Είναι κτισμένη πάνω στη θάλασσα, ανάμεσα στις Μονές Δοχειαρίου
και Αγ. Παντελεήμονος
και είναι αφιερωμένη στον Αγ. Γεώργιο. Το Καθολικό της Μονής κτίζεται στις αρχές
του 19ου αι. και δεν είναι τοιχογραφημένο. Στο παλιό Καθολικό σώζονται αξιόλογες
τοιχογραφίες του Κρητικού ζωγράφου Αντωνίου (1544) καθώς και το ξυλόγλυπτο τέμπλο
του 17ου αι. Η Μονή διαθέτει 14 παρεκκλήσια, από τα οποία τα 8 είναι μέσα στη
Μονή.
Πρώτη μνεία της Μονής έχουμε στο τελευταίο τέταρτο του 11ου αι. Η
περίοδος ακμής της διακόπτεται με την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και στη συνέχεια
τις αλλεπάλληλες καταστροφές διαδέχονται ανακαινίσεις και δωρεές από ηγεμόνες
παραδουνάβιων χωρών.
Ανάμεσα στα αξιόλογα κειμήλια της Μονής συγκαταλέγονται 2 ψηφιδωτές
εικόνες των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου, ένα εικονίδιο από στεατίτη με παράσταση
Μεταμόρφωσης, εκκλησιαστικά σκεύη κ.α. Στην βιβλιοθήκη της Μονής φυλάσσονται 300
περίπου χειρόγραφα, διάφορα έγγραφα και πάνω από 4.000 βιβλία.
Στη μονή είναι εγκατεστημένη αδελφότητα 35 μοναχών.
