμανδών,
οι οποίοι έκτισαν το φρούριο γύρω στο 14ο αιώνα και κατόπιν των Βενετών και των
Τούρκων. Στα χρόνια της βενετοκρατίας είχε σημαντικά προνόμια, γνώρισε οικονομική
ακμή και αποτέλεσε γέφυρα ανάμεσα στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα
και τη Βενετία. Το 1797 πέρασε
στη γαλλική κυριαρχία και το 1814 στην αγγλική. Οι ´Αγγλοι την πούλησαν
στον Αλή Πασά και οι Παργινοί για να μην υποδουλωθούν κατέφυγαν στην Κέρκυρα
(1819) και γύρισαν μετά από χρόνια στον τόπο τους, όταν ήλθε η ώρα της λευτεριάς,
23 Φεβρουαρίου 1913.
Είναι ίσως η πιο ονειρεμένη πόλη του νομού και μια από τις ωραιότερες
της Ελλάδας. Μια ντελικάτη αρχόντισσα,
νωχελικά απλωμένη κάτω από τη σκιά του ισχυρού μεσαιωνικού φρουρίου, η κωμόπολη
της Πάργας με τα στενά λιθόστρωτα δρομάκια που ανηφορίζουν προς την κορυφή του
καστροστεφανωμένου λόφου και τη νησιώτικη γοητεία, αποπνέει έναν αέρα άλλης εποχής.
Από το ύψωμα του κάστρου η θέα προς το πέλαγος, τους καλοσχηματισμένους κολπίσκους
και το κατάφυτο νησάκι της Παναγιάς με το γραφικό εξωκλήσι σου κόβει την ανάσα.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ντόπια λαϊκή αρχιτεκτονική με τα διώροφα και τριώροφα
σπίτια, τους ξύλινους εξώστες, τις κεραμοσκεπές και ανάμεσα σ’ αυτά όμορφες
εκκλησίες, καταστήματα λαϊκής τέχνης στο δρόμο που ανηφορίζει για το κάστρο, πολλά
εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ, καφενεία στην προκυμαία. Ένας χώρος που σφύζει από
ζωή και κίνηση.
(κείμενο: ΕΛΕΝΗ ΠΑΛΑΣΚΑ)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο της Νομαρχίας
Πρέβεζας (1996).
Έχετε την δυνατότητα να δείτε περισσότερες πληροφορίες για γειτονικές ή / και ευρύτερες περιοχές επιλέγοντας μια από τις παρακάτω κατηγορίες και πατώντας το "περισσότερα"
