Αποτελεί τμήμα του ποταμού Στρυμώνα, ο οποίος εισέρχεται στα ΒΑ της λίμνης και εξέρχεται στα ΝΑ της, διαμορφώνοντας την τεχνητή λίμνη σε υδροταμιευτήρα, για την άρδευση της πεδιάδας των Σερρών, με μεταβαλλόμενο, γι' αυτό το λόγο, υψόμετρο επιφάνειας.
Η Λίμνη αποτελεί το βασικό πόλο έλξης των επισκεπτών του πανέμορφου
τόπου μας. Είναι ένας από τους 11 υγροτόπους της χώρας μας που προστατεύονται
από τη συνθήκη Ramsar και ένας από τους σημαντικότερους της Ευρώπης. Πρόκειται
για μία από τις 113 σημαντικές περιοχές για τα πουλιά της Ελλάδας και περιοχή
του Ευρωπαϊκού δικτύου "φύση 2000".
Δημιουργήθηκε το 1932 με την κατασκευή ενός φράγματος στον ποταμό
Στρυμόνα, κοντά στο χωριό Λιθότοπος. Ένα νέο μεγαλύτερο φράγμα τέθηκε σε λειτουργία
το 1982. Ο υγρότοπος έχει τεράστια σημασίαγια τη ζωή των κατοίκων της περιοχής
και όχι μόνο:
•Συγκρατεί τα νερά του Στρυμόνα
και αποτρέπει τον κίνδυνο πλημμυρών στην πεδιάδα του νομού
Σερρών.
•Παρέχει νερό για άρδευση σε μεγάλο μέρος του Νομού.
•Είναι από τις πλουσιότερες σε ψάρια λίμνες της χώρας μας.
Η μεγαλύτερη όμως αξία του υγροτόπου είναι ότι τόσο η λίμνη όσο και
η υγροτοπική της βλάστηση προσφέρουν καταφύγιο και τροφή σε πολλά είδη άγριας
ζωής.
Εδώ φιλοξενούνται περισσότερα από 300 είδη πουλιών, 10 περίπου (είδη)
αμφιβίων, πάνω από 30 είδη ψαριών. Πολλά από αυτά είναι σπάνια και προστατεύονται
από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία. Στο παραποτάμιο δάσος (όπου κυριαρχεί η
ιτιά) συναντάμε αποικίες από κορμοράνους, ερωδιούς, πελεκάνους, λαγγόνες, χουλιαραμύτες
κ.ά., ενώ τάπητες από λευκά και κίτρινα νούφαρα καλύπτουν μέρη της λίμνης. Το
νεροκάστανο, το πολύγονο, η σαλβίνια, η μαρβίλεια είναι μερικά ακόμη από τα είδη
που συνθέτουν την υδρόβια βλάστηση της περιοχής. Τα γύρω βουνά, Κερκίνη
(Μπέλλες) και Μαυροβούνι (Κρούσια), καλύπονται από πυκνή βλάστηση, κυρίως οξιές,
βελανιδιές, φλαμουριές, φουντουκιές, γαύρους. Στα δάση τους φωλιάζουν ο Μαυραπελαργός,
ο κραυγαετός, ο φιδαετός, ο θαλασσαετός, η βίδρα, το ζαρκάδι, το τσακάλι, ο λύκος,
η αγριόγατα.
Ο αριθμός των ειδών της χλωρίδας επίσης είναι αξιοθαύμαστος με πολλά
σπάνια είδη.
Γύρω από τη λίμνη ζει ο μεγαλύτερος αριθμός βουβαλιών της χώρας. Γίνεται
λοιπόν φανερό ότι ο υγρότοπος και όλη η γύρω περιοχή αφ'ενός (μεν) αποτελούν σπουδαίο
πεδίο επιστημονικής έρευνας αφ'ετέρου προσφέρονται για περιβαλλοντική εκπαίδευση
και αγωγή για μαθητές και ενήλικες.
Τέλος, ολόκληρη η περιοχή χαρίζει στον επισκέπτη ξεκούραση, υγεία
και γαλήνη. Είναι ιδανικός τόπος αγροτοτουρισμού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Κερκίνης
Στην πεδινή και ημιορεινή περιοχή αναπτύσσονται σημαντικοί υδροβιότοποι
διεθνούς σημασίας και αποδοχής. Ο ουσιαστικότερος είναι ο υγροβιότοπος της λίμνης
Κερκίνης. Πρόκειται για ένα 'θαύμα' της φύσης που προήλθε απο την τεχνητή επέμβαση
του ανθρώπου πάνω στα φυσικά χαρακτηριστικά του Στρυμόνα ποταμού. Με έκταση νερού,
που ποικίλλει εποχιακά απο 54.250 σε 72.100 στρέμματα, λειτουργεί δυσιπόστατα:
σαν τεχνικό έργο μεγάλης γεωργικής ωφέλειας και σαν υγροβιότοπος για χιλιάδες
υδρόβια και παρυδάτια πτηνά. Ο θαυμαστός αυτός βιότοπος καλύπτεται από τη διεθνή
σύμβαση Ramsar και παρουσιάζει αμέτρητα αξιοθαύμαστα στοιχεία. Χιλιάδες πουλιά,
σπάνια και προστατευόμενα, παραποτάμια δάση, νούφαρα σε μεγάλη έκταση, ποικιλία
ψαριών και φανταστικός ορίζοντας απο τα ορεινά συγκροτήματα Μπέλες και Κρουσιών
δίνουν το χαρακτηριστικό τόνο. Βασικός τροφοδοτης της λίμνης ο ποταμός Στρυμόνας.
