Μονή Αγίας Τριάδας Τζαγκαρόλων

  Η Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μοναστηριακά συγκροτήματα της τελευταίας φάσης της Βενετοκρατίας στην Κρήτη. Οι ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ως κτήτορές της τους αδελφούς Ιερεμία και Λαυρέντιο Τζαγκαρόλους, μέλη μιας από τις πλέον εξέχουσες βενετοκρητικές οικογένειες του νησιού. Η ανέγερση της μονής ξεκίνησε το 1611 και ολοκληρώθηκε μετά την κατάκτηση των Χανίων από τους Τούρκους το 1645, στα χρόνια δε της Τουρκοκρατίας η μονή ήταν γνωστή ως Selvili Manastir (Μοναστήρι με τα κυπαρίσσια). Με την έκρηξη της επανάστασης του 1821 οι μοναχοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη μονή, που λεηλατείται και πυρπολείται από τους Τούρκους. Από το 1834 ανασυγκροτείται και γνωρίζει μια νέα περίοδο ακμής.
  Το Καθολικό, ο μεγάλος ναός της Αγ. Τριάδας, συνδυάζει την τυπική αγιορείτικη παράδοση με δυτικά, κυρίως διακοσμητικά, στοιχεία, αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της Κρητικής Αναγέννησης στο νησί. Αρχιτεκτονικά ανήκει στον τρίκογχο τρουλαίο ναό, με νάρθηκα και παρεκκλήσια στο ισόγειο και στον όροφο. Το συγκρότημα περιλάμβανε ακόμη χώρους ελαιοτριβείου, σταύλων, επεξεργασίας και αποθήκευσης κρασιού. Εντυπωσιακή είναι η κεντρική πύλη του συγκροτήματος, που στηρίζεται επίσης σε βενετικά πρότυπα.
   Σήμερα στη Μονή λειτουργεί και μουσειακή έκθεση των διασωθέντων κειμηλίων και εικόνων, μικρό μόνο μέρος του άλλοτε μεγάλου πλούτου της μονής. Στα σημαντικότερα εκθέματα συγκαταλέγονται ένα χειρόγραφο ειλητό του 12ου αι. και οι εικόνες του Ένθρονου Χριστού, της Ζωοδόχου Πηγής και της Δευτέρας Παρουσίας (1635 - 1645), έργα που αποδίδονται στο Χανιώτη ζωγράφο Εμμανουήλ Σκορδύλη, σημαντικό εκπρόσωπο της Κρητικής Σχολής.