ΘΡΑΚΗ, Αρχαία χώρα, ΒΑΛΚΑΝΙΑ

  Η Θράκη, ως γεωγραφικός όρος, δεν συμπίπτει με έναν ορισμένο λαό, αφού δεν κατοικούνταν στην αρχαιότητα μόνον από Θράκες. Οι Θράκες είχαν μεταναστεύσει στον νοτιοανατολικό ευρωπαϊκό χώρο μετά τους Ελληνες, μετά τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ. και ακριβέστερα τον 12ο αι. π.Χ. Συγχρόνως θρακικά φύλα εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία, ιδιαίτερα στη Βιθυνία και Τρωάδα.
  Εως την ίδρυση του βασιλείου της Μακεδονίας από τους Τημενίδες (αρχές 7ου αι. π.Χ.) θρακικά φύλα κατοικούσαν την Κεντρική Μακεδονία, οπότε υποχρεώθηκαν να μετακινηθούν προς τα ανατολικά. Τελικά τα θρακικά φύλα περιορίστηκαν κυρίως στο βορειοανατολικό τμήμα της Βαλκανικής.
   Από τον 7ο αι. π.Χ. ιδρύθηκαν στα παράλια της Θράκης αποικίες από Έλληνες αποίκους των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και των ιωνικών πόλεων της Μ.Ασίας γεγονός που οδήγησε σε εντονότερη πολιτιστική αλληλεπίδραση κατά τους ιστορικούς χρόνους ανάμεσα στους Έλληνες και τους Θράκες.
   Στους κλασσικούς χρόνους δημιουργήθηκε το μεγάλο βασίλειο των Οδρυσών που καταλάμβανε την περίοδο της ακμής του την περιοχή από τον Στρυμόνα ως τον Εύξεινο Πόντο και από το Αιγαίο ως τον Δούναβη. Οι βασιλείς των Οδρυσών υποτάχθηκαν το 342 π.Χ. στους Μακεδόνες και μετά την πτώση του βασιλείου της Μακεδονίας το 168 π.Χ. στους Ρωμαίους.
   Το 47 μ.Χ. καταλύθηκε το βασίλειο των Οδρυσών και η Θράκη έγινε οριστικά ρωμαϊκή επαρχία. Κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο η διασπορά των θρακικών φύλων λόγω της αποδημίας και της στρατολογίας στον ρωμαϊκό στρατό συνετέλεσε στην τελική εξαφάνιση των Θρακών και στην εθνολογική και πολιτισμική τους αφομοίωση. Τον εξελληνισμό του κυρίως θρακικού χώρου ακολούθησε ο εκρωμαϊσμός των βορείων περιοχών. Η επακόλουθη διάδοση του χριστιανισμού συνετέλεσε στην πλήρη ένταξη των πληθυσμών αυτών στον ελληνορωμαϊκό κόσμο.