Η εκκλησία του Αγίου Αχιλλείου είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική με νάρθηκα και τρούλους στα παραβήματα. Ιδρύθηκε από το Βούλγαρο τσάρο Σαμουήλ μεταξύ των ετών 986-990. Αποτέλεσε αρχικά τον καθεδρικό ναό του κράτους του Σαμουήλ και αργότερα, έως τα μέσα του 15ου αιώνα, τον επισκοπικό ναό της ομώνυμης περιοχής.
Στη νότια κεραία του σταυρόσχημου σε κάτοψη διακονικού διατηρείται τάφος καλυμμένος με ανάγλυφη πλάκα, που κατά την παράδοση θεωρείται τόπος φύλαξης των λειψάνων του Αγίου Αχιλλείου. Κατά μήκος της νότιας πλευράς του νότιου κλίτους διατηρούνται επίσης τάφοι που αποδίδονται σε εξέχουσες εκκλησιαστικές ή κοσμικές προσωπικότητες. Οι λιγοστές τοιχογραφίες, που ανήκουν σε δύο διαφορετικά στρώματα, έχουν αποτοιχισθεί και εκτίθενται στο
Αρχαιολογικό Μουσείο της
Φλώρινας. Από το ναό σώζεται σήμερα μέρος της ανωδομής. Μεγαλύτερα τμήματα διατηρούνται από το ανατολικό τμήμα του.
Βυζαντινά & Μεταβυζαντινά μνημεία
Τέχνες & πολιτισμός
Μνημεία του χώρου
Εκκλησίες: Μέση Βυζαντινή περίοδος, 610-1204 μ.Χ.
Τάφοι: Μέση Βυζαντινή περίοδος, 610-1204 μ.Χ.Ύστερη Βυζαντινή περίοδος, 1204-1453