Οι κάτοικοι της Μονόβρυσης είναι απόγονοι προσφύγων που ήρθαν από
το χωριό Παπουτσάκ Ντεβρέτ της Μ.Ασίας το 1922. Το χωριό τους, που ήταν αμιγώς
ελληνικό και αριθμούσε περί τους 3.500 κατοίκους, βρισκόταν στην περιοχή της
Προύσας.
Το καθεστώς δε της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, τους είχε προτείνει να επιλέξουν
μεταξύ της Ελληνικής γλώσσας και της Ορθόδοξης Θρησκείας και να κρατήσουν ένα
από τα δύο. Αυτοί επέλεξαν, μια και δε γινόταν αλλιώς, τη θρησκεία τους.
Το Δημοτικό διαμέρισμα της Μονόβρυσης του Δήμου Στρυμόνα, βρίσκεται
8χλμ νοτιοανατολικά της πόλης των
Σερρών,
βόρεια ενός οικισμού που υπήρχε πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών και ανήκε
στον Σαλή Αγά ο οποίος εκμεταλλευόταν τα χωράφια της περιοχής. Αυτός και οι υπόλοιποι
Τούρκοι εγκατέλειψαν αργότερα τα μέρη αυτά. Οι πρόσφυγες της Μονόβρυσης συνάντησαν
την αντίδραση των ντόπιων κατοίκων, οι οποίοι δεν ήθελαν να μοιραστούν τις γεωργικές
εκτάσεις μαζί τους.
Η Κοινότητα Μονόβρυσης αναγνωρίστηκε επισήμως το 1946 και προήλθε
από την Κοινότητα Νεοχωρίου. Σήμερα το χωριό αριθμεί 601 κατοίκους. Αξιοσημείωτο
είναι το γεγονός ότι δεν πλήττεται από το σύγχρονο ρεύμα της αστυφιλίας, αλλά
κρατάει τους νέους, οι οποίοι κυρίως δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στον τόπο
τους. Κύρια ασχολία τους είναι η παραγωγή κηπευτικών και ανθοκομικών προϊόντων.
Ιδιαίτερα η ανθοκομία αποτελεί δυναμικό κλάδο της τοπικής οικονομίας λόγω της
ποσότητας αλλά και της ποιότητας των προϊόντων. Κάθε χρόνο το Μάιο, γίνεται έκθεση
ανθοκομίας. Στο χώρο του γηπέδου της Μονόβρυσης όλοι οι παραγωγοί εκθέτουν τα
λουλούδια τους σε μία πενθήμερη γιορτή γεμάτη χρώματα και αρώματα, η οποία αποτελεί
σημαντικό μέσο προώθησης των προϊόντων και πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών.
Στη Μονόβρυση σήμερα δραστηριοποιούνται Πολιτιστικός σύλλογος, σύλλογος
παραγωγών κηπευτικών και η ποδοσφαιρική ομάδα «Ηρακλής» Μονόβρυσης.
