ΜΥΤΙΚΑΣ, Κωμόπολη, ΧΑΛΚΙΔΑ

  Ένα από τα πιο αρχαία ιστορικά είδη καλλιέργειας του Ληλαντίου Πεδίου είναι το αμπέλι, που καλλιεργείται στην περιοχή αμπέλια του Μύτικα, των Φύλλων, του Αφρατίου και του Αγίου Νικολάου, στην ίδια περιοχή όπου καλλιεργώταν και πριν χιλιάδες χρόνια. Κατά την αρχαιότητα τιμόταν εδώ ο θεός του αμπελιού Διόνυσος του οποίου υπήρχε και ιερό.
  Το όνομα Μύτικας κατά τους γλωσσολόγους προέρχεται από τη θεά Μήτι, που ήταν σύζυγος του Δία, υπήρχε μάλιστα και ιερό προς τη θεά, που ήταν η πολιούχος και η προστάτιδα του Μύτικα. Η ονομασία του καθιερώθηκε από τους Αθηναίους κληρούχους που εγκαταστάθηκαν στο Ληλάντιο Πεδίο. Ο Μύτικας είναι κτισμένος σποραδικά σε όλη την έκτασή του, όλη η περιοχή είναι ένας απέραντος δενδρόκηπος, ένα περιβόλι της Εδέμ.
  Εδώ στο Μύτικα θα συναντήσεις και πολλά ελαιοτριβεία δείγμα της πλούσιας και ποιοτικής παραγωγής σε ελαιόλαδο του Ληλαντίου Πεδίου. Μέσα στο καταπράσινο πεδινό τοπίο με τις χίλιες δυο καλλιέργειες υψώνεται χωμάτινος λόφος και στην κορυφή του υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου και οι δύο ενετικοί πύργοι που στέκουν εκεί αγέρωχοι από το 13ο αιώνα. Ο δρόμος για τους δύο πύργους είναι βατός και από εκεί μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει την ομορφιά του πεδινού τμήματος του Ληλαντίου.
  Οι πύργοι φωταγωγήθηκαν πρόσφατα από το δήμο και την νύκτα προσφέρουν ένα μοναδικό θέαμα που είναι ορατό από πολλές θέσεις του Ληλαντίου. Στο βορειοδυτικό τμήμα του και πάνω στην πλαγιά του όρους Βαθροβούνι υψώνεται αγέρωχο το παρεκκλήσι του Προφήτου Ηλία κτισμένο σε ένα απότομο βράχο. Από εδώ πάνω έχεις στα πόδια σου σαν χαλί το γαλάζιο του Νότιου Ευβοϊκού κόλπου με τις θαυμάσιες παραλίες του και το πράσινο των αμπελώνων και ελαιώνων του Ληλαντίου πεδίου. Στο γεωγραφικό κέντρο του απλωμένου σε όλο το μήκος και πλάτος του Μύτικα και μέσα σε πυκνή πεδινή βλάστηση από αμπελώνες και ελαιώνες βρίσκεται η ιστορική μονή του Αγίου Νικολάου.