Τα Μεσοχώρια του Δήμου Στυρέων πήραν το όνομά τους από το ένα εκ των
χωριών που τα αποτελούν. Αυτά, εκτός από το
Μεσοχώρι,
είναι η Ρίζα, η Σουρήστρα, οι Χαρίτηδες, ο Κορφιώτης που βρίσκεται στο ύψωμα.
Μαζί με τους οικισμούς των
Ραπταίων
και
Τσακαίων, έχουν πληθυσμό
600 περίπου κατοίκων.
Το χωριό απέχει περίπου 3,5 χλμ από τη θάλασσα του
Αιγαίου
και έχει δύο εξόδους στις εκβολές μικρών ξερών χειμάρρων, όπου υπάρχουν οι όρμοι
Αλμυρίκι (ή Αρμυρορίχη) και Λιμνιώνας. Από αυτούς τους όρμους καθώς και τις Κοραλίδες
των Τσακαίων, γινόταν κατά την Κατοχή η διαφυγή προς τη Μέση Ανατολή των Ελλήνων
αντιστασιακών και των Αγγλων. Ο όρμος του Λιμνιώνα με την πεντακάθαρη άσπρη άμμο
σήμερα έχει εξελιχθεί σε θέρετρο.
Στη θέση "Καμάρα" υπάρχει βρύση λιθόκτιστη με αψίδα θολωτή. Εκεί ήταν
το "Παλαιοχώρι" του Βυζαντίου. Σώζονται τα ερημοκλήσια Αγ. Δημήτριος, Αγ. Νικόλαος
και Αγ. Γεώργιος με θολωτή αψίδα στο ιερό. Στη ρεματιά υπάρχουν ερείπια ενός νερόμυλου
που κτίστηκε το 1890.
Αξίζει μια επίσκεψη στα ερείπια της Μονής του Ευαγγελισμού στους Τσακαίους
που συνεχίζει σήμερα να λειτουργεί με την παρουσία μίας και μόνης μοναχής.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάϊο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του δήμου
Στυρέων. 
