Το Στρυμονοχώρι, δημοτικό Διαμέρισμα του
Δήμου
Σιδηροκάστρου βρίσκεται Βορειοδυτικά της πόλης του
Σιδηροκάστρου.
Στη θέση του σημερινού χωριού ή και λίγο δυτικότερα, θα πρέπει να
υπήρχε αρχαίος οικισμός από την εποχή που οι Σίντιοι εγκαταστάθηκαν στις Παραστρυμόνιες
περιοχές και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι σ' αυτή την περιοχή, η οποία είναι
καλλιεργήσιμη και γνωστή στους Στρυμονοχωρίτες ως τοποθεσία "ΝΕΟΛΑΙΑ" υπάρχουν
ανάμικτα κομμάτια σπασμένων κεραμικών αντικειμένων, σε έκταση αρκετών στρεμμάτων.
Αλλη απόδειξη που δικαιολογεί την ύπαρξη αρχαίου οικισμού, είναι ότι
το Στρυμονοχώρι, πριν από 2800 χρόνια περίπου, ήταν αγκυροβόλιο - λιμάνι, όπου
λιμενίζονταν τα ποταμόπλοια - διότι ο ποταμός
Στρυμόνας
την παλιά εποχή ήταν πλωτός, και δεν είχε καθορισμένη κοίτη. Βγαίνοντας από τα
στενά του Ρούπελ, τα άστατα και αδάμαστα νερά του άλλοτε έπαιρναν κατεύθυνση δεξιά
και άλλοτε αριστερά με προορισμό τη θάλασσα.
Αδιάψευστο στοιχείο είναι ότι μέχρι και σήμερα βρίσκονται χαλκάδες
προσδέσεως ποταμόπλοιων κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό "ΣΤΡΥΜΩΝ", όπως επίσης
και στο Μανδράκι Σιντικής. Το παλιό γνωστό του όνομα, ήταν "ΤΣΙΦΛΙΤΣΙΚΙ". Ετσι
ονομάστηκε επί τουρκοκρατίας, διότι η από 7000 στρεμμάτων έκτασή του ανήκε εξολοκλήρου
σε έναν Τούρκο Μπέη. Στο τσιφλίκι αυτό κατοικούσε και ένας άγνωστος αριθμός οικογενειών,
ντόπιων, χριστιανών ορθόδοξων, που αποτελούσαν τη δούλεψη του Μπέη. Στο μικρό
αυτό χωριό το 1922 - 23, ύστερα από τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή
Ελληνοτουρκικών πληθυσμών, εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τον Πόντο και λίγες οικογένειες
Θρακιωτών. Λίγα χρόνια αργότερα, οι οικογένειες των Θρακιωτών, μετοίκησαν εις
πέρα του Στρυμόνος ποταμού χωριά, Ράμνα, - σήμερα Θρακικό - Ομαλό.
Σήμερα οι Ποντιακής καταγωγής κάτοικοι του Στρυμονοχωρίου αποτελούν
την πλειοψηφία στο Δημοτικό Διαμέρισμα. Το όνομα Στρυμονοχώρι, αποδόθηκε μετέπειτα
λόγω του ότι, ο ποταμός Στρυμόνας, παλιότερα περνούσε δίπλα από το χωριό και πολλές
φορές το πλημμύριζε. Το Στρυμονοχώρι άλλοτε αριθμούσε, πλέον των 1000 κατοίκων,
αργότερα άρχισε να σημειώνει μείωση, λόγω της εξωτερικής καταρχήν και εσωτερικής
στη συνέχεια, μετανάστευσης. Σήμερα ο πραγματικός πληθυσμός, κατά την τελευταία
απογραφή του έτους 1991, κατέβηκε στους 489 μόνιμους κατοίκους. Ενώ δημογραφικά,
οι εγγεγραμμένοι δημότες στα δημοτολόγια της πρώην Κοινότητας Στρυμονοχωρίου υπερβαίνουν
τους 1500. Το Στρυμονοχώρι μέχρι τον Οκτώβριο του 1947, αποτελούσε συνοικισμό
της πάλαι ποτέ Κοινότητας και μετέπειτα Δήμου Σιδηροκάστρου. Από το Νοέμβριο του
1947, αποτέλεσε ιδίαν Κοινότητα και ίδιον Ληξιαρχείον. Σήμερα και ύστερα από 52
ολόκληρα χρόνια Κοινοτικής ζωής, από το 1999 ενσωματώθηκε και πάλι στο Δήμο Σιδηροκάστρου,
βάσει του σχεδίου "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ".
Το Στρυμονοχώρι, σήμερα έχει δύο (2) εκκλησίες : α) Τον Ιερό ναό "Τιμίου
Ιωάννου Προδρόμου", ο οποίος είναι και ο παλιότερος και ο Ενοριακός Ναός του χωριού,
παρόλο ότι, βρίσκεται έξω από το χωριό, στην ανατολική πλευρά, μέσα στα χωράφια,
σε απόσταση 500 περίπου μέτρων, από τα τελευταία σπίτια του χωριού. Η εκκλησία
αυτή κτίστηκε, εκεί που είναι σήμερα, διότι ο Τούρκος Μπέης, ιδιοκτήτης του τσιφλικιού,
ο οποίος αναφέρεται παραπάνω, δεν επέτρεψε τότε, τους χριστιανούς κατοίκους να
κτίσουν εκκλησία μέσα στον οικισμό. Τότε εκείνοι, αγόρασαν ένα χωράφι, από το
αγρόκτημα του γειτονικού χωριού Χαροπό. Ο Ναός αυτός θεμελιώθηκε το 1905 και εγκαινιάστηκε
το 1911. Ο Ναός αυτός ο οποίος είναι και ο πολιούχος του χωριού - 29 Αυγούστου
- ανακαινίσθηκε το 1998. Στον προαύλιο χώρο του Ναού αυτού, υπάρχει και το νεκροταφείο
του χωριού. β) Η δεύτερη εκκλησία είναι μέσα στο χωριό, στο κέντρο του οικισμού.
Θεμελιώθηκε το 1952 και εγκαινιάστηκε το 1969 - 70 από τον σημερινό Σεβασμιότατο
Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου κ.κ ΙΩΑΝΝΗ.
Το δημοτικό σχολείο 6/τάξιο αρχικά, με διώροφο Σχολικό οίκημα, από
το οποίο αποφοίτησαν πάρα πολλά άτομα που εξελίχθηκαν στη συνέχεια σε άριστους
επιστήμονες και Πολιτικά πρόσωπα, έφθασε δυστυχώς τη σχολική περίοδο 1998 - 1999
να κλείσει, εξαιτίας της μη ύπαρξης ικανού αριθμού μαθητών. Λειτουργεί μόνο ο
Αγροτικός Κρατικός Παιδικός Σταθμός. Ο οικισμός του χωριού με πολύ ωραία σπίτια,
με ασφαλτοστρωμένους, ρυμοτομούμενους δρόμους, καταλαμβάνει έκταση, 410 στρεμμάτων,
κτισμένος σε υψόμετρο 50μ περίπου από τη στάθμη της θάλασσας. Η καλλιεργήσιμη
έκταση του χωριού ανέρχεται σε 6000 στρέμματα.