ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, Χωριό, ΠΕΛΛΑΝΑ

  Μαζί με το συνοικισμό "Φουντέϊκα" αποτελούσε την πρώην Κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου. Βρίσκεται ανατολικά της Αγόριανης με υψόμετρο 570 περίπου μέτρα. Απέχει από την έδρα του Δήμου, το Καστόρειο, 17 χλμ. Ακολουθώντας τον οδικό άξονα Σπάρτης - Λογκανίκου και φθάνοντας στο κέντρο της Αγόριανης στρίβεις δεξιά και διανύοντας 3 χλμ. ασφαλτοστρωμένου δρόμου φθάνεις στο χωριό, που οι μόνιμοι κάτοικοί του, μαζί με τα "Φουντέικα" δεν ξεπερνούν τους 150.
  Κατά τα Ορλωφικά, γύρω στα 1570, υπό την πίεση των Τουρκαλβανών εγκαταστάθηκαν εδώ οι πρώτοι κάτοικοι κτίζοντας και αξιόλογο πολεμικό πύργο, από τον οποίο και το πρώτο όνομα του οικισμού "Πυργάκι". Αργότερα πήρε το όνομα "Ρεγκόζαινα" και το έτος 1929 μετονομάστηκε σε "Αγιος Κωνσταντίνος" από το φερώνυμο εξωκλήσι.
  Το 1700, σύμφωνα με την απογραφή GRIMANI, οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 14! Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το χωριό αναπτύχθηκε και η απογραφή του 1940 εμφάνιζε 429 κατοίκους και το μαθητολόγιο του δημοτικού σχολείου, τον ίδιο χρόνο, 74 μαθητές.   Από δω και ύστερα οι πόλεμοι και η μετανάστευση, τόσο προς το εσωτερικό όσο και προς το εξωτερικό, αποδυνάμωσαν το χωριό κυρίως από νέους. Ξαναγεμίζει, όμως, τα καλοκαίρια γιατί υπάρχουν ισχυροί δεσμοί με τους ξενιτεμένους.
  Οι λίγοι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και αναπολούν τα παλιά: τις γιορτές και τα πανηγύρια του Αγίου Δημητρίου (πολιούχου του χωριού), του Αγίου Γεωργίου στα Φουντέϊκα,της Παναγίας στη Χλέβαινα,του Σωτήρος στο Μελιχώρι,στο Βουτούχο, τους γάμους και τα ξενύχτια στους νερόμυλους και τα λιοτρίβια του Μελίχωβου και του Κεφαλόβρυσου! Όλα άλλαξαν όμως!
  Ο επισκέπτης του χωριού θα συναντήσει εδώ, πέρα από το θαυμάσιο ορίζοντα που ξανοίγεται μπροστά του και το εξαίρετο φυσικό περιβάλλον, την άδολη και ανιδιοτελή φιλοξενία των κατοίκων.