Φάρος Γουρούνι

O φάρος στο βόρειο άκρο της Σκοπέλου, στο ακρωτήρι Γουρούνι, χτίστηκε το 1889 από το Ελληνικό Δημόσιο, σύμφωνα με τη χρονολογία που υπάρχει στο φωτιστικό μηχάνημα. Το ύψος του τετράγωνου, λιθόκτιστου πύργου του είναι 14 μέτρα, ενώ μαζί με το φωτιστικό κλωβό ανέρχεται στα 17,8 μέτρα περίπου και το εστιακό ύψος του είναι 70 μέτρα.

Αρχικά ο φάρος λειτούργησε με φωτιστική ύλη το πετρέλαιο, ενώ στα χρόνια της Κατοχής παρέμεινε σβηστός. Επαναλειτούργησε το 1944 και το 1984 ηλεκτροδοτήθηκε και συνέχισε να λειτουργεί ως επιτηρούμενος μέχρι το 1989 που αυτοματοποιήθηκε. Το χαρακτηριστικό του φάρου είναι τρεις λευκές αναλαμπές ανά 30" και η φωτοβολία του φθάνει τα 20 ναυτικά μίλια.

Βρίσκεται στο δρόμο από τη Γλώσσα με κατεύθυνση το κύριο λιμάνι του νησιού. H πρόσβαση γίνεται ακολουθώντας το σχετικά βατό χωματόδρομο από το χωριό Γλώσσα, από την οποία απέχει γύρω στα 10 χιλιόμετρα και δεσπόζει στην κατάφυτη πλαγιά.

Το 1996 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.