Λευκός Πύργος

   Ο Λευκός Πύργος είναι ένας οχυρωματικός πύργος του 15ου αιώνα, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων και ως φυλακή θανατοποινιτών. Κτίστηκε στη θέση προϋπάρχοντος βυζαντινού πύργου, που συνέδεε το σωζόμενο και σήμερα ανατολικό τμήμα της οχύρωσης της Θεσσαλονίκης με το θαλάσσιο τείχος, το οποίο κατεδαφίστηκε το 1866.
   Η έκθεση περιλαμβάνει γλυπτά, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά δάπεδα, ψηφιδωτά τοίχου, εικόνες, νομίσματα, επιγραφές, κεραμικά, έργα υαλουργίας, έργα μεταλλοτεχνίας.

   Τα σημαντικότερα εκθέματα είναι:
Ψηφιδωτό τοίχου, του 5ου - 6ου μ.Χ. αιώνα. Προέρχεται από το ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Παριστάνει τον Άγιο Δημήτριο με δύο παιδιά.
Αργυρή λειψανοθήκη του τέλους του 4ου μ.Χ. αιώνα. Εικονίζονται σκηνές από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Βρέθηκε στη Χαλκιδική.
Τοιχογραφία από τάφο του β' μισού του 4ου αιώνα μ.Χ. Παριστάνεται το επεισόδιο της Σωσάννας από την Παλαιά Διαθήκη. Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Μεταξωτό ύφασμα του 11ου αιώνα. Βρέθηκε σε τάφο ανδρός στο ναό του Αγίου Αχιλλείου στην Πρέσπα.
Ζεύγος περικάρπιων από χρυσό και σμάλτο του 10ου αιώνα. Βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Εικόνα της Παναγίας με το Χριστό. Χρονολογείται περί το 1200. Πιθανότατα έργο εισηγμένο στη Θεσσαλονίκη από την Κύπρο.