Tαυτότητα: Το όνομα προήλθε από τα πολλά μικρά γεφύρια, καμαράκια, που
υπήρχαν παλιά και συνέδεαν τα ποτάμια της, ή από το "καμαρώνω" γιατί
πράγματι είναι το καμάρι, ο εξώστης του Ευβοϊκού και όλη της γύρω περιοχής επειδή
είναι εξαίσια πανοραμική και περίοπτη θέση. Συνδέεται με την εθνικό οδό
Χαλκίδας
-
Ιστιαίας. Περιβάλλεται
από εκτεταμένα δάση πεύκων και άλλων δένδρων. Το κλίμα της είναι ευχάριστο, υγιεινό
και δροσερό το καλοκαίρι. Μετά το σχέδιο Καποδίστρια ανήκει στον Δήμο Μεσσαπίων
και σύμφωνα με την τελευταία απογραφή ο πληθυσμός ήταν 542 κάτοικοι.
Ιστορικά: Στα ΝΑ της και σε απόσταση μιας ώρας σώζεται μισοερειπωμένο μεσαιωνικό
φρούριο πάνω σε βράχο (140 μ.). Γύρω στο χείλος του βράχου υπάρχει τείχος από
μεγάλες πέτρες, που φανερώνει την ύπαρξη άλλου αρχαίου οχυρού. Στη διπλανή ρεματιά
υπάρχουν δύο νερόμυλοι που σήμερα δεν λειτουργούν.
Σήμερα: Λειτουργούν Αναγκαστικός Σύλλογος Δάσους Καμαρίτσας, Πολιτιστικός
Σύλλογος Καμαρίτσας, Αγροτικός Σύλλογος Καμαρίτσας ή Πρόοδος (1984).