Επικουρικά συμβάλλει ο Κερκινίτης και τα Κρούσια.
Η λίμνη δημιουργήθηκε στη θέση της λίμνης Κερκίνης με την κατασκευή
αναχωμάτων στ'ανατολικά και δυτικά κι ενός φράγματος κοντά στο χωριό Λιθότοπος,
το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1932. Με την κατασκευή του φράγματος η μορφή
του αρχικού υγρότοπου άλλαξε ριζικά. Συνήθως η ανθρώπινη επέμβαση αναιρεί ή δρα
αρνητικά στις φυσικές διαδικασίες. Η Κερκίνη είναι ένα σπάνιο παράδειγμα, όπου
με ήπια ανθρώπινη διαχείριση, συνέβηκε το αντίθετο. Με την πάροδο του χρόνου η
χωρητικότητα της λίμνης μειώθηκε εξαιτίας των φερτών υλικών που μετέφερε ο Στρυμώνας.
Ετσι ήταν αναγκαία η ανύψωση των αναχωμάτων και η κατασκευή ενός νέου φράγματος,το
οποίο άρχισε να λειτουργεί τον Απρίλιο του 1982.
Από τους αρχαίους χρόνους (ο Ηρόδοτος αναφέρει πως στην περιοχή υπήρχε
η λίμνη Κερκινίτιδα) περισσότερα από 40.000 στρέμματα ήταν καλυμμένα με νερά από
την ανεξέλεκτη ροή των νερών του Στρυμώνα.
Έτσι δημιουργήθηκε ένα οικοσύστημα, όπου υπήρχε πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Η
πρώτη ανθρώπινη παρέμβαση για να διευθετήσει τα νερά του ποταμού έγινε το 1928.
Το 1932 ολοκληρώθηκε το πρώτο φράγμα δίπλα στο χωριό Λιθότοπος
και δημιουργήθηκαν αναχώματα , περιορίζοντας τα νερά σε μια έκταση 10.000 στρεμμάτων
περίπου. Έτσι γεννήθηκε η λίμνη Κερκίνη με τη σημερινή της μορφή.
Η λίμνη Κερκίνη που φτιάχτηκε τεχνικά στη θέση όπου υπήρχαν από την
αρχαιότητα η λίμνη Κερκινίτης και Πρασιάδα. Ίσως είναι από τις ελάχιστες φορές
που η παρέμβαση του ανθρώπου δημιούργησε έναν παράδεισο για τα πουλιά και αύξησε
την βιοποικιλία χλωρίδας και πανίδας της ευρύτερης περιοχής που αγκαλιάζεται από
τα βουνά Μπέλλες και Κρούσια. Το σμίξιμο του Στρυμώνα με τα νερά της λίμνης γέννησαν
ένα παραλίμνιο δάσος από ιτιές. Σήμερα η λίμνη με την πλούσια πανίδα και χλωρίδα
έχει να παίξει πολλούς ρόλους. Λειτουργεί ως ταμιευτήρας νερού για την άρδευση
του μεγαλύτερου μέρους του Σερραϊκού κάμπου, παίζοντας ταυτόχρονα ρόλο αντιπλημμυρικό.
Η φυσική ομορφιά της τονίζει το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ως χώρος αναψυχής.
Τα 300 είδη πουλιών, τα 20 είδη ερπετών, τα 10 είδη αμφίβιων, η μεγαλύτερη έκταση
πλευστόφυτων (νούφαρα, ποταμογείτονες) στην Ελλάδα που την καλύπτουν, τα δεκάδες
είδη παραποτάμιων και παραλίμνιων δένδρων, τα μοναδικά κοπάδια νεροβούβαλων, και
η πλούσια χλωρίδα της ευρύτερης περιοχής της προσδίδουν ιδιαίτερη οικολογική,
εκπαιδευτική και επιστημονική αξία. Αυτή η πολυμορφία της φυσιογνωμίας της λίμνης
ήταν ο λόγος που εντάχθηκε στους προστατευόμενους υγροβιότοπους της Ευρώπης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ηρακλειάς
Cercinitis (Kerkinitis limne, Anab. i. 11. § 3: Takhyno), the large
lake lying at the N. foot of the hill of Amphipolis, which Thucydides (v. 7) accurately
describes by the words to limnodes tou Strumonos, as it is, in fact, nothing more
than an enlargement of the river Strymon, varying in size according to the season
of the year, but never reduced to that of the river only, according to its dimensions
above and below the lake. Besides the Strymon, the Augitas contributes to the
inundation as well as some other smaller streams from the mountains on either
side. The lake Prasias (Prasias), with its amphibious inhabitants who are described
by Herodotus (v. 16) as living on the piles and planks procured from Mount Orbelus,
with which they constructed their dwellings on the lake, was the same as the Strymonic
lake, or Cercinitis. (Leake, Northern Greece, vol. iii. p. 211.)
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
