Το Δημοτικό Διαμέρισμα Σεργούλας αποτελείται από τρεις οικισμούς:
Τη Σεργούλα με 106 κατοίκους, το Παλαιοχώρι με 2 κατοίκους και την Παραλία Σεργούλας
με 215 κατοίκους. Καταλαμβάνει έκταση 20.400 στρεμμάτων και απέχει από το Ευπάλιο
23 χλμ.
Συνοικισμός Παλαιοχωρίου
Συνοικισμός ο οποίος κτίσθηκε επί Τουρκοκρατίας από κατοίκους του
χωριού "Παλιχώρια", κεφαλοχώρι της περιοχής, που κάηκε από τους Τούρκους. Ήταν
ένα μικρό χωριό με τριάντα περίπου οικογένειες. Μετά το 1945 άρχισε η μείωση των
κατοίκων. Οι τελευταίοι που ξεχειμώνιαζαν στο χωριό το εγκατέλειψαν περί το 1977.
Συνοικισμός Σεργούλας
Το χωριό δημιουργήθηκε πριν από το 1800. Η παράδοση αναφέρει ότι πρώτος
εγκαταστάθηκε κοντά στο εκκλησάκι του Αϊ Γιάννη - μετόχι της
μονής
Βαρνάκοβας - κάποιος Πολίτης, ντυμένος παπάς. Αυτή η εγκατάσταση του Πολίτη
αποτέλεσε το πρώτο κύτταρο της δημιουργίας του χωριού της Σεργούλας.
Το Δημοτικό σχολείο του χωριού, που κάποτε φιλοξενούσε 140 παιδιά,
σήμερα είναι κλειστό. Τους καλοκαιρινούς μήνες πλημμυρίζει από παιδικές φωνές
καθώς η παιδική χαρά γεμίζει. Η εκκλησία του χωριού ο Αϊ Γιάννης, δεσπόζει σε
περίοπτη θέση, κοσμεί και προστατεύει το χωριό από την δημιουργία του μέχρι σήμερα.
Στο βόρειο μέρος υψώνεται το κεφαλάρι. Αυτό το δάσος φυλάγεται από τους ίδιους
τους κατοίκους και αποτελεί ασπίδα του χωριού από τις νεροποντές. Δίνει την αίσθηση
και την ομορφιά πραγματικού δρυμού και δένει αρμονικά με το διάσπαρτο πράσινο
στις αυλές των σπιτιών και τις κεραμοσκεπές. Στο χωριό διατηρείται το ένα από
τα δύο "αρχοντικά" του Κ. Λιδωρίκη, υπουργού των Φιλευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Η οικογένεια Λιδωρίκη είναι διάδοχος των οικογενειών Παπαπολίτη (προεστού της
περιοχής) και της οικογένειας του ήρωα Διοβουνιώτη. Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει
κατά τους θερινούς μήνες τις πηγές "Φλέβα" πέντε λεπτά νότια του χωριού,
όπου υπάρχει ο μύλος του αείμνηστου Γ. Καρμανιόλα, σε μια μαγευτική περιοχή με
αιωνόβια πλατάνια.
Συνοικισμός Παραλίας Σεργούλας
Η αρχική ονομασία, επί Τουρκοκρατίας, ήταν "Μύλοι" λόγω των πολλών
νερόμυλων που υπήρχαν στην περιοχή. Μετά την έξοδο του Μεσολογγίου στο μύλο -
σπίτι του Παπαπολίτη φιλοξενήθηκε ο Κασομούλης, αγωνιστής και ιστοριογράφος, μαζί
με άλλους πολεμιστές που είχαν διαφύγει με καΐκι προς τον
Κορινθιακό
κόλπο. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το "κανάλι" του μύλου, που στηρίζεται
σε αριστοτεχνικές καμάρες και περιβάλλεται από πλατάνια. Με πρόσφατη απόφαση της
Εφορείας Αρχαιοτήτων
Πατρών έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο κτίσμα.. Πριν μερικές δεκαετίες ονομάσθηκε
"Κάμπος" και το οφείλει στο γεγονός ότι είναι κτισμένο σε μια μικρή πεδιάδα που
την διασχίζει το ποτάμι "Πολισταύρι". Στην δεκαετία του 1930 λειτούργησε για πρώτη
φορά το Δημοτικό Σχολείο και από τότε λειτουργεί συνέχεια.
Το χωριό σιγά σιγά μεγάλωνε και έφθασε σήμερα να έχει 220 κατοίκους,
ταβέρνες, εστιατόρια, και τουριστικές επιχειρήσεις. Πολλά σπίτια χτίσθηκαν. Η
φυσική ομορφιά το ατέλειωτο πράσινο, τα πελώρια πλατάνια, η καθαρή θάλασσα και
οι όμορφες ακρογιαλιές είναι μαγνήτες και προσελκύουν χιλιάδες παραθεριστές.
